🥀គ្រុនសតិអារម្មណ៍ 🙂

ភាគទី៥ « ជួយ? »

លីមីនចេ នាងគឺជាកូនស្រីពៅនៃគ្រួសារត្រកូលលីដែលមានកិច្ចសហប្រត្តិបត្តការជាមួយនិងក្រុមហ៊ុនចនតជំនាន់មកហើយ នាងក៏ជាគូរដណ្តឹងដែលចាស់ៗឧស្សាហរណ៍ផ្គូរផ្គងជាមួយនិងជុងហ្គុកដែរតែដោយសារតែជុងហ្គុកជាក្មេងដែលស្ងប់ស្ងាត់កួរអោយខ្លាចទើបនាងក្រមុំមីនចេមិនសូវជាហ៊ានចូលចិត្ត ប៉ុន្តែដោយសារតែនាងយកចិត្តលោកតាជុងហ្គុកបានទើបនាងហ៊ានមកស្និតស្នាលក្បែរនិងជុងហ្គុក បច្ចុប្បននាងគឺរៀនចប់ជាមេធាវីផ្នែកច្បាប់នៅសកលវិទ្យាល័យក្រៅប្រទេសរួចហើយក៏ត្រឡប់មកដែនដីកំណើតនាងដូចគ្មា។

ក្រោយពីចប់ការប្រជុំរួចមកជុងហ្គុកគេក៏បានដើរត្រឡប់មកកាន់ការិយាល័យរបស់គេវិញ ហើយក៏ទំលាក់ឯកសារជាមួយនិហរឿងឈឺក្បាលនិងការងារជាខ្លាំង

« អ្នកនាងមិនអាចចូលបានទេ! អ្នកនាង » ភ្លាមនោះក៏បានឮសម្លេងលេងខានៅខាងក្រៅបានបន្លឺមិនបានមួយវិនាទីផងសម្លេងបើកទ្វាទាំងកំរោលរបស់នារីម្នាក់បានបើកចូលមក

~~~ក្រាក~~~

មនុស្សស្រីដែរស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ស្អាតបាតថ្លៃថ្លូរបែបជាបញ្ជេញកាយវិការបែបនេះទៅវិញ ច្បាស់ណាស់មនុស្សមិនតិចទេបាននិយាយដើមនាងរួចមកហើយ ម្នាក់នោះគឺជា លី មីនចេនិងអែង

« លោកម្ចាស់ខ្ញុំព្យាយាមឃាតនាងហើយតែនាងបែបជា....»លេខានៅខាងមុខនោះក៏ប្រញាប់បកស្រាយភ្លាមព្រោះនាងខ្លាចមនុស្សម្នាក់នេះដេញនាងចេញពីកន្លែងធ្វើការណាស់ព្រោះនាងក៏ដឹងចរិកចាហ្វាយម្នាក់នេះដែរ

ជុងហ្គុកគេក៏បានលើកដៃបន្តិចលេខាស្រីម្នាក់នោះក៏ឈប់និយាយស្តីភ្លាមព្រោះគេយល់ពីលោកម្ចាស់ម្នាក់នេះ
« នាងចេញទៅបាន » ជុងហ្គុកនិយាយទាំងលើកកាហ្វេរមកក្រេបបន្តិចទាំងភ្នែកមិនបានសូមបីតែសម្លឹងមើលមុខលេខាស្រីម្នាក់នោះ

« ចា៎ស »លេខាអុីនក៏បានហើយចាកចេញក្រោយក្រសែរភ្នែកសើចចំអកពីមីនចេដែលកំពុងតែអោបដៃឈរមើលទាំងឌឺដងផ្លែផ្ការទៅកាន់លេខាស្រីនោះ

« សមមុខ! »មីនជីនាងក៏និយាយតិចក្រោមក្រសែរភ្នែកសម្លឹងមើលនាងដែរមិនស្តាប់ខ្លួមដើរចេញពីការិយាល័យជុងហ្គុកទាំងសប្បាយនៅក្នុងចិត្តរបស់គេ