Ders çıkışında bana birlikte kantine gidelim mi diye sordu.Kalbim patlayacakmış gibi çarpıyordu.Ben de tabiki de evet dedi.Öğle arası olduğu için baya bi vaktimiz vardı.Konuşmayı o başlattı.
" Seninle uzun süredir konuşmuyorum."
"Evet,biraz öyle oldu."
"Ayrıca,özür dilerim(elimi tutup) sana bunların telafisini vericem,söz veriyorum."
Evet,artık kalbim yerinden çıkacaktı.Onun karşısında bomboş kalamazdım.Ben de cevap verdim.
"Aytül ne olacak ?Hem ben o kadar önemli birisi değilim.Sen de benim gibi olma.Hep dalga geçerler."
"Aytül.....Bilmiyorum.Sanki ona artık eskisi gibi duygu hissetmiyorum gibi geliyor bana.Belki bir süre sonra ayrılırım...."
Cümle bitmeden benim karnımda kelebekler uçmaya başladı.Cümleye devam etti.
"Ama bilmiyorum.Çünkü hala seviyormuşum gibi hissediyorum."
"Peki o seni seviyor mu?"
"Aslında onu da bilmiyorum erkek(olan) arkadaşlarıyla fazla yakın oldu.Bana da pek ilgi göstermiyor.Belki ilişkimize bir süre ara vermeliyim."
Ve 1 cümlelik cenneti yaşamıştım onda.İçimden disko partisi veriyorum.Dışımda ise yüzümde olan o üzgün surat.
"Üzüldüm.Çok yakışıyodunuz aslında."
TABİKİ DE YALAN!!!!!!
"Ben de öyle duşunuyordum,galiba artık değil.Gidip onunla konuşmalıyım."
"Bence de,git konuş içini dök."
Ben ne diyodum yaa!!Sevdiğim çocuğu sevgilisine daha da yaklaştırıyodum.Cumleye devam etti.
"Bana moral veriyorsun.Teşekkürler.Seninle daha fazla vakit geçirmeliyim bütün inandıklarımın arasında en gerçek şey bu olmalı."
AMAN TANRIM DIDIM!!!!HAYATIMIN BU SÜRESINE KADAR BU ANI BEKLEMİŞTÖÖÖMM!!!!!Muuuhteeşeem guluşuyle kalbimi çaldoooo.Gülüşü devam ederken zil çaldı.
"Birlikte sınıfa gidelim mi?"
"Olur.Gidelim hadi."
Hayatımı şimdi yaşamaya başladım
Seninle..
