Secret𐙚Hyunlix

⋆✮Secret|3⋆✮

Felix'in Anlatımı

Kapının ısrarla çalmasıyla uyanmıştım.

Tanrı aşkına kimdi bu!?

Yataktan uyuşuk uyuşuk kalkıp merdivenlerden inmiştim.

Kapıyı açtığımda yine gelmişti.

Hyunjin.

Sesli bir nefes vermiştim.

"Ne var yine?"

"Felix lütfen konuşalım"

"Arabana git beni bekle"

"Tamam"

Tabii kide onu dinlemeyecektim sadece konuşacaktım.

Üstüme bir hırka alıp anahtarı aldım ve arabaya doğru yürümeye başladım.

Arabanın kapısını açtım ve arabaya bindim.

"Beni dinleyeceğim için teşek-"

"Seni dinlemeye gelmedim Hyunjin, konuşup gideceğim"

"Felix lütfen lütfen yıllarca sizi bulmak için neler yaptım ben"

"Ne yaptığın umrumda değil Hyunjin, kendim konuşup gideceğim o yüzden beni dinle"

Kendimi ona döndürdüm ve konuştum;

"Bak Hyunjin, bizim ilişkimiz bitti iki yıl önce herşeyi geride bıraktık biz, o yüzden daha fazla diretme, çünkü ben çoktan hayatımı değiştirdim, bak bir kızım var onunla çok mutluyum, bana yetiyor, minho var jisung var yani hayatımda sana yer yok iki yıl önce vardı onuda sen kendi ellerinle bitirdin, söylesene bana beni o çocukla tek başıma bırakıp çekip gitmek hiç acıtmadı mı? Diyelim çocuğu bilmiyordun ki zaten bilmiyordun. Beni bırakıp gitmek hiç mi acıtmadı canını? Bizden olmaz Hyunjin, ben çoktan kapattım o defterleri. Yani sana demek istediğim. Bizden birdaha olmaz."

Konuşmamı bitirdiğimde Hyunjin'in gözleri doluydu.

"Peki..." dedi

"Senin için bu kadar kolay mıydı beni unutmak? Bizi unutmak cok mu kolaydı?"

Sorduğu soruyla derin bir nefes almıştım.

"Kolay değildi... her şeyi unutmak kolay değildi... seni unutmak anılarımızı unutmak için herşeyi yaptım ama olmadı...yavaş yavaş kendime geldiğimde yine hep aklımdaydın. Napıyordun,neden gittin,nasıldın,iyi miydin kötü müydün? Çok merak ettim seni ama sonra hepsi bitti."

Ona baktığımda bana aşık gibi bakıyordu...

Eskiden bana baktığı gibi...

"Pekala bu kadar yeter Matilda uyanmıştır gidiyorum"

Tam arabadan inicektim ki Hyunjin'in dediği şeyle düşünmüştüm.

"Matilda'yı görebilir miyim?" Diye sormuştu.

"Bilemiyorum Hyunjin seni görünce biraz garipseyebilir"

"Beş dakikda Felix lütfen..."

O kadar çaresiz bakıyordu ki red edemezdim.

"Peki gel"

Bana gülümsediğinde bende gülümsemiştim. Arabadan indik ve kapının önüne geldik. Anahtarı yerine sokup eve girdim Hyunjin girdiğinde kapıyı kapattım.

"Sen burda otur ben ona bakıp geliyorum"

"Tamam bekliyorum"

Ben yukarı çıkarken Hyunjin salonda bekliyordu.