𝐘𝐄𝐒̧𝐈̇𝐋𝐄 𝐓𝐔𝐓𝐒𝐀𝐊 (𝐓𝐎̈𝐑𝐄)

4.Bölüm

Doktor
-durumu iyi degil isterseniz bi serum takalım

Berzan ağa
-takalım ne gerekiyorsa yap

Serumu takmışlardı ben uyumak ıstedigim için hemen gözümü kapattım   uyandığımda saat 4 e geliyordu berzanın başı karnımın üstündeydi ablası koltukta uyumuştu saçını okşamak istedim elimi kaldırdığım sırada uyandı bana baktı

Helin
-ya saçında bi şey vardı onu alacaktım

Berzan ağa
-öyle mi

Helin
- Evet  öyle ne olcak başka bittiyse gidelim mi sevmiyorum hastaneleri

Berzan gidip taburcu kağıtlarını ayarlayacaktı bende kalkıp üstümü düzelttim ablasını da uyandırdım

Ablası
-gel otur bakim az şöyle anlat bakalım kimsin

Helin
-abla 18 yaşındayım zorla evlendirmeye çalıştılar bende çareyi kaçmakta buldum yemin ederim amacım berzana zarar vermek değil

Ablası
-kuzum sakin, olabilir nerden bilebilirdin ki neden kaçtın belki severdi seni sen onu severdin annen yokmu ailen?

Bu söyledikleri canımı yakıyordu gözlerim doldu tırnaklarımı avuç içlerime geçirdim

Helin
-abla o adam beni niye sevsin allah aşkına kadınlara zerre saygısı olmayan biri ,annemle babam iki yıl önce ayrıldı babam konuşturmuyor görüştürmüyor konuşunca sabaha kadar dövüyor abimler yurtdışında annem beni böyle görse yıkılır .

Ablası
-tamam sakin ağlama artık o güzel gözlerine yazık

Berzan odaya girdi beni ağlarken görünce yine derince nefes aldı yanında avjinde vardı

Berzan ağa
-yine niye ağlıyor yine ne oldu

Ablası
-anlatmasını istedim anlatınca dayanmadı ağladı

Berzan ağa
-şşş sakin bak burdayım herşey güzel olcak söz anneni bulucaz söz

Avjin
- cidden bunun için mi ağlıyor birde annesi için çocuk daha bu

Avjinin söylediği şey beni sinirlendirmişti
Insanların acısını nasıl hor görüp küçümser

Ablası
-avjin niye geldin ne oldu

Avjin
-Şey sana bakmaya geldim abla

Ablası
-tamam avjin gördün hadi nöbete
dön

Avjin
-Peki kolay gelsin

Anladığım kadarıyla ablası avjini pek sevmiyordu
Berzan beni kucağına aldı dışarı doğru geçti ablası gülerek bize bakıyordu kapıyı açtı ben hâlâ çırpınyordum beni indirmesi için

Helin
-berzan indirirmisin beni lütfen ya herkes bize bakıyor

Berzan ağa
-Baksın bir şey diyemezler ayırca indir demedin indirirmisin dedin hayır indirmiyorum

Helin
-ya sen ne inatçı bi şeysin bırak beni

Şuan herkesin bize bakması  beni rahatsız etti beni tanıyan olabilir

Berzan ağa
-tamam tamam

Helin
-sonunda ya

Berzan beni yere bıraktı arabaya doğru giderken sırıtyordu çok güzeldi gülüşü,sesi ama o avjin aklıma geldikçe sinirim bozuluyordu

Arabada yine uyuya kalmıştım çünkü cidden hiç bu kadar güvende ve rahat uyumamıştım uzun süredir .
Uyandığımda berzanın odasındaydım berzan odasında ki kanepede uyuyordu uykuma iyice doymuştum yatağın yanında not vardı alıp açtım
Berzan yazmıştı

"Dolabın içinde gizli banyo var oraya ablam elbise bıraktı dünü unutyoruz bugünden itibaren yeni bir sayfa açıyoruz "

Dolabı açıp banyoya girdim
Yeşil elbise ve beyaz triko vardı hızlıca üstüme geçirdim.

