Varolamayışımın Haykırışları

Bekliyorum. Güzel bir filmin hayatımı değiştirmesini. Ağaçtan düşen bir yaprağın bana yön vermesini. Bekliyorum, sancılarımım geçmesini, isimler hecelediğim gecelerin yitip gitmesini. Bekledim günlerce, aylarca, yıllarca. Hızla geçen zamana nazaran daha nazik olmaya çalıştım hep hayata karşı, sonunda canımın yanacak olmasını bilmeme rağmen.
Beklemek zor, yorucu, ağır. Beklemek sabır işi sabırdan yoksun insanoğluna. Zaman, rüzgar misali hızla eserken, bazen su gibi akıp giderken bazense alev alev yakıp geçerken acıttı ellerimi, ben tutmaya çalışırken. Yüreğim, metrelerce yüksekte olan bir tavana asılı kaldı, herkes giderken ben takılı kaldım o boşlukta. Elimden tutan olmadı, korktular yaralı ellerimden, bende bıraktım kendimi aşağı doğru süzülmek istedim, yüreğimi o boşlukta asılı bıraktım. Hissetmez oldum, sevgiyi, koca bir yalnızlık cız etti içimde, acı içinde kaldım sadece. Hissettiğim tek şey, acı bir tat sivri dilimde, yüreğimi yakan bir acı ve acı gerçekler.
Hiç bir şeyden tat almıyorum artık, ne sabah içtiğim şekerli kahvenin tadı var, ne annemin yaptığı tatlıların, ne de dışarıda sohbet eşliğinde içilen çayların. Sadece acının kötü tadı var ağzımda. Birde insanların yalanları çınlıyor zihnimde, hayatın acı gerçekleri ve benim hiç varolamayışımın haykırışları.

Şarkı (jordan critz- starry night