Zingend meer krijsend op me kamer. Lig ik op bed. En daarna zeg ik steeds door banana banana banana banana banana. Daarna ga ik bewoon zuiver zingen. (Ook al kan ik het niet) mijn moeder roept. Ik zeg meer roepent waaaaat! Bllablabla.Waaaaaat. mijn moeder mompelt. Zo kan ik hwt al helemaal nket verstaan.
Ach ander ga ik naar beneden. Maar ja ik heb geen zin.
Geeeeeeeeen ziiiin!
Maar wat o wat zou er zijn.
Ik besluit toch naar benenden te gaaan.
Vermoeiend uitslovend en bijna valend ga ik naar beneden.
En wie staat er?
Niemand. Echt niemand. Alleen lucht.
Waarom ik altijd.lui.waarom?
Maar nu moet ik afronden.
Doei doei doei.
