B-33

Bölüm 9 (Will)

"Bana bak! Bana bak. Bulucaz onu. Ama sen sakin ol. Tamam mı?" dedim. Ama o hala ağlıyordu ve boş boş bana bakıyordu. "Her şey benim suçum Will. Garry de Elissa da hepsi, her şey benim suçum. Lütfen beni yatıştırmaya çalışma. Seni hayatımdan silerim Will, silerim."

Meydan koridorunun sağ tarafından onunla beraber yeniden bekleme odalarına gittik. Son kez kardeşine bakacaktık. Olmadı ben biliyordum yapıcağımı. Sevdiğim kız için her şeyi yapardım.

Kapıların önüne geldiğimizde kadınlarla teker teker konuştuk. Ama hiçbirinden laf çıkmadı. "Noldu Will? Buldun mu?" dedi ve ağlamaya başladı. "Ben senin için her şeyi yaparım. Neden anlamıyorsun. Yönetime şikayete de giderim. Zıkkımın köküne de dalsam bulurum. Neden anlamak istemiyorsun?"

"Abla? Ablacım." diye bir kapıdan çıktı Elissa ve ağlamaya başladı."Nerdeysin sen? Saatlerdir seni arıyoruz." iki kardeş sarıldılar. Özlemlerini, kaygılarını giderdiler.

"Senin benim nerde olduğumu bildiğini, ama bu kadar süre gelmediğin için beni almaya gelmeyeceğini söylediler."

"Olur mu öyle şey prensesim? Nasıl yanlız bırakırım ben seni?"

"Ben de ablam beni bırakmaz dedim ama beni dinleyen kim? Sonra beni başka biryere götürüyorlardı. Bana yolu tarif ettiler, ben kendim giderim dedim sonra onlar da arkamdan birini göndereceklerini söylediler. Daha sonra da tam kapıdan çıktım seni gördüm ablacım. Nolur burdan gidelim. Candance'a nerde olduğumu söyleme tamam mı?"

"Sana zarar verecek hiçbirşey yapmam ben. Bu arada Will sana da zahmet verdim. Her şey için teşekkürler."

"Önemli değil bu arada Garry'den haber aldın mı?"

"Evet, yarın buluşalım anlatırım."

"İyi o zaman görüşürüz." dedim ve odaya doğru ilerledim. Kapıyı tıklattığımda Max (6 yaşındaki erkek kardeşim) açtı. İçeriden mis gibi yemek kokuları geliyordu. Sofraya oturduğumda Mabel bana yemek koydu. Çok aç olduğum için yemeği bir çırpıda yiyip bitirdim.