ℒ𝒶𝓀𝒶𝒹 𝒫𝒶𝓊𝓌i ( chapter 1)
This is a work of fiction which the characters, places, incidents, events are based on the authors imagination. Read at your own risk.
As always every afternoon when the school gate opens she's always by my side, she's the girl that'll always be partner, the girl who makes me laugh and makes me comfortable, the girl who always walks with me every day, in short she's the girl that always by my side girl in time of " Lakad Pauwi".
.......
Oras na ng labasan ng klase and as always hobby hinanap agad ng mga mata ko kung nasa upuan pa ba siya. I started helping them cleaning our room since kami ang assigned cleaners ngayon. Kasalukuyan syang nakatayo sa labas ng pinto habang nakatitig sakin at naghihintay, bahagya ko nalang syang tinanguan at ginawaran ng tipid na ngiti at binilisan na ang paglilinis.
Nakasanayan ko ng araw araw siya ang kasama ko sa paglalakad minsan na rin kaming na issue na mag jowa dahil sa sobrang sweet sa daan, pero syempre imposible iyong mangyari dahil friends lang talaga kami at wala nang mababago dun.
Muntik na akong mahulog sa hagdan ng bigla nya akong hinila dahil sa kaniyang pagmamadali, naglakad na kami patungong gate at ayun close pa pero ang dami ng mga estudyante na nag aabang sa harapan akala mo naman kung may ayuda sa labas at pagbukas ng gate mag aagawan sila ng daan para maunang bigyan ng ayuda pero char lang yun.
Syempre okay lang sakin na hindi mabigyan ng ayuda basta makasabay ko lang siya este ayaw ko ng masyadong crowded kaya naman hinila ko siya papuntang field kung saan ang palagi naming tinatambayan at doon nagpalipas ng oras at naghintay sa pagbubukas ng gate.
....
The gate is open, kaya nagsimula na kaming maglakad palabas upang humingi ng ayuda kasi wala kaming mga pera pero joke only agad na kaming nakipagsiksikan sa ibat ibang grupo ng mga estudyante na nakaharang sa daan dahil makikipagresbakan na kami sa gyera binilisan ko nalang ang paglalakad para makalabas sa portal na gate papuntang japan.
We're slowly walking when we're already at the highway at minsan hindi namin maiwasan na may asong baliw na nakasunod sa amin este yung isa naming kaklase kaya nasisira yung moment naming dalawa sa paglalakad pero okay na yun kesa mag solo walk sya and beside kahit sumasabay siya sa amin ehh nasa likuran naman siya namin.
Nagpatuloy nalang kami sa paglalakad at panay parin ang kwentuhan hanggang sa nagpaalam na si jane na mauuna na siya dahil dumating na ang sundo niya at nagpatuloy nalang kami ni Thea sa paglalakad at tuloy ang kwentuhan at asaran sa isat isa.
......
Nagpaalam na si thea sa akin ng makarating na kami sa kanto dahil magkaiba kami ng dadanan, actually Thea is a boarders dahMmmmil di narin kaya na umuwi sa kanila dahil malayo at napakamahal ng pamasahe kaya mas pinili nalang niyang mag renta ng room para may matuluyan at malapit lang sa school.