Masanın önüne geçip oturdum neden bu kadar rahat hissediyordum biliyordum saçımı güzelce taradım duvardaki saate baktım saat 9 du kendi kendime düşünmeye başladım neden kaçmıyorsun helin neden duruyorsun hâlâ, yavaşça kapıya doğru ilerlemeye başladım kapı kolunu yavaşça açarken kapı kitleydi tekrar denedim yine olmadı biliyordu kaçacağımı yavaşça kolu bırakıp arkama dönerken berzanı dibinde gördüm bağıracağım sırada elini ağzıma koydu diğer eli ilede belimden tutup kendine çekti bi anda  sinirli bakıyordu,çok sinirliydi ,BAYA SINIRLIYDI BU .

Kapının kilidini açtı

Berzan ağa
-hadi git açtım kaç özgürsün, git hadi bekleme ,durma ,bakma gözlerime öyle git hadi

Berzan Çok sinirlenmişti ama kapıyı açıp git demişti kalamazdım zaten gitmek istiyordum sesli bir şekilde yutkundum gideceğim sırada iki eli ile beni kendine çekti  kollarını sıkıp ondan uzaklaştım

Yengesi
-ooo yengem bu ne hız kapıyı kapat bari

Berzan ağa
-yani bi destur de allaha Allah Ya

Yengesi
-onu bunu geçtim o avjin cadısı ile abisi gelmiş haberin olsun helin benle gel in bakim berzan sende oyalanma hadi

Berzan
-tamam in sen yani inin

Yengesi ile aşağı indik gülerek avjin bir şeyler anlatıyordu berzanın annesine
Berzanın ablası gözlerini deviryordu ama annesi çok memnundu beni görünce yüzünü asmıştı avjinin yanında ki sanırım abisiydi bana bakıyordu, rahatsız olmuştum ister istemez
Hemen kahvaltı sofrasını kurmaya başladık ben sadece avluya getirip diziyordum berzan o sırada inmiş avjinin abisi ile konuşuyordu abisi bana bakıyordu ama berzanla konuşuyordu sofrayı kurduk herkes oturdu bir kişi fazlaydı herkes yerine oturmuştu bana yer yoktu

Avjinin abisi
-sende gel otur yerime aç degilim

Helin
-sagolun iştahım yok

Avjinin abisi
-murat ben memnun oldum küçük hanım

Onlar yemek yerken ben mutfakta düşünüyordum ne olacaktı bu halim nereye kadar devam edecekti böyle herkes doyunca ben avludaki tabakları mutfağa taşırken murat hâlâ bakıyordu derdi neydi kimdi berzana baktığımda delirecek gibiydi dizini sıkıyordu gözleri ile bana işaret etti odasına çıktım,
Herkes farketmişti elimden tutup çekmeye başladı bileğimi sıkıyordu acıtyordu farkında değildi odaya çekti

Berzan ağa
-MURATIN SANA NASIL BAKTIĞINI  GÖRDÜM ONUNLA KONUŞTUĞUNU GÖRMIYIM HELIN ŞIMDI ONUN GÖZLERİNI OYMAYA GIDIYORUM

Berzanın önüne geçtim

Helin
-Izin vermem nereye Saçmalama sesimizi duydular zaten yapma lütfen

Berzan ağa
-HELİN KALBINI KIRMAK ISTEMIYORUM

ONUNDEN ÇEKİLDIM HIZLICA KAPIYI AÇIP MURAT DIYE EVIN ICINDE BAĞIRDI 

avluya çıkmıştık murat ordaydı hala bana bakıyordu

Berzan ağa
-bakma lan ne bakıyorsun hiç mi kız görmedin

Murat
-tamam sakin sen niye helini koruyorsun anlamadım annen zaten avjini sana istedi neyin peşindesin hâlâ

Berzan ağa
-ANA YAPTIN MI BÖYLE BIR ŞEY

Azade hanım
-yaptım oğlum ıyikide yaptım bu kız senin aklını başından almış avjin ondan daha terbiyeli daha güzel en azından okumuş NE OLDUĞUNU BILIYORUZ .