Unwanted Bride( UNCOMPLETE)

CHAPTER 33

Day's past at wala kaming ginawa ni Chase kundi ang magkulitan at mag-asaran sa mansion. We have all the time to make new memories and if you wanted to ask me kung anong nangyari sa gabing naglaro kami ng spin the bottle well I give myself to him again.

On that night I give up everything at hindi ko itatangging nasundan pa yun, ang landi nya kasi tsaka isa siyang dakilang manyakis.
I'm just nervous, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba dahil ang huling sinabi niya ay gusto nya akong buntisin gusto nya daw magkaanak sakin at anak ng pating! We didn't use even one contraceptive that night at sa mga sumunod pa. Pinapagamit ko naman siya pero ayaw nya he just rolled his eyes on me at magdadahilan lang na sayang daw yung ano niya.

Damn!

But I feel proud of myself and I'm happy kasi hindi labag sa loob ko ang mga ginagawa namin even that merong taong nang-iistorbo sa email ko. Drake keeps on sending email and he wanted to have dinner with me minsan lunch, breakfast and he even invite me to hang out with him. Like, is he serious? Binabalewala ko lang naman siya dahil ayukong mag isip ng makakapagpagulo lang sakin.

I was busy cleaning the kitchen when I heard a familiar footsteps and after that I can smell his 'young's' perfume.

"Wanna watch movie tonight?"

Humarap ako sa kanya at agad sumalubong saakin ang halik nya mabilis lang naman yun since ako yung unang kumalas. He rapidly wrapped his arms around my waist.

"Why are you wearing oversized shirt? I can't see your tattoo." kunot ang noong saad niya.

Tinaasan ko siya ng kilay, this past few days gustong-gusto niyang nakikita ang tattoo ko kapag naman nakaganitong suot ako nag iinsist sya na mamasahiin niya ako palusot nya lang naman yun para masulyapan nya yung tattoo ko. And guess what, Chase is planning to have a tattoo on his chest at mukha ko daw ang ipapalagay nya. Tsk.

"Nilalamig ako eh, at anong manonood ng movie? You need to sleep early tonight kasi 5am yung flight mo bukas." I can't hide the sadness in my voice when I say that.

"Ugh! Don't mention that baby," nakangusong saad nya at tila batang sumiksik sa leeg ko.

Nakaraang araw kasi tumawag yung kamag-anak ni Chase na kailangan niya daw talaga munang umuwi sa province nila kasi may importanteng pag-uusapan yung pamilya nila. I know he didn't want to come since ayaw nya sa ibang tao doon pero wala din siyang magagawa when it comes to family gagawin niya. Hindi din ako makakasama at kahit isasama nya ako hindi din pwede kasi saktong nag email sakin yung manager ko kagabi saying that I have another project waiting for me, hindi ko din alam kung anong projects yun kasi hindi ko binasa lahat ng nasend niya, I just replied 'okay' to my manager.

"Don't worry everything will be okay." I kissed the side of his head before whispering some sweet words to him.

Ayaw niya talagang umalis kaninang umaga kung hindi ko inayos yung dadalhin niyang maleta siguro hanggang ngayon wala pa din siyang naaayos. Ako din nga yung nagbook ng ticket nya kasi dabog siya ng dabog after tumawag ng kamag-anak niya. Di ko nga alam sino yun eh.

Ayaw ko din naman siyang umalis eh pero everything changed when he mentioned his long lost brother.

I know, hindi nya to binabanggit lagi kasi nalulungkot siya. Nakwento nya lang to sakin isang beses at nakaraan lang ulit. Merong nawawalang kapatid na lalaki si Chase, sabi niya 5years old daw siya ng mawala yung kuya nya at nung unang sinabi niya sakin yun I can see the deep sadness in his eyes kaya din ayaw ko na tanungin pa yun sa kanya. He just give me small details about his brother tapos wala na din. I admit I was very curious nakalimutan ko na nga sana yun eh pero ng binanggit nya nakaraang araw na kasama sa dahilan kung bat siya pinapabalik ay dahil sa nawawala niyang kapatid.