ლამაზმანი სცენაზე (დასრულებული)

🥀🌹

ვიღვიძებ, ვიზმორები და გვერდზე ვტრიალდები.
წითელ ვარდს ვხედავ წერილთან ერთად.

წერილში წერია:
"ქვემოთ გელოდები"
ვარდს ხელში ვიღებ და საწოლზე ვჯდები.
- სად ვარ?

ვარდს ვსუნავ, ვუყურებ და კარისკენ მივდივარ რომელიც ღიაა და კიბეები მოჩანს.

კიბეზე ჩავდივარ ყვავილს თვალი მოვწყვიტე და წინ გავიხედე სამზარეულოში შევედი სადაც ლუკასი დავინახე.
- გაიღვიძე ლამაზმანო?
- არა მძინავს.
- ვარდი მოგეწონა?
- სად ვარ?
- ჩემს სახლში და კითხვაზე კითხვით ნუ მპასუხობ.
- აქ რა მინდა?
- ჩანჩქერთან დაგეძინა და აქ მოგიყვანე. ვარდი მოგეწონათქო?
- ჯერეთი რა უფლებით მჩუქნი ვარდს მე შენი შეყვარებული ან ახლობელი არ ვარ ან საერთოდ გაგეღვიძებინე რა საიჭირო იყო ჩემი აქ მოყვანა საწოლში ჩაწვენა ან საერთოდ გამოცვლა, ვინ გამომიცვალა? ვიყვირე ბოლო ხმაზე.
- სველი იყო შენო თეთრეული სხვა გზა არ მქონდა.
- რაოოო ღმერთმანი შენ ნორმალური ხარ ? რა უფლებით შემეხე? საერთოდ რაზე ფიქრობდი? სიკვდილი გინდა? მერჩივნა გავციებულიყავი და მოვმკვდარიყავი. თან სხეულზე ხელები ავიფარე ახლა მივხვდი რამდენად მოკლე მაიკა მაცვია ...
- მისმინე ჩემთან ტონს დაუწიე და სიკვდილზე არც კი იფიქრო! შენ ჩემთვის მნიშვნელოვანი ხარ და არავის აქვს უფლება ჩემს გარდა ვინმე შეგეხოს .
- ამის დედაც!
- სიტყვები! აკონტროლე რას ამბობ.
- შენ არ დაგეკითხები რა უნდა ვთქვა მამაჩემი კი არ ხარ!
- მამაშენი არ ვარ მაგრამ როგორც უკვე ვთქვი შენ ჩემი შეყვარებული ხარ!
- ჯანდაბა! ვერ გიტან! მე შუნი მომწონს!

ვარდი ძირს დავაგდე და მის ფაფუკ ფურცლებს შიშველი ფეხი დავაბიჯე.
კიბეებზე ავირბინე ისევ ოთახში შევვარდი და ჩემი ტანსაცმლის ძებნა დავიწყე რო ვერაფერი ვიპოვე კარადა გამოვაღე კაცის ბრიჯები გამოვიღე რომლებიც შარვლად მქონდა და გრძელი მაიკა.
კუთხეში მიგდებული ჩემი ჩანთა ავიღე ჩანთიდან ჩემი შავი კეპი ამოვიღე რომელსაც ჩუმად თან ვატარებ და თავზე დავიხურე.