Friends?

1ο. Η αρχη του πάρτι

Αγαπητό μου ημερολόγιο....
Και το βιβλίο έκλεισε για τελευταία φορά , γέμισε μέχρι και την τελευταία σελίδα αυτής της χρονιάς . Αλλά ας το δούμε από την αρχή...

-Θεέ μου μπαμπά ναι δεν θα αργήσω!!

Χτυπάει την πόρτα δυνατά και αφήνει το άρωμα της στο δωμάτιο που έμεινε με μόνο τον πατέρα της εκνευρισμένο.

- που είσαι ρε Δανάη άργησες ,πάλι σου φώναζε ο γέρος σού;

Της είπε, περιμένοντας μέσα στο κατασπρο ολοκαίνουριο αμάξι του.

- Σκασε ρε Νίκο μην τα ακούσεις εσύ τώρα!

Φώναξε

- Καλα, καλα...

Και αυξησε την ταχύτητα

- Είπαμε ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΟ, καινούργιο αλλά μην το σακατεψεις κιόλας.

- Πω νεύρα...αν συνεχίσεις δεν θα προλάβεις να φτάσεις στο πάρτι!!!

Και έφτιαξε τον καθρέφτη του,

-Φτιάχνοντας τον δεν θα δείξεις πιο όμορφος.

Είπε χαμογελώντας και γύρισε να τον κοιτάξει, δεν τον είχε κοιτάξει μέχρι στιγμής από τα νεύρα της. Ανασηκωθηκε βλέποντας το λευκό μπλουζάκι που αναδεικνυε τα στιβαρά του μπράτσα που από την ένταση του σχεδιάζονταν φλέβες , τα πράσινα του μάτια που ελάμπαν στο σκοτάδι, και το περιποιημένο του μαλλί.

Ο Νίκος κατάλαβε το βλέμμα της και γέλασε...

- Έχεις δίκιο, δεν χρειάζεται να τον φτιάχνω για να δείχνω!

- Ψώνιο!

Απάντησε και η σιωπή κάλυψε τον χώρο ακούγοντας μόνο την μηχανή του αυτοκινήτου και την υψηλή ταχύτητα όπου έσερνε τα λάστιχα σε κάθε στροφή.

Μόλις ένιωσε αυτή την ησυχία έβαλε μουσική και δυνάμωσε... the weekend ήχησε και η Δανάη τραγουδούσε ψιθυριστά.

-Μην εξαφανιστείς εκεί στο πάρτι και σε ψάχνω μετά να φύγουμε δεν είσαι μωρό!

Είπε η Δανάη.

-Ναι ρε δεν φεύγω από τον χώρο! Να σου πω, Θα είναι εκεί και η Εμμα;

- Ναι μιλήσαμε το απόγευμα...

- Ωραία, έχει δείξει ενδιαφέρον και λέω να χωθώ, όμορφη είναι, καλο κορίτσι...τι λες;

Γύρισε απότομα και τον κοίταξε, δεν έδειχνε πολύ ενθουσιασμενη! Θα έλεγα ενοχλημένη.

- Τι να σου πω, ζωή σου, επιλογή σου...

- Καλά θα δω, δεν χάνω και κάτι...