sanırım onu hala seviyorum.. bakutodo~

6~ ben korkunç biriyim..

Bakugou nun anlatımıyla :

Huh bu aptal ağladı ve kaçtı buna inanamıyorum onu ağlatabileceğimi biliyordum hıhı!

: hey bakugou

Kats : Huh!?

: sence bu biraz ağır değilmiydi.. Yani yönelimi iğrenç ama ailevi konular çok ağırdır dostum.. Ve açıkcası ailes-

Kats : hah!? Sana mı sorcam ne istiyosam yaparım!

; öyleyse arkadaşlığımız buraya kadarmış.. Gidelim dostum.

Kats : size ihtiyacım yok! Kimseye ihtiyacım yok eğlemeyi bilmeyen kişilerle takılacak değilim!

.

O gün gerçekten abartmıştım ve bunu çok geç anladım...

.

Mits : AİLEVİ SORUNLARLA DALGA GEÇMEK BÖCEKLER VE YÖNELİMİYLE DALGA GEÇMEK Mİ GERÇEKTEN KATSUKİ!?

kats : bana bağırma yaşlı kadın! Baba bişey desene?

Babam gözlerini kaçırdığında anca anlamıştım..

Mits : OĞLUM SEN MAL MISIN YA ÇOCUĞUN BABASI EN İYİ 2 İNCİ KAHRAMAN İSTESE MAHKEMEYE VERİP SENİ ŞUAN HAPSE BİLE ATABİLİR! OKULDAN ATILIRSAN NE BOK YİCEN!?

kats : ne! O kadarda değil değilmi?

Hoca : annen haklı bakugou okulun bitmesine 1 hafta kaldı diye seni atmıcağım ama böyle devam edersen liseyi zor okursun..

Kats : huh?

Hoca : şanslısın ki ailesi şikayetçi değil yoksa üniversite yi bırak liseye bile gidemezdin ve bunun için mahkemeye bile başvurmalarına gerek yok tek imzayla okul hayatını bitire bilirlerdi..

Kats : oha o kadarda değil be!

Hoca : öyle.. santaj büyük bir suç bakugou.

Mr. Baku : peki bu çocukla konuşabilirmiyim acaba özür dilemek için

Hoca : açıkcası ne ailesine ne de kendisine ulaşabiliyoruz..

Mr. Baku : ohh.. Peki

Hoca : katsuki sen çık ben velilerinle konuşacağım.

Konuşmadan çıkmıştım ve kapıdan seslerini duyuyordum.

Babamla annem yaptıklarımdan özür diliyordu..

.

Babam annemin beni kötü etkilediğini düşünüp beni bir yurda yerleştirmişlerdi.. Orda düşünücek çok boş vaktim olmuştu.. İzukuya ve shotoya yaptıklarım afedilmezdi..

.
.
.

.

Shoto nun anlatımıyla :

Ben.. Gerçekten aptalım... Katsuki nin değişip benden hoşlanıcağını düşündüm..

Ama tek yaptığı..

Bundan sonra kimseye haytımla ilgili bir şey söylemicem hata kimseyi hayatıma almıcağım bile..

Babam haklıydı arkadaşlıklar zaman kaybından başka hiç bir şey değil.

.

Ağlamamı dindirip eve gitmiştim.. gözlerimin altındaki şişkinlik kolayca beli oluyordu..

kendimi boşlukta gibi hissediyordum...