Görmeden Sev Beni ( Yarı Texting )

Bölüm ~5~

Gözlerimi zorlayarak açtım. Hastane odasındaydım. Peki ya neden?

Bıçaklandın Rana

Kız kurtuldu mu?

Bilmem

Raife'de bilmeyince odadaki diğer kişilere sormayı düşündüm.

Çok zekiyim ayol

Başımı hafif kaldırarak etrafıma baktım. Annem, babam, Güney abi, Dünya, Nazlı abla ve Batın vardı. Nilay yüksek ihtimalle kurstaydı.

Uzun uzun baktım babama. Diğerlerinin hepsi yere bakıyordu. O da bana baktı. Şaşırdı. Bakıştık.

Hint dizilerine döndük be

Öksürdüm ve yeni uyanmış gibi yaptım. Annem hemen yanıma geldi. Hepsi başıma toplandı.

O hariç.

Güney abiye baktım.

"Kurtuldu mu? Kız iyi mi?"

Cevap yok...

"Güney abi? Bana cevap ver abi" dedim ağlamaklı bir sesle.

Yine cevap yok.

"Ayza iyi mi dedim abi" dedim heceleyerek sert çıkan sesimle.

Bana baktı. Burukça gülümsedi. Tam ağzını açmış bir şey diyecekken odamın kapısı açıldı. İçeriye taş gibi bir doktor girdi. Arkasından küçük bir beden.

Eli, yüzü temizlenmiş, şalı düzeltilmiş, üzerine temiz kıyafetler giymiş, siyah gözleri ortaya çıkmıştı. Ayza iyiydi. İlk gördüğümden çok daha güzeldi.

Bana baktı. Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi. O an gözlerim doldu. Bu güzel kız, bu kadar güzel gülen bir çocuk, belki de her gece ağlıyordu.

"Rana ablaaa" diyerek yanıma koştu ve sarıldı. Çok yüksek bir ihtimalle ameliyat olmuştum ve Ayza oraya sarılmıştı. Canım çok yanmıştı ama sesimi çıkarmadım.

Küçücük kolları vardı. Bu kollar ne acılar çekmişti kim bilir.

Ben acı çekerdim, yeterki onun o güzel gülümsemesi hiç solmasın. Ne kadar acımasız değil mi bu dünya. Yaşınız, boyunuz, kilonuz, özel olmanız, farklı olmanız veyahut sıradan olmanız hiç önemli değil. Acı çeken her yaşta, her boyda, her kiloda çekiyor...

Dünya fark etmiş olmalı ki

"Ayza, bak abla yeni ameliyat oldu dikkatli sarıl" dedi ve Ayza'yı kucağına aldı. Ayza tahmini 10-11 yaşındaydı ama 7 veya 8 yaşında gibi duruyordu. Ufak tefekti.

"Ah kuzum ah neden dikkat etmiyorsun. Bundan sonra dışarıya tek çıkmayacaksın" dedi Nazlı abla. Tek çıkmayacaksın derken Batın'a baktı. Batın gözlerini iki saniye kapattı ve 'tamam' demiş gibi bir şey oldu.

"Gerek yok Nazlı abla. Normalde güvenlikler oluyor zaten sorun olmaz" dediğimde hem annem hem Nazlı abla hemde Batın ve Güney abi bana ters ters baktı.

Babamınsa hiç umrunda olmadı

"Tamam ya bir şey demedim. Psikopatlara bak hepsi beni öldürecek gibi bakıyor" dedim ve Dünya'ya baktım. O da bana baktı ve işte o an. İkimizde kahkaha attık. Yani en azından o atabildi ama ben atamadım çünkü yara...

Platonik aşkım doktorum

"Serumunu değiştirmem gerekiyor. Hem ağrı kesici yapacağım hem de vitamin takviyesi yapacağım" dedi ve gülümsedi. Gamzesinde hayat bulduğum. İğne fobim vardı. Ama olsun. Bir şey olmaz.