"Moon Light"

Chapter 1

"It's been 3 years that I haven't seen you! How are you? Buti naisipan mong magpakita sa akin." Saad ni Yuna.

"Hmm, fine I think." Sagot ni Cellene.
"Ano ba kasi nangyari sayo, sa inyu?" Tanong ni Yuna. "It's a long story, but to cut it short we broke up, I don't have any strength to face everyone. I'm afraid of judgments. I've been depressed and ughhh it's really hard to get my self up so yun. Nawala akong parang bola" sagot ni Cellene.

Hindi kumibo si Yuna, nkatingin lng sha kay Cellene with a teary eye.

"Oh please, don't look at me like that. I'm alive, I'm here so everything is okay na" saad ni Cellene sabay tapik kay Yuna.

"I mean, it's been 3 years and I don't have any idea where to find you. Even your family cant give me any idea kung saang lupalop ng mundo ka nagpunta".

Cellene clucked her tongue and biglang hinila si Yuna. "Sorry na, Kalimotan mo na yan, what's important is I'm okay na. Ikaw nga una kung pinuntahan eh kaya wag kana mag reklamo okay?"

"Kung di lng talaga best friend hindi talaga ako mag aalala sayu. Subukan mong mawala ulit dba susunogin ko yong condo mo" sabay tawa at sumakay na kami sa kanyang sasakyan.

Cellene's POV

I felt sorry sa family at best friend ko kasi bigla akong nawala. Bago ako umalis sinabihan ko si mama na wag na akong isipin at hanapin. Hindi ako nagpaalam kay Yuna dahil alam ko pupuntahan ako non. I decided to deactivate all my soc med. I created a dummy acct para ma stalk si Aiki. Shit, ang sakit. Aiki is happy without me.

It's been 2years that she left. I'm staring my self in the mirror. Naaawa ako sa sarili ko. Gusto ko na maglaho sa mundo.

Nag sscroll ako ng IG reels sa dummy acct ko watching depression videos kasi I decided to end my life that night when I saw this dance video. I admire her, ang galing nyang sumayaw. Hindi ko na namalayan na ini stalk ko na pala ang IG Acct niya. Nag follow na din ako. Hindi ko alam pero biglang nag iba ang isip ko. Instead na mag suicide ay sinampal ko ang sarili and I told my self  "THIS IS ENOUGH! It's been 2 years na nawala ka, you can't change what happened but you can still bounce back! You have to! This is unfair. Aiki is living her best life while you're here nagmokmok. You gave up everything. You must get your life together and flip the table."

Hindi ko maiwasan na mag check ng new updates sa IG niya, I remember my self noong mahilig pa akong sumayaw. Ganito rin ako kasaya pag sumasayaw. Napa titig lng ako sa picture niya at bigla kong nasabi na "my dalbich" kasi, sya nag bigay inspiration sa akin na bumangon ulit. Hindi ko alam kung paano, pero sa tuwing nanonood ako ng mga dance cover nya parang binibigyan nya ako ng reason to get my life together. Sya nagbigay ilaw sa madilim kung mundo and I'm so happy that I saw her dance cover noong time na mag dedecide na sana akong mag suicide.

Nag book ako ng flight pauwi ng Pinas. I activated my socmed acct and tinawagan si Yuna.

"Ceeelllleeenneeee?!!!!Oh my God! Where have you been?!" Tanong ni Yuna.

"Uhmm, can you fetch me? I'm here at the airport. But please don't tell mum" saad ko kay Yuna.

"Holy shit?! Wait, anong oras ang dating mo? Nanggigigil ako sayu ha. Bigla kang nawala ngayun magpapasundo ka sa akin!"sagot ni Yuna

Alam ko Yuna, alam kong galit ka sa akin but don't worry, sasabihin ko nman sayu kung anong nang yari kaya chill kalang bulong ni Cellene sa kanyang sarili

"Uhm, 3pm ang dating ko dyan. Cge na mag boboard na kami. Bye bestie see you!" Binaba ko na ang phone at sumakay na ako sa eroplano.

Hindi ko maiwasan na kabahan. Can I really face them? Can I really get my life together? Nag mix emotions na ako at dahan dahang tumutulo ang luha ko.

"Uhm, here" saad ng katabi ko, binigyan nya ako ng panyo. Nakita nya siguro na umiiyak ako.

"Uhmm, thankyou" sagot ko, hindi ko sha tiningnan kasi nahihiya ako.

Pagdating ko sa lobby,nakita ko ka agad si Yuna na nakahawak ng sign board saying "Cellene Humanda ka!"

Ngumiti ako at I jogged papunta sa kanya, niyakap ko sha ng mahigpit at yinakap nya rin ako.