Despite Everything | Taekook

2

Taehyung

Jeongguk hyung'un gelişinden sonra aradan iki gün geçmişti ve ben şuan odamda, iki gün önce bileğime çizilen iki tane mavi yıldıza bakıyordum.

Çizmişti.

Hatta çizmeyeceğini düşündüğüm için de iki debir kafama vurmuştu. Sonra ise benden mavi ve siyah kalem getirmemi istemişti, en sonunda ise bu yeni yıldızlar yeniden bileğime çizilmişti.

Normal de bir tane yıldız çizerdi ama şimdi iki tane çizmişti, ikisi de yan yanaydı ve aralarında ki tek fark sağda ki yıldızın yarısı maviyken, diğer yarısı boştu. Neden böyle yaptığını sorduğum da ise 'oda bana kalsın' demişti.

Yine de hala merak ediyordum.

Yarısı neden boş olsun ki, bir de iki tane çizmesi de beni meraklandırmıştı.

Gidip sormak istiyordum ama eminim söylemezdi, belki bir ara öğrenirim diyerek oturduğum yatağa iyice yayıldım. Yeni uyanmıştım ve her zaman ki gibi erken uyanmıştım.

Geç uyusam bile erken uyanırdım hep, bunun nedenini ise bilmiyordum, galiba uyumayı sevmediğim içindi? ama uyumayı sevmesem bile illa ki bazı günler akşama kadar uyumak isterdim.

Kapımın birden açılması ile irkilirken o tarafa baktım, Jeongguk hyung'du gelen.

"Ya hyung, direk dalınır mı öyle?"

"Çalıcaktım kapıyı ama dün senin de kaldığım odaya daldığın aklıma gelince ben de dalayım dedim."

Ben en azından ayı gibi dalmamıştım? sakince girmiştim.

"Ben böyle mi girdim odaya hyung?"

"Hadi, hadi, kalk. Seni birileriyle tanıştırıcam."

Yerimde doğrulup ona baktım.

"Kimlerle?"

Kollarını göğsünde kavuşturup gözlerini kısarak bana baktığında yataktan kalkmamı beklediğini anlamıştım. İstemeye istemeye sıcacık yatağımdan kalktığım da Jeongguk hyung sırıtıp saçlarımı gösterdi.

"Saçlarını düzeltip de salona gel, uykun da kavga etmişsin gibi görünüyor."

Hemen yanda ki aynadan saçlarıma baktığımda şaşırmıştım, ilk defa bu kadar dağınık ve kabarıkdılar, dün akşam duş aldığım için mi böyleydi? çünkü her duş aldıktan sonra saçlarım kabarırdı, ama şimdi ki üst düzey bir kabarıklıkdı.

Ve bu en nefret ettiğim şeydi.

Saçlarımın kabarık olmasını, hele ki sıcak bir hava da kabarık olmalarından nefret ediyordum, ki kim etmezdi ki? elimle saçlarımı biraz da olsa düzeltip hala bana bakan Jeongguk hyung'a döndüm.

"Hyung senin saçların nasıl kabarmıyor ya."

"Bilmem, şanslıyım galiba?"

Oflayarak geri aynaya baktığımda Jeongguk hyung'un dedikleriyle yatağımda ki yastığı ona fırlatmıştım.

"Kabarıklığı düzeltte gel, şuna bak, tarasan tarak saçların da kalcakmış gibi görünüyor."

———

Şuan olduğum durum gerçekten garipti. Jeongguk hyung'un arkadaşlarıyla tanışmıştım ama hepsi birbirinden deliydi. Mesela Hyunjin, benimle aynı yaştaydı. Beni gördüğü gibi yanıma gelmişti, gerçekten samimi ve sıcakkanlıydı.

Diğerleri de öyleydi.

Sadece iki kişi hariç.

Onlar ise Gyeong ve Daehyun'du.