nefretten doğan aşk/minsung

12.bölüm

12.bölüm
Minho-eve geldiğimizde akşam olmuştu ben elimi yüzümü yıkıyordum o sırada bir ses duydum

Başkomiser:Lee minho adlı kişiyi gördünüz mü buralarda falan

İhtiyar adam: fotoğrafı falan varmı?

Başkomiser:tabiki

Başkomiser:bu fotoğrafı var tek tanıyormusunuz?

İhtiyar adam:hayır görmedim

Başkomiser ihtiyar adamın tedirgin hareketlerinden şüphelenir

Başkomiser:arkadaşlar içeriyi arıyoruz

İhtiyar adam:hayır burda kimse yok lütfen aramayın

Başkomiser:burda kimse yoksa aramamızdada bir sakınca yok

Minho ne yapacağını bilmiyordu tuvalette çok küçük bir cam vardı kapıyı kilitledi camı açtı çıkmaya çalıştı ama baya zorlandı camı çıkarmaya çalışırken yere düştü

Başkomiser:tuvalette çabuk gidin oraya o adam yakalanmadan burdan gitmiyoruz!

Polisler kapıyı açmaya çalışırken minho camdan çıkmayı başardı ama orda kalan cam parçası karnına girmişti minho acıyla koşmaya başladı polisler o sırada kapıyı kırdı

Polis:efendim kaçmış

Başkomiser:ne duruyorsunuz arasanıza o zaman!

Minho kaçtı ormanlığa doğru sabah ihtiyar adam ona heryeri göstermişti minho'nunda hafızası güçlü olduğu için heryeri unutmadan gidiyordu bir yandanda karnını tutuyordu en sonunda camları olmayan bir yer bulmuştu oraya girdi yere oturdu ve gözlerini acıyla yummaya çalıştı ama dışarıdan gelen fenerle gözlerini açtı pencere kısmının altına geçti polisler feneri oraya tutuyordu çünkü

Polis:burası temiz!

Minho feneri çektikleri an büyük bir nefes aldı ama zorlanıyordu o cam parçası baya sivriydi ve neredeyse gözükmüyordu sadece kan vardı minho gözlerini kapatarak sadece uyumak istiyordu acıdan terlemişti camın geldiği yer küçüklüğünden kalma yarasının olduğu yerdi dikişliydi falan cam yüzünden açılmıştı minho en sonunda uyudu
Jisung ise şirketinden çıkmış annesine gidiyordu çok rahattı eski hayatına geri dönmüştü 3-4 gün (kaç gün olduğunu hatırlamadım umarım budur) hayatının kıymetini bildi eve geldi kapıyı açtı annesinin uyuduğunu düşünüyordu ama uyumadığı belliydi çünkü evden mis gibi kurabiye kokuları geliyordu

Jisung:anne ben geldim

Annesi:aaa oğlum hani tatildeydin işten çıkmışsın hatta neden çıktın bakım

Jisung:aa gelir gelmez sorgumu olunur ya

Annesi:bana bak yoksa sen biriylemi konusuyon

Jisung:ne konuscam anne ya tatilden geldim işte işede devam ediyorum merak etme seni bırakıp evlenip kaçıcak halim yok

Annesi:senden beklerim valla

Jisung:ohh şu kurabiyelere bak miss gibi

Jisung tam alıcakken annesi eline vurur

Annesi:dışardan geldin üstün basın pis git temizlendi gel

Jisung:peki hay hay efendim

Jisung gülerek üstünü değiştirir elini yüzünü yıkar hemen mutfağa gelip tabak alır ve kurabiye koymaya başlar sonra televizyon açar ayağını öndeki küçük masa gibi yere uzatır ve kurabiyelerin tadını çıkartır saat 00:00 civarında yatağına girer

Sabah olur
Minho-sabah uyandım her tarafım tutulmuştu ve karnım çok acıyordu üstümdeki kıyafetin kolunu yırtıp oraya bağladım geri dönücektim fakat yaradan dolayı dönemezdim dışardan ses geldi

İhtiyar adam:hey minho benim

Minho sesin tanıdığında ayağa kalktı

İhtiyar adam:yavaş kalk bekle geliyorum

İhtiyar o ev olan ama eve benzemeyen yere girdi

İhtiyar adam: Allah'tan yanıma ilkyardım çantasını getirmiştim al bunlar senin kıyafetlerin içine yiyecek ve su koydum

Minho:çok ama çok teşekkür ederim siz olmasanız burda ölüp giderdim sağolun

İhtiyar adam:yaranı açta ilkyardım yapim

Minho:tamam

İhtiyar adam bir yandan yarayla ilgilenirken minho'yla konuşuyordu

İhtiyar adam:ee bu polisler seni niye arıyor

Minho olanları anlatır

İhtiyar adam:ilk başta saçma gelmişti sadece şerefsiz demiş eğer çocukluğundan kalan birşey olmasaydı sende umursamazdın

Minho:evet ama nedense birisi bana hakaret edince birden kulaklarım çınlıyor eskiden yaşadıklarım aklıma geliyor

İhtiyar adam:tamam geçmişi unutmaya çalış heh bitti

Minho:çok teşekkür ederim sen olmasan ben napardım

İhtiyar adam gülümser ve kalkıp gider fazla dikkat çekmek istemiyordu çünkü polisler her tarafı tekrardan arıyordu
Minho o ev gibi gözükmeyen yerden çıkması gerekiyordu oraya bir zaman gireceklerdi yavaş yavaş ayağa kalkıp ihtiyar adamın ona getirdiği ihtiyaçları aldı

Bölüm sonu devam edicek...
(Yazar:bir dahaki bölüm daha uzun olucak)

~minsung