ფელიქსი:სამწუხაროდ გვიანია ჰიუნჯინ სიტყვა ჩვენ საერთოდ დაივიწყე.....
ჰიუნჯინი:სიტყვა ჩვენ დავივიწყო?როგორ უნდა დავივიწყო ფელიქს "ჩვენ" ჩვენი მოგონებები რომელმაც ამდენი წლის განმავლობაში ფესვები გაიდგა ჩემს გულში,როგორ დავივიწყო შენი სურნელი,შენი ლამაზი და რბილი ვარდისფერი ტუჩები და შენი ლამაზი ღიმილი რომელიც ყველაფერს მირჩევნია
როგორ დავივიწყო ეს ფელიქს?როგორ?
ფელიქსი:ჰიუნჯინ მე ვეღარ გენდობი შენ მე მიღალატე თან ის ვისთანაც მიღალატე ეხლა შენი ცოლია.... ჰიუნჯინ ვერ წარმოიდგენ როგორ მიყვარხარ როგორ მტკივა უშენობა როგორ ცუდად ვხდები როდესაც ჩვენი ერთად გატარებული დრო მახსენდება... როგორ მტკივა გული როცა ვიაზრებ რომ ვერავინ დამიძახებს პატარას ვერავინ მომეფერება თმაზე ვერავინ იზრუნებს ჩემზე ისე როგორც შენ გული მტკივა როცა ამაზე ვფიქრობ ჰიუნჯინ!! მე ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვიყავი როდესაც "ჩვენ" არსებობდა მაგრამ შენ ყველაფერი გაააფუჭე....
ფელიქსი გარეთ გავიდა და თავის სახლში შევიდა,ოთახში ავიდა საწოლზე დავარდა და ტირილი დაიწყო...-რატომ ჰიუნჯინ?რატომ არ მშორდები?,ტირილს უმატა
6 დღის შემდეგ:
როგორც იქნა გარეთ გავედი მთელი ამ დროის განმავლობაში სახლში ვიყავი და სახლიდან ვმუშაობდი და აი ჩემი ბედის შესახებ რამოდენიმე სიტყვით გიამბობთ
სახლიდან გავედი თუარა ჰიუნჯინი შემრჩა ხელში
ჰიუნჯინი:ვხედავ დეპრესიისგან განთავისუფლებულხარ
მე: ჰმმ ნეტავ როდის შეძლებ თავი დამანებო
ჰიუნჯინი:მე?ვერასდროს პატარავ
ის ჩემკენ დაიძრა მე კი ნელნელა უკან მივდიოდი როდესაც კარებს შევასკდი ჰიუნჯინმა დრო იხელთა და ხელები წელზე შემომხვია
მე:გამიშვი ჰიუნჯინ
ჰიუნჯინი:რატომ გაგიშვა?
