Hürriyet kanalında yayınlanan Çağan'nın röportajını açtım.
Biriyle daha az görüşüyorum dediğinde kendime sordum neden böyle oldu. Eskiden Efe ve Naz olarak çok iyi arkadaştık neden sonradan böyle ayrıldık ben düşünmeye dalmışken video bitmişti. Videoyu gönder tuşuna basıp Çağan'na gönderdim.
Çağan Efe
- *video*
- Neden Çağan neden
- Neden böyle olduk
- neden biriyle sadece sette görüşüyorsun
- Eskiden Efe ve Naz olarak çok iyi arkadaştık. Neden şimdi böyle oldu
Çünkü öyle olması gerekiyordu -
Shipten ikimizde rahatsız oluyoruz - biliyorsun
- Leyça da bir ship ama hala Leya'yla görüşüyorsun *görüldü*
- Leya'nın benden ne farkı var *görüldü*
- Cevap ver Çağan *görüldü*
Çok fazla Leyçacı yok çünkü -
- Hayır var
- Ya gerçekten anlamıyorum. Neden
- Bi buluşup konuşabilir miyiz
*görüldü* Off Tuana -
Çocuk musun sen -
Konuşulacak bir şey yok -
- Senin gözünde çocuk gibiyim Dimi. Gereksiz saçma sapan şeyler konuşan bir çocuk gibiyim
- Biraz fazla kırıldım ama ben Leya kadar değerli değilim senin için 😖
- Neden hala arkadaş değiliz neden ?
- Seninle tekrar arkadaş olmak istemiştim sadece :(
- Neden eski günler gibi mutlu saf bir arkadaşlığımız yok.
*Bu kişiyi engellediniz*
Çağan'dan
Tuana'nın en son yazdıklarından çok etkilenmiştim. Neden öyle demiştim Bi insanın kalbini kırmayı hiç sevmiyorum birisinin üzülmesini asla istemiyordum. Gerçekten haklıydı Leyça'da var ama Leya'yla hala görüşüyorum. Onunla eski Efe ve Naz arkadaşlığımızı neden bozduk eskiden çok güzeldik. Ve ekranlara yansıtmadan arkadaş olabiliriz. Hiç birseyi düşünemiyorum.
- Tuana
- Özür dilerim
- seni kırmak istememiştim
- Lütfen cevap ver
- Konuşalım buluşalım nolur cevap yaz
- Tuana
- orada mısın
- Heyy
- Tuana
Tuana beni engellemişti. Anladım. Onunla konuşmalıydım. Ama engellemişti. evden çıktım. Tuana'ların evine geldim. Kapıyı tıklattım. Kapıyı Annesi açtı
- Merhaba Gökçe abla. Tuana evde mi ?
- Aaa merhaba Çağan Tuana evde bekle çağırayım.
Gökçe Abla Tuana'nın yanına gitti
- Kızım seni bekleyen var kapıda
- Kim ??
- Gel sen
- Tamam
Tuana kapıya dogru gelip beni gördü. Ve hiç duygusuz bir şekilde
- Neden geldin
- Konuşabilir miyiz
- Benim Konuşacak bir şeyim yok. sadece tekrar arkadaş olmak istedim ama sen istemedin.
- Lütfen gel bir konuşalım
- İstemiyorum
- Lütfen
- Çağan
- Ya nolur bir kere konuşsan
- Tamam
- Gel dışarı çıkalım
- Bekle
Tuana içeri girip montunu giydi. Gelince hiç konuşmadan binadan çıktık. Konuşmadan yürüyorduk. Tuana'ların evinin yakınında Bi basket sahası vardı. Oraya gidip bir banka oturduk.
- Tuana Ben gerçekten özür dilerim. Seni bu kadar kırdığımın farkinda değildim
- Ne önemi var ki artık. ben gerçekten çok kırıldım. Ama bunun bir önemi yok
- Var... Ben gerçekten özür dilerim Beni affedebilecek misin ? Tekrar arkadaş oluruz... eskisi gibi.
- Bilemiyorum. Affetmek zor olucak çünkü çok kırıldım.
- Ya lütfen
- ...
- Belki
- Ama neden
- ... mesajlarda anlattım zaten
- Tamam özür dilerim nolur affet
- Ya sen bana dedin ki... çocuk musun konuşulacak bir şey yok *gözünden bir damla yaş akar*
- Özür dilerim gerçekten farkında değildim... Ağlama... gerçekten özür dilerim.
- Tamam affettim *gülümser*
- Sarılabilir miyim
- *sarılır* *T
- Teşekkür ederim beni affettiğin için
- ...
Ayrılırlar
- Basketbol oynayalım mı
- Top
- Ben gidip alayım
- Yok ben giderim. Sonuçta ben ev sahibiyim
- Tamam
Tuana banktan kalktı. Eve gidip geldi. Top getirdi. Oynamaya başladık. Biraz oynadıktan sonra çok yorulmustuk. Banka tekrar oturduk.
- Huh yoruldum *T
- Bende
Biraz öyle oturduk
- Story atıyım mı ?
- Yüzümüzü gösterme coşmalarını istemiyorum
- Tamam
Tuana'dan
Telefonumu çıkartıp ayaklarımızı çektim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
