Zgnilizna - Spętane Zombie

Gdy wszystko idzie się pierdolić

Początek jesieni 2023 rok.

Dziś jest wyjątkowo zimno, jak na tę porę roku, kończące się lato, zaraz studia, a ja nawet nie mam pracy. Wyjdę gdzieś z przyjaciółmi, aby zapomnieć o otaczającym mnie medialnym świecie, muszę odciąć się trochę od wszelkiego rodzaju urządzeń. Idzie dostać kurwicy od wszystkiego, od każdej najmniejszej informacji która kolejno, jedna za drugą trafia do mojej głowy. Mój overthinking najada się tym dostatecznie. Wychodząc z domu potknąłem się o kamień, który leżał przed drzwiami frontowymi. Kurwa pewnie znowu dzieciaki sąsiadów postanowiły rzucać się nimi w maniakalnym stanie, aby dowalić drugiemu, a potem? Płacz. Właśnie usłyszałem płacz, jednego z tych przeklętych bachorów.

- Ty debilu, powiem mamie - powiedział jeden do drugiego.
- Nie boję się, kidosek się poryczał co? - dogryzł mu drugi.

Zamknijcie mordy. Wyciągnąłem telefon i szybko spostrzegłem na ekranie dymek czatu messengera, z którego biła niesamowita aura, uderzając tak jak gdyby chciała dostać się do mojego serduszka.

- Ahhh, Klaudia - wyszeptałem pod nosem, z zauroczeniem w głosie. - właśnie z tobą się zaraz spotkam.

Po chwili schowałem telefon, jeszcze nic nie odpisała, co jest dosyć dziwne, ponieważ zazwyczaj jest gadułą oraz reporterką do spraw "Mojego życia". Wypytuje mnie o to, czy o tamto, a co jeśli tamta sytuacja miała większy wpływ na Ciebie. Urocze, jednocześnie przerażające w jednym. Snując się dalej po Wałbrzychu na śródmieściu, dotarłem do ronda. Teraz tylko skręcić w ulicę 1 Maja i pójść wzdłuż niej, aż do Galerii. Nie mogę doczekać się tego spotkania na prawdę. Co chwila myśląc o Klaudii mijałem dziwne jęki czy to krzyki. Co jest? Jakaś paraolimpiada dla bezdomnych się odbywa? I mnie na niej nie ma? Podszedłem obok żabki by zobaczyć co się dzieje z tyłu, gdyż stamtąd dobiegały głównie te dziwne odgłosy. 

CDN... PS. Klaudia to dobra dupa, sorry Ala.