ဒီနေ့ကတော့ သခင်မလေးနဲ့ Vcပြောခွင့်ရတဲ့နေ့ဆိုတော့ တက်ကြွစွာနဲ့ နိုးထလာခဲ့ပါတယ်.......
သခင်မလေးကို ဂါရဝပြုနှုတ်ဆက်ပြီးတော့ လုပ်စရာရှိတာတွေ အမြန်လုပ်ရင်း သခင်မလေးကို ခ စားဖို့ အဆင်သင့်စောင့်နေခဲ့ပါတယ်........
"ငါနဲ့ Vcပြောဖို့ စောင့်နေတာမလား"
"ဟုတ်ပါတယ် သခင်မလေး"
"ဟုတ်ပြီ ခေါ်လိုက်တော့"
"ဟုတ် သခင်မလေး"
သခင်မလေးရဲ့ မျက်ဝန်းနက်နက်ကလေးကလဲ မြတ် အတွက် ဘယ်တော့မှ မရိုးနိုင်တဲ့တော်ဝင်ရတနာတွေလို........
သခင်မလေးရဲ့ အပြုံးလေးတွေကလဲ ရှားပါးပန်းပွင့်လေးတစ်ခုလို.......
သခင်မလေးရဲ့ ခပ်ပြတ်ပြတ်စကားသံလေးတွေကလဲ မြတ်ရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ပိုကျယ်လောင်စေခဲ့တယ်........
သခင်မလေးနဲ့ ပတ်သက်သမျှအရာရာဟာ မြတ်အတွက် မထိရက် မကိုင်ရက်နဲ့ ကြည့်နေရရင်ကို အရာရာပြီးပြည့်စုံစေတဲ့ခံစားချက်လေးကို ဖြစ်ပေါ်စေတယ်.........
ပြောစရာစကားတွေ ပျောက်ရှရလောက်အောင် ငေးမောနေမိတဲ့အထိပါဘဲလေ........
သခင်ဟာလဲ သခင်မို့ ကျွန်ကလဲ ကျွန်ပါဘဲကွယ်........
သခင်မလေးနဲ့ စကားပြောရင်း ပျော်ရွှင်နေတဲ့ စိတ်နဲ့ခန္ဓာဟာ နှစ်နဲ့ချီပြီး ဒီလိုအခြေအနေမျိုး ဒီလိုအခိုက်အတန့်မျိုးနဲ့ မထိတွေ့ရတာ ကြာမြင့်လှပြီဖြစ်ကြောင်း သတိပေးနေခဲ့တယ်.......
သခင်မလေးက မြတ်အတွက် နတ်ဘုရားတစ်ပါးလို အရှိန်အဝါကြီးမားပြီး နေ့စဉ်ရက်ဆက် ဦးညွှတ်ချင်စရာအတိပါဘဲကွယ်.......
...................
သခင်မလေးနဲ့ စကားပြောပြီးတော့.......
ထိုင်နေရင်းက အိမ်ရှေ့က မိုးရေထဲမှာ ကလေးတွေ ဘောလုံးကန်နေတာမြင်တော့ ချက်ချင်းထသွားပြီး ဝင်ကန်လိုက်မယ် 5minလောက်ဘဲ ကြာလိုက်ပါတယ်ရယ် အိမ်ထဲ အမြန်ပြန်ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်......
သခင်မလေးရဲ့ ဒေါသနဲ့ ရင်ဆိုင်ရပြီ..........
"နင်က အခွင့်အရေးပေးလို့ကို မရပါလား"
"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်မလေး"
"နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး သခင်မလေး"
"15min ထူးထောက်နေ လက်က ဝါးစိမ်းတုတ်ကို ကိုင်ထား ကြားလား"
"ဟုတ် ကြားပါတယ် သခင်မလေး"
ဒါ မြတ်ရဲ့ တနေ့တာပါဘဲကွယ်.....
#Amara
