"Senle ayrıldıktan sonra ben eve döndüm ve kendime yemek hazırlamaya başladım "
"Biz senle beraber zaten yemek yemiştik ya "
"Açıktım işte neyse ben yemek yaparken bir ses duydum abimin sesi gibi "
"Obaww saba 3 harfliler musallat olmuş olmasın"
"Bir hocaya gidip sana okutsak mı "
"Asıl sen bombaya gel"
"Ben abimin sesini duyunca bir ağlamak tuttu Ama nasıl ağlıyorum gözyaşlarımı toplasalar afrika susuzluktan kurtulur ağlamamı bitirdikten sonra uyumak istediğim için yatağa yattım uyuyamadığım için sol tarafa döndüğümde ölü bir karga gördüm"
"Hiih sana direk kargalar musallat olmuş
"Karganın kafası işe bedeni ayrıydı ama "
"Tövbe tövbe Allah'm senin yolunda ilerliyoruz 1 sübaneke 2 yasin okusam olur mu ya" Dedi ellerini açarak
"Bilemiyorum artıkk"
"Neyse ben kahve alayım"
Milan a herşeyi tamamen anlatmamamıştım çünkü saçmalamasından korkuyordum
Kahve mi alıp tekrar milan ın yanına oturdum
"Sarya kız bak"
"Hangi elbiseyi alayım hangisi daha çok yakışır "
Telefonunu bana çevirip elbiseleri gösterdi
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Siyah sana daha çok yakışır "
"Alıyorum o zaman "
Elbiseyi aldıktan sonra telefonu geri bıraktı Evet işte dedikodu seansımız başlıyor ..... 1 saat sonumda kafeden çıkmıştık
"Pişt güzellik atlar mısın arabama ha"
Milan ın bu haline güldüm
"Beni eve de atarsan gelirim"
"Olmaz annem kızar"
Gülerek arabasına bindim
Milan ın arabasından indip vedalaştım
Kapımın önüne geldiğinde bir kutu gördüm Kutunun içini açamazdım bomba veya ses dinleme cihazı olabilirdi o yüzden benim evimden uzakta olan çöpe attım zaten merakta etmiyordum kapıyı açıp eve girdim Eve girdiğim anda tanıdık bir koku geldi abimin kokusu gibi abimi yine hatırlıcaktım ama bu sefer istemiyordum
Biranda gözlerim karardı 1 saniye sonra gözlerimi açtığımda karşımda biri duruyordu Ruh gibiydi ama çok yakışıklıydı bilinç altım böyle yakışıklı erkekler üretebiliyor muydu
Ruh konuşmaya başladı
"Ben ruh değilim ayrıca yakışıklı olduğumu biliyorum "
Düşünceleri mi mi okuyordu vay çok yaratıcı biriymişim
"Ve bu bir rüya değil"
İş ciddileşmeye başlamıştı
"Rüya değil mi o nasıl oluyor be"
"Benim hakkımda gerçekleri öğrendiğinde de böyle rahat konuşabilicek misin acaba"
"Söyle"
"Şimdilik sana sadece abinin yaşadığını söylicem canım biraz oyun oynamak istiyor "
"Abimin Yaşadığını kanıtla"
"Abinin kokusunu aldın değil mi "
"Evet?"
"Bu senin için yeterli bir kanıt "
Bunu dediği anda gözüm tekrar karardı bu sefer gözümü açtığımda evdeydimdim aynı pozisyonda bu yaşadığım şeyin mantıklı bir açıklaması yoktu ama yine de o ruh a inanmıcaktım en azından geçerli bir kanıtım olana kadar
