
Jeonjungkook အသက် 28 အယ်ဖာ

ParkJimin အသက် 20 အီုမီဂါ
"ဝိုး အိမ်ကကြီးလိုက်တာ"
"အစောကြီးရောက်လာတာပဲ
အထဲကိုဝင်ခဲ့ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ခြံထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ လူမိုက်အုပ်စုတစ်စုကိုတွေ့လိုက်ရသည်
..ပတ်ဂျီမင်းဆိုတဲ့ငါ့ဘဝမှာရုန်းကန်ရတာများလို့အခုဒီလူဆိုဂိုဏ်းတွေကိုမြင်ရင်တောင်လန့်လဲမလန့်တော့သလို
ကြောက်လဲ မကြောက်တော့ဘူး..
"တစ်ခုခုလိုအပ်တာရှိရင်ချက်ချင်းပြောလို့ရပါတယ်"
"အာ..ဟုတ်ကဲ့ပါ"
အိမ်ဖော် အဒေါ်ကြီးအပြောကြောင့်သတိပြန်ဝင်လာရသည်
"ဟင် "
ဧည့်ခန်းထဲ အကြည့်ရောက်သွားတော့
တစ်ဖက်ကို မိန်းမတစ်ယောက် ယောက်ကျားတစ်ယောက်နဲ့ pheromone အနံတွေထုပ်ကာ ဇိမ်ကျနေတဲ့ အိမ်ရှင်
...အော့.... အော....
ဆိုးရွားလိုက်တာ
ဒါက ကလေးလေးရဲ့အဖေနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့တဲ့အချိန်မှာမြင်ရတဲ့ ငါ့ရဲ့ ခံစားချက်ပဲ
အကုန်လုံးကိုကျောခိုင်းကာ အိမ်ဖော် ဒေါ်ကြီးနောက်လိုက်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်အတွက်ပြင်ပေးထားတဲ့ အခန်းငယ်လေးဆီ လိုက်လာလိုက်သည်
ဒီအိမ်ကြိးမှာ နေရမဲ့ ဘဝတော့စပြီ
အခန်းနေရာချ ရေမိုးချိုးသန့်စင်ပြီး
ဘိုက်ဆာလာလို့ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာလိုက်သည်
"မဂ်လာပါ "
ကျွန်တော်မင်္ဂလာပါလုပ်တာတောင်
လှည့်မကြည့် စကားပြန်မပြောတဲ့ အဒေါ်ကြီးကို ကြောင်ကြည့်နေမိသည်
ဒါပေမဲ့ သားပွဲပေါ်မှာတော့ စားစရာ အနည်းအကျင်းစီစဥ်ထားပေးတာတွေ့တော့ ဝင်ထိုင်စားလိုက်သည်
မနေ့ကထမင်းစားတာ နည်းခဲ့တော့ဒီနေ့မနက် အစောကြီးကဘိုက်ဆာနေတာ
ဒီနေ့နဲနဲလောက် ပိုစားလိုက်ရမလား
" စားပြီးသွားပြီလား ထားခဲ့ပါ ကျွန်မသိမ်းလိုက်ပါမယ်"
" အာ ..အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ထမင်းနဲနဲ ထပ်လိုချင်လို့ပါ"
