Στη μέση του Ατλαντικού Ωκεανού,το μόνο που έβλεπα ήταν θάλασσα.Τα σύννεφα απειλητικά,έρχονταν κατά πάνω μου σαν στρατός από άλογα.Κι ο Dean;
Δεν έβλεπα πια το σώμα του.Το χέρι του,που τη μία στιγμή χανόταν κάτω απ'το νερό και την επόμενη αναδυόταν,είχε πια χαθεί.
Το σωσίβιο έπλεε άψυχο στην επιφάνεια της ανταριασμένης θάλασσας.Το σκάφος ταλαντευόταν βίαια και με ορμή.Τα κύματα υψώνονταν σαν τερατώδη απειλή και μια θάλασσα από συναισθήματα μέσα μου που δεν μπορούσα να τιθασεύσω.
Όλα μαζί απειλούσαν να με καταστρέψουν.Να καταστρέψουν και την ελάχιστη ελπίδα που είχε απομείνει.Αλλά δεν έπρεπε να κλάψω.Όχι,δεν θα έκλαιγα.
''Θα γυρίσεις.Πρέπει να ζήσεις.Μην κλάψεις. Συγκεντρώσου και βάλε μπρος το σκάφος πάλι.Φύγε.''Τα λόγια του Dean αντηχούσαν στ'αυτιά μου.Τον ένιωθα μαζί μου.Δεν μπορούσα να τον αφήσω.
''Θα βουτήξω.Θα τον ψάξω με το σκάφος.''
Οι σκέψεις αναπηδούσαν στο κεφάλι μου.Κι η λογική δεν επικρατούσε πια.
Δεν είχα άλλο χρόνο.Η βουτιά ήταν αυθόρμητη.Τα μέλη του σώματός μου είχαν δική τους θέληση.Κολυμπούσα χωρίς να ελέγχω τις κινήσεις μου.Απομακρυνόμουν όλο και περισσότερο απ'το σκάφος.
''Dean;Dean;''Ο λαιμός που πονούσε.Αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω.Έπρεπε να τον βρω.
Σαν ανάμνηση εμφανίστηκε η εικόνα με τον Dean και μένα να κολυμπάμε ιλιγγιωδώς προς το σκάφος για να ξεφύγουμε απ'το γκρίζο τέρας που μας κυνηγούσε.Ο Dean,είχε ως προτεραιότητα να σώσει εμένα.Σταμάτησε.Σταμάτησα κι εγώ.Γύρισα και τον κοίταξα.Κατάλαβα τι ήθελε να κάνει.Μου κράτησε το χέρι για λίγα δευτερόλεπτα και μετά βούτηξε με δύναμη στο νερό.
''ΟΧΙ!!''
Η εικόνα έσβησε απ'τα μάτια μου.Άρχισα πάλι να φωνάζω πιο δυνατά,απεγνωσμένα.Αλλά δεν έκλαιγα.Δεν μπορούσα.
Κοιτούσα ολόγυρα,μα το μόνο που έβλεπα ήταν ένα μπλε,σκούρο τοπίο που με απειλούσε ξανά τώρα,με θυμό και μίσος.
Δεν τον έβρισκα.Είχα κουραστεί.Το σώμα μου με εγκατέλειπε.
Ξαφνικά ένιωθα να μουδιάζω.Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα,άρχισα να νιώθω πόσο παγερό και τσουχτερό ήταν ο νερό.Η έκρηξη αδρεναλίνης που προκλήθηκε απ'την βουτιά,την πτώση και την αγωνία μου,δεν με άφηνε να νιώσω το κρύο.Όμως τώρα η κούραση άφηνε το ψύχος να τρυπώσει βαθιά μέσα στο σώμα μου.Δεν μπορούσα να κουνηθώ.
