part 21

1K 32 2
                                    

Author's POV

Makalipas ang 30minutes ay parehong flatline pa rin ang monitor nila. Patuloy sa pagCPR ang mga nurse ngunit wala pa ring pagbabago.

Nalaglag na sa hospital bed ang pareho nilang kamay. Hanggang sa huli ay magkahawak kamay pa rin sila.

"No! No! This can't be!" sigaw ng mommy ni becky sa labas. At ang mommy naman ni freen ay speechless. Lumabas ang doctor para sabihin sakanila ang masamang balita.

"I'm sorry maam, but we did our best to save both of them bu-" naputol ang sasabihin ng doctor ng biglang lumabas ang isang nurse.

"Doc both of them are back! ROSC doc!" agad namang pumasok ang doctor para tignan ang dalawa.

After niyang matignan ang dalawa ay dali dali silang dinala sa operating room.

Makalipas ang mahigit isang oras ay naunang lumabas si Becky.

"Doc kumusta ang anak ko at ang apo ko?" tanong nang daddy ni becky.

"Mommy and baby are both okay, but still we need to monitor both of them. Though nagbleed si mommy, buti na lang at nadala agad sa hospital. And delikado for both of them kapag laging napapagod at nasstress si mommy. Ililipat na namin siya sa private room" nakahinga nang maluwag ang lahat sa sinabi ng doktor.

"Ang anak ko. Sana maayos lang siya. Sana hindi siya napuruhan" saad ng mommy ni freen. Muli ay naghintay sila ng halos tatlong oras bago lumabas ang doktor. Napatayo bigla ang mommy niya pati na rin sila Nam.

"Doc how's my daughter?" nag aalalang tanong ng mommy ni freen.

"We did our best to save her maam. She went to cardiac arrest again while in the operating room, but we managed to get her back. Sobrang dami na rin ng dugong nawala sakanya. And right now she's in coma, we did our part maam, it's hers now. Hintayin na lang natin kung kailan siya magigising. Excuse me po" umalis na ang doktor. Bigla na lang napaupo ang mommy ni freen sa sinabi ng doktor sa kalagayan nng anak niya.

~Flashback~

"Seng please nagmamakaawa ako sayo, pabayaan mo na kami. Ibabalik ko lahat ng nakuha ko sayo, pati lahat ng meron ako ibibigay ko. Hayaan mo na kami" saad ni becky kay seng

"Bakit ako maaawa? Naawa ka ba nung nga oras na inangkin mo lahat ng meron ako? At dahil sa katarantaduhang ginawa mo namatay si mommy at daddy. Kaya wala akong ibang dapat singilin kundi kayo! Kayong dalawa ng babaeng yan!!" niyakap ni becky si Freen. Ngunit bigla na lang iniwas ni freen si becky kayat siya ang sumalo ng bala. Nawalan na rin ng malay si becky.

Si seng naman ay nakahandusay na rin dahil sa tama ng mga bala na galing sa mga dumating na pulis na rumesponde. Dahil sa dami ng bala na kinain ng katawan ni seng ay dead on the spot ito.

Kaagad na lumapit ang mga kaibigan nila becky at freen sakanilang dalawa.

"Freen, becky!! Oh my gosh! Medic pakibilisan!" sigaw ni Irin. Lumapit si Richie at agad na tinignan ang kapatid.

"Bec? Becky?! Becky gumising ka! Hey!" mangiyak iyak si Richie habang pilit na ginigising ang kapatid na nasa bisig nito.

Pagdating ng mga medic ay kaagad na isinakay ang dalawa sa ambulansya at dinala sa pinakamalapit na ospital.

~end of flashback~

Becky's POV

I woke up in a deep sleep. When I open my eyes, I saw my mom, dad, kuya richie, irin, and nop. My mom is sitting asleep beside my bed. I stroked her head and she suddenly woke up.

Still YouWhere stories live. Discover now