Bölüm 2

15 3 0
                                    

Bu sefer de Caner'den ayrılmak için 4. gidişimdi bu seferde olmazsa sinirlerim tamamen bozulabilirdi.

Sahile varmıştım .Geldiğimde Caner yoktu ve sinirlerim bozulmuştu. Beklemeyi hiç sevmezdim. Bir bankta oturdum ve Caner'i beklemeye başladım. Beklerken telefonuma bir mesaj geldi . Mesaj Caner'dendi . Mesajda;

''Svgilim beni affet geciktim 5 dk ya ordayım  ;) muck <3'' yazıyordu.

Muck ta neydi öyle yaa  sulu laflardan hiç bir zaman hoşlanmazdım. 

5 dk sonra gözlerimi denize dikmiş aval aval denizi seyrediyordum. Aniden Caner arkamdan gelip yanağımdan öptü . Birden sirkelendim.

''Prensesim''  diyerek yanıma oturdu.

'' Off Caner ödümü patlattın.'' dedim ve sinirle kollarımı birleştirdim.

''Kızdın mı bana ''

'' Kızdım !''  dedim aynı bir çocuk gibi nazlandım.

''Nasıl affettireyim kendimi peki sevgilim''

Sözünün üzerinden yaklaşık 2-3 dk geçti ve derin bir nefes aldım. Ona ondan ayrılmak istediğimi söylemek istiyordum. Ama tepkisinden korkuyordum. 

''Caner''

''Efendim bitanem''

''Şey ben sana bir şey söylemek istiyorum.''

'' Tabii ki seni dinliyorum.''

''Şey , ben ,ben senden ayrılmak istiyorum.'' dedim hızlı ve korkak bir sesle.

Söyledikten hemen sonra gözlerimi sıkıca kapattım.

''Sen ne dediğinin farkında mısın Irmak? Buda nerden çıktı şimdi .Seni asla bırakmam seni çok seviyorum ben senden vazgeçmem. ''

''Caner , bak ilişkimiz yürümüyor . Ben her gün gizli gizli evden kaçmaktan bıktım. Ayrılmak zorundayız.''

''Hiç de zorunda değiliz Irmak . Seni bırakmıcam .''

Birden ellerini omuzlarıma koyarak beni sallamaya başladı. O an neye uğradığımı şaşırdım. Bana yaklaşık 1 dk boyunca 'seni bırakmıcam' diye tekrarladı.

'' YETER Caner yeter. Ben seninle birlikte olmak istemiyorum. Seni sevmiyorum.'' dedim alçak bir tonla , korkarak.

'' Hayır ben seni seviyorum seni asla bırakmıcam . Seninle bizim eve gidicez ve artık hep orda yaşarız.''

''Hayır asla olmaz , olamaz.''

Gerçekten ne yapmaya çalıştığını anlamıyordum . Benim onun evine gitmemi nasıl bekliyordu ki. Gelmiyeceğiimi bile bile teklif etmesi bile saçmaydı. 

''Yürü ,gidiyoruz.''

''Hayır asla gelmem.''

Kollarımdan tutarak beni zorla götürmeye çalışıyordu. 

'' Caner canımı acıtıyosun yeter!!''

Beni çekmeye devam ediyordu ve ben çığlık çığlığaydım. Bu sırada yoldan geçen mavi gözlü bir adam yanımıza geldi. Bize;

''Neler oluyor burada . '' dedi sinirli bir tonla.

Ben bile o an korkmuştum. Bana bişi yapmazdı.Biliyordum çünkü benim suçum yok.







Normal - AnormalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin