ត(Annaនិយាយហើយញញឹមឌឺទៅnanoទៀតផង)
Nano : មិនដឹងស្អីទេ
(Nanoនិយាយទាំងសើច)
Anna : រួចហើយ ឈប់!
(Nanoប្រុងនិងងើបដើរហើយតែAnnaក៏ឃាត់)
Anna : កុំពាក់ស្បែកជើងកែងឈឺទៀតអីឡូវហើយ
(Annaនិយាយហើយក៏ដោះស្បែកជើងខ្លួនចេញមកពាក់ឲnano)
Nano : មិនអីទេខ្ញុំដើរជើងទទេក៏បាន
Anna : ខ្ញុំប្រាប់ឲពាក់ក៏ពាក់ទៅ
(ពាក់ឲហើយក៏ចង់ខ្សែរស្បែកជើងឲnanoទៀតផង)
Anna : តោះទៅវិញ
(Annaនិងnanoក៏បន្តើរគ្នាទៅថ្នាក់ទៅ)
Sey : បងAnnaមិចក៏ស្រីម្នាក់នោះពាក់ស្បែកជើងបងអញ្ចឹង
(ដើរជិតថ្នាក់ហើយSeyក៏ដើរកាត់ឃើញnanoពាក់ស្បែករបស់Anna)
Anna : អរនាងឈឺជើងបងក៏ឲនាងពាក់ទៅតិចទៀតនាងឲបងវិញហើយ
Sey : តែ.....
Anna : Sey អូនកុំរករឿងច្រើនពេកបានទេ!! បងទៅថ្នាក់
(Seyរកនិយាយបន្តរAnnaនិយាយកាត់ហើយក៏កាន់ដៃnanoចេញបាត់ទៅ)
Nano : ទៅលួងសង្សារនាងទៅ
Anna : អ្នកណាថាSeyជាសង្សារខ្ញុំ នាងគ្រាន់តែជាមនុស្សស្រីកំដរអារម្មណ៍មួយពេលៗតែប៉ុណ្ណោះ
(Annaងៀកមកនិយាយជាមួយnanoរួចហើយក៏ចូលថ្នាក់តែម្តង)
Anna : អ្នកគ្រូទៅណាបាត់ហើយ
(Annaដឹកដៃnanoចូលមកដល់ក្នុងថ្នាក់មិនឃើញអ្នកគ្រូក៏សួទៅមិត្តខ្លួន)
Leakna : ឯងឆ្កួតទេហេ៎សម៉ោងនេះម៉ោងគីមីហើយតិចទៀតបានលោកគ្រូគីមីគាត់មក
Anna : អរ យើងភ្លេចនិងណា
(និយាយហើយក៏ចូលទៅអង្គុយនៅតុទៅ តែដៃមិនព្រមប្រលែងពីដៃnanoសោះ)
YOU ARE READING
រឿង ព្រោះខ្ញុំស្រលាញ់អ្នក
RandomAnnaគេអ្វើបាបអូន.....ជួយអូនផង តើខុសមេនទេគ្រាន់តែពួកយើងស្រលាញ់គ្នា