Drakenvlucht

Hoofdstuk 1

Terwijl de zon zich naar de kim begaf, wekten haar eerste stralen van de dag Vrydon uit zijn slaap. Hij rekte zijn vleugels uit en gaapte met wijdopengesperde muil de laatste slaaprestanten weg. De ochtendzon was reeds begonnen zijn schubben op te warmen. Vrydon begaf zich naar het nabijgelegen bergriviertje om zich aan het koele water te laven, terwijl de zon haar tocht naar de top van de Drakenbergen verder zette. Terwijl hij aan het drinken was, viel een grote schaduw over hem. Grido, een van de oudere draken, vloog over Vrydon en landde niet ver vanwaar Vrydon had liggen slapen.

"Vrydon, mijn jongen," sprak Grido, nadat deze zijn dorst had gelest, "hoe gaat het met jou?"
"Best goed," antwoordde deze, "wat brengt je naar mij?"
"De Raad van Ouderen heeft mij gevraagd je te komen halen voor een speciale hoorzitting. We zouden graag jouw mening weten over een bepaalde zaak."
"Waarom zijn de Ouderen zo geïnteresseerd in mijn mening?", vroeg Vrydon. "Ik ben amper achtenzestig lentes jong en heb lang niet de wijsheid der jaren die de inzitten van de Raad hebben."
"De Raad is van oordeel dat van alle jonge draken, jij degene bent met het scherpste verstand. Het is hen ook niet ontgaan, hoe je dertien jaar geleden de ruzie tussen Lioger en Bedr wist te beëindigen."
"Het stelde niet zoveel voor."
"Toch wenst de Raad jouw stem te horen tijdens deze zitting."

Daarop vertrokken Grido en Vrydon naar de Raad van Ouderen, wiens vergaderplaats zich op de top van Geflo's Tand bevond. Beide draken lieten zich met hun vleugels glijden op de wind die dit deel van de Drakenbergen kenmerkte. Grido was van hen beiden duidelijk de oudste. Dit bleek niet enkel uit zijn grotere spanwijdte, maar ook aan zijn meer bezadige manier van vliegen en zijn hier en daar al wat afgebleekte plekken vertonende schubbenhuid. Na een kwartier vliegen, kwamen beide draken aan op de vergaderplaats, alwaar zich reeds het merendeel van de Raad had verzameld. Zert, de oudste van de draken en voorzitter van de Raad, oogde ziekelijk met zijn doffe asgrijze schubben, die zijn ouderdom toonden.

Toen alle raadslieden zich hadden gelegd, stak Zert van wal: "Beste Vrydon, vanuit het zuiden hebben ons berichten bereikt dat Erabin, de koning der elfen, begonnen is met de aanleg van een meer, waarbij hij de watertoevoer naar het noorden afsluit. Bovendien doet het gerucht ook de ronde dat hij het plan heeft opgevat zijn rijk naar het noorden uit te breiden. Hij moet worden gestopt. Wij zouden graag weten hoe jij dit probleem zou aanpakken."

Vrydon antwoordde hierop: "Ik zou beginnen met het trachten inwinnen van informatie op het terrein zelf. Aangezien wij als draken teveel opvallen voor een dergelijke zaak zou ik voor deze taak een weerwezen inschakelen, bij voorkeur een weerraaf of weerkonijn. Daarnaast heb je ook iemand nodig die voldoende inzicht heeft in de cultuur van het volk dat je wenst te bespioneren. Daarom lijkt me een elfse gids niet geheel onhandig. Het lijkt me ook goed om te informeren naar het doen en laten van koning Erabin. Als zijn houding de voorbije maanden plots verdacht is, moeten je zien uit te vinden wat er veranderd is en proberen deze verandering ongedaan te maken."

Er steeg een instemmend gemompel op onder de raadslieden. Blijkbaar hadden zij reeds eenzelfde gedachtespoor betreden. Een oudere zilvergroene draak gaf met haar staart aan dat zij het woord wenste te nemen. "Ik ben het met jongeling Vrydon eens dat we eerst informatie moeten inwinnen over de situatie op het terrein en zeker niet overhaast te werk mogen gaan. Ik ben evenwel niet zeker of we een elfse gids kunnen vertrouwen. Elfen staan bekend om hun listige woorden, waarvan genoeg bewijs is terug te vinden in de verhalen van onze oudste leden. Hoe kunnen we zeker zijn dat de elf die we als gids zouden gebruiken ons niet zou verraden aan Erabin?" Weer steeg er instemmend gemompel op toen de zilvergroene draak zich weer neervlijde op de rotsen.

Na te hebben aangegeven terug het woord te willen, zei Vrydon: "Ouderling Arysa, ik ben het me u eens dat we goed moeten overwegen welke elf we kunnen vertrouwen om ons te helpen in deze delicate missie. Er zijn evenwel elfen die het niet eens zijn met koning Erabin en zijn rijk zelfs hebben verlaten om onder de mensen te gaan wonen. Ik stel dan ook voor om onder hen te zoeken naar een geschikte gids. We zullen evenwel voor onze introductie aan onze potentiële gids best beroep doen op een weerwezen om het eerste contact te leggen en af te tasten of we de elf kunnen vertrouwen met ons geheim."