Mine gittikten kısa bir süre sonra
sunedaz görünmüştü koridorun sonunda.O sırada ebubekir kırık kalbiyle bir köşeye çekilmiş hem ağlıyor hemde düşünüyordu.
Ebubekir Sıddık:
"Neden? neden mine neden benden ayrıldın?"
O sırada sudenaz duyduğu sesle şaşırmış ve merakına yenik düşüp gitmişti ebubekir'in yanına.
Sudenaz:
"Ebubekir sıddık?Sen ne arıyorsun burda?Bir dakika sen ağlıyor musun?Kötü birşey mi oldu?"
Ebubekir Sıddık:
"Sudenaz biz mineyle ayrıldık."
Sudenaz:
"Ne mineyle ayrıldınız mı?İyide neden birbirinizi bu kadar çok severken neden birden bire ayrıldınız ki?"
Ebubekir Sıddık:
"Mine artık beni sevmediğini ve bu yüzden de ayrılmak istediğini söyledi."
Sudenaz:
"Ne mine seni sevmediğini ve ayrılmak istediğini mi söyledi ?ha ha ayrıldığınıza zaten inanmamıştım şimdi hiç inanmıyorum."
Ebubekir Sıddık:
"Madem bana inanmıyorsun git mine ye sor o zaman belki bana inanırsın."
Bunun üzerine Sudenaz koşarak sınıfa yani minenin yanına gitmişti.
Tam sınıfa girecekken mine ve berranın konuşmalarını duymuştu.
Berra:
"Ne ebubekir'den ayrıldın mı?İyi de neden?Birbirinizi çok seviyordunuz."
Mine:
"Eskiden evet ama artık gerçekten bu ilişki beni sıkmaya başlamıştı.Hem yaşanması gerekiyormuş işte yaşandı ve bitti.Konuyu daha fazla uzatmaya gerek yok."
Sudenaz duyduklarına ilk başta inanamamıştı ama sonradan sanki hiçbirşey duymamış gibi sınıfa girip yerine oturmuştu.Mineye çok şaşırmıştı çünkü bu davranışlar,bu konuşma, bu tavırlar hiç mineyle uyuşmuyordu.
......................................................................
Umarım hikaye hoşunuza gitmiştir.Şimdiden herkese iyi okumalar diliyorum.Umarım beğenirsiniz.
