BOOK4: Victorina and Sky Story

Chapter 1

Year : 2021

Victorina Pov's

"Please! Andrew , wag naman ganto!" Sigaw ko sa asawa ko habang paakyat papuntang kwarto namin

"Ano ba!! Ano ba sa sinabi ko ang hindi mo
Naiintindihan ah! Bulag kaba o sadyang  bobo ka?!"  Balik na sigaw sakin ni andrew .

Dumerecho sya sa lakagyan ng damit para kunin ang maleta at nilagay ang mga damit nya

"Tatanggapin ko Andrew! Kahit dito nasya tumira kahit dalawa kame sa puso mo kaya ko kaya!Please wag mo kaming iwan ng anak mo"

Nakaluhod na nakayakap ako sa mga Hita nya . Ayokong iwan nya kami ayokong mawalan ng tatay ang anak ko

"Ayoko na Rina! Sakal na sakal nako matagal konang pinagisipan ito at hindi talaga kita mahal Rina si Amanda ang mahal ko sya ang gusto ko at  anong problema mo? Anak lang naman ang gusto mo diba?" 

Wika nya , sabay labas ng Brown Envelope sa bag nya.

"This. Nag file nako na Anulment natin nakapirma na ako kaya pirma mo nalang kailangan dito" sabi nya ,

Inabot nya sa akin ang Envelope na laman ng Anulment paper namin.

"Hindi ako pipirma  dyan ! Andrew kahit anong mang yari Oo! Una gusto ko lang magkaanak pero hindi na ngayon mahal kita Andrew mahal na mahal kita kaya kahit anong mangyari hindi ako pipirma dyan!"

Sigaw ko at nag punas ng Luha tumayo ako at tumingin sa kanya na walang emosyon

Huminga sya ng malalim at kinuha ang maleta tanda na aalis nasya

"Kahit hindi ka pumirma Rina. Ayokona tapos na tayo! Hindi na ako uuwi dito.. Salamat sa lahat Rina"  sabi nya

Naglakad nasya papunta sa pinto para lumabas , tumulo nanaman ang luha ko ayoko bigyan ng broken family ang anak ko. Nanggaling nako doon . Ayoko maranasan ng anak ko ang dinanas ko .

"Sa oras na lumabas ka sa pinto nayan Andrew hinding hindi mona makikita si Abby , kilala moko Andrew pag sinabi ko ginagawa ko"

Sabi ko sa kanya . Rinig ko ang pag hinto nang pagbukas ng pinto kaya nilingon ko sya at nginitian alam kong hindi nya matitiis ang anak namin alam ko yun.

Huminga sya ng malalim at humarap sa akin

"Im sorry Victorina."

Huling salita nya bago lumabas ng kwarto namin kaya bumagsak ulit ang ang hula ko ang sakit sa lalamunan hindi ko masigaw ang sakit na nadarama ko alam kong nasa labas lang ang anak ko maririnig nya ang iyak ko kung isisigaw ko ang pag iyak ko.

30mins kong iniyak bago ko pinasan ang luha ko huminga ako ng malalim at humarap sa Salamin magang maga ang mga mata ko na halos hindi na maidilat sa sobrang maga.
Lumabas ako ng kwarto nakita ko si Andrew na kausap si Abby na umiiyak .. Abby is 1year old baby

"Lumayo ka sa anak ko Andrew at umalis kana dito" sabi ko sa Asawa ko na tangka nya bubuhatin si Abby

Tumingin sakin si Andrew at binaling sa anak ko na karga ni nanay yuli hinalikan nya ito sa noo at nagpunas nang luha sa mga mata .  Ramdam ko ang pagmamahal nya sa anak namin kaya hindi ko mapigilan na lumuha ulit

Tumalikod ako sa kanila ayoko makita ang taong minamahal ko ang taong nagpakita sa akin na tunay na pag mamahal ang lalaking kayang tumagal sa ugali ko ang lalaking nag seryoso sa akin   hindi lang yaman ko ang gusto nya ang lalaking mamahalin ko hanggang sa ako'y mawalang ng hininga ..

"ANDREW ...." bulong ko sabay na pagkawala ko ng malay

BUKAS ULIT BEH! MEDYO NANINIBAGO
AKO TAGAL MONG HINDI NAG SULAT GRABEH TEH , GRABE BAH!  😂