punishment, suegiku

𝐕𝐈𝐈

Tecchou hala hastanedeydi hastaneden acilen çıkması lazımdı ama çıkamıyordu hastane tecchou ona ailesini hatırlatıyordu aslında ailesi o kadar da masum değillerdi' babası Almanlı bir teröristti  annesi ise kocasının yanında çalışan bir teröristti annesi ve babası tecchou ne sevmişlerdi ne de onun yanında olmuşlardı tecchou hayatı kendi kendine öğrenebilmişti, yemek yapmayı, yürümeyi, hatta okula bile kendi başına gidiyordu annesi bir şey yapmıyordu sadece odasına kapanıp uyumaktı babası sabah akşam bira içerdi tecchou hiç ilgilenmiyorlardı tecchou kıyafetleri yırtık eskiydi kıyafetleri tecchou kimse ilgilenmiyorlardı akrabaları zaten hiç ilgilenmiyorlardı babaannem 7. yaşımda suyu getirirken bardağı kırdım diye beni 4 gün karanlık odada hapsetmişti, her gün karanlık odada kalıyordu vitamin alamıyordu doğru düzgün, Tecchou ne bir kelime edebiliyordu ne de konuşabiliyordu, sadece tek yaptığı bakmaktı boş boş bakmaktı okulda hep terörist diye dalga geçerlerdi aslında tecchou niyeti kötü değildi sadece tek istediği arkadaştı ama o da olmadı. Sadece tek seven büyükannesiydi çikolata vb. şeyler verirdi tecchou  onu severdi saçlarını okşardı tecchou büyükannesini çok severdi hayrandı ama bazı anlaşamadıkları aile bireyleri büyükanneyi evden kovmuşlardı bu da demek oluyordu ki tecchou yine yalnız kalmıştı gün geçtikçe cezaları daha da artıyordu bu da tecchou daha da kötü hale gelebileceği anlamıydı. Hayatında hiç güneş görmemişti ilk defa güneşe çıktığında aydınlanmıştı. Ailesi zengindi parasının yarısı annesinindi yarısı da akrabalarındı babası teröristi ama zengindi niyeti kötüydü 9. yaşında geldiğinde silah kullanmayı öğrendi senaryolar kurmaya başladı bu evden acilen çıkması lazımdı babası o gece çok sarhoştu elinde silah ve bir tane bira şişesi vardı çok sarhoştu her yere sıkıyordu bütün eşyalara sıkıyordu tecchou o korkudan babasına silah çekti babasının kafası hala güzeldi tecchou küfürler etmeye başladı ama tecchou babasına ilk kurşununu sıkar, babası oracıkta can verir annesi silah sesinde uyandığında tecchou baktı ona sinirli gözlerle baktı ona katil dememeye başladı küçük katil demeye başladı tecchou ne yapacağını bilmiyordu ve silahını alıp oradan ayrıldı korkudan ağlamaya başladı gece gece kaçmaya çalışıyordu her şeyden ondan sonra bir ağacın yanına gitti orada uyudu. Sabah olduğunda gözlerini açtı ama açtı yer farklıydı bir yetimhanedeydi etrafına bakıyordu ve gerçekten yetimhanedeydi içeriye bir kadın girer ve tecchou neşeli yüzle günaydın der ve artık tecchou macerası başlamıştı her aile tecchou aldığında geçmişindeki şeye takılırlardı o da babasını öldürmesiydi aile her zaman o çocuktan çok korkmuşlardı o yüzden tecchou hep yetimhaneye geri dönerdi tecchou artık bu durumdan bıkmıştı bunalmıştı ama aradan 1 hafta geçmişti ve bir tane daha tecchou bir tane aile sahiplenmek ister onlar da o aileydiler çok temiz ve iyi kalplilerdi tecchou pek alışamamıştı aileye ama zamanla alışmaya çalıştı ailesi geçmişi bile önemsemiyordu tek istedikleri bir çocukları olmasıydı tecchou bunu anlamıyordu sevilmeyi anlayamıyordu bunu da anlamamıştı ailesine hiç o iyi yüzlerle bakmamıştı normal ses tonuyla konuşuyordu ama soğuk bir ses tonuyla aradan yıllar geçti hala ailesiyle iyiydi alışmıştı 

-lanet olsun bu hastaneden ne zaman çıkacağım acaba?!

doktor tecchou odasına girer;

-Merhaba tecchou nasılsın bakayım?

-Sence nasıl iyi olabilirim? Çıkarın beni

doktor cebinden bir çikolata çıkarır ve tecchou hatırlamıştı o çikolata büyükannesinindi

-Büyükanne? 

-Bu çikolata sana büyükanneni mi hatırlattı?

-Evet. Evet doktor bey.

Doktor çikolatayı tecchou uzattı  çikolatayı ağzına attı hala çikolatası aynıydı çok güzeldi çikolatayı çok özlemişti 

-Jouno nerede?

-Dışarı da seni bekliyor

-Onu içeriye alır mısınız.

-Tabi ki.

Doktor jouno yanına gider doktor haberleri iyiydi 

-Jouno tecchou seni çağırıyor 

-ah tamam

Jouno odaya girer tecchou görür 

-Tecchou! iyi misin 

-İyiyim ne zaman şu lanet hastaneden gideceğim 

-Az sabretsene jouno 

-Çok sıkıcı burası. Lanet gibi 

-Az sabret biraz tecchou bak kaçayım deme sakin 

-Belki kaçarım belli olmaz 

-Seni geri sokarım tecchou 

-Aaa hadi ama!  

-Uslu uslu yat yatağında 

-İyi peki tamam 

Jouno tam gidecekken tecchou döndü ve şunları dedi

-Hastaneden çıkınca seni bir yere götüreceğim 

-Nereye?

-Sürpriz

- sürpriz mi ilk defa bana sürpriz yapılıyor bu hayatta 

-cidden mi?

Tecchou evet diye kafasını salladı jouno saçını okşamaya başlar saçı o kadar yumuşaktı ki jouno tecchou gülümsedi 

-Neyse gitmem lazım sonra görüşürüz 

-Görüşürüz.

-------------

yok amk benim Türkçem yetmiyor artık

aklıma bir şey gelmiyor