Sunghoon - babyရေလေးယူလာပေးပါအုံး.....babyရေ ခေါင်းလျှော်ဖို့ကူညီပေးပါအုံး....babyရေ အိပ်ယာတွေရေစိုကုန်လို့လှဲပေးပါအုံး...baby....baby....
Sunoo - ရားးးခဗျားမပြီနိုင်တော့ဘူးလား.....ဒီအခန်းထဲဘဲခေါ်ထားလိုက်ပါတော့လား....
ဒီမှာနေတာ 1လလောက်ရှိပြီ စရောက်တဲ့ေန့ကတည်းအခုထိ အိမ်မှာရှိနေတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုယ်အခန်းမှာတောင် အိပ်မပျော်သွားခင်အချိန်ထိ ဆက်တိုက်ခေါ်ခိုင်းနေတာများ အိမ်ဖော်မကြီးလုံးလုံးဖြစ်တော့မှာကြောင့် စိတ်ပေါက်ကာပြောလိုက်သည်...
Sunghoon - လာနေလေ.....
လိုချင်တာရသွားလို့ ပြုံးစိစိလုပ်ပြကာ ဘေးက အိပ်ယာကို ပုတ်ပြနေတဲ့လူက တကယ်ကိုစိတ်ပေါက်ချင်စရာ
Sunoo - ခဗျားးးးမနေဘူးသွားပြီ....
Sunoo ရှက်တာကော စိတ်တိုတာကောရောကာ အချိန်ပြင်ကို ထွက်မယ်လုပ်တော့ အနောက်ကနေလှန်းဆွဲကာ အိပ်ယာပေါ်သိုဆွဲချလိုက်တဲ့ sunghoon ကြောင့် sunooမှာ ဘာမှပြန်လုပ်ချိန်တောင်မရလိုက်
Sunoo - ခဗျားဘာလုပ်တာလဲ....
Sunghoon - baby....
ရီဝေဝေအကြည့်များဖြင့်သူ့ကိုကြည့်ကာ အပေါ်က အုပ်မိုးထားတဲ့ sunghoon က တစ်ဖြည်းဖြည်းအနားသို့ကပ်လာသည်
Sunoo - ခဗျား ဘာလုပ်တာလဲ ဖယ်ဖယ်နော်....
Sunghoon - ကိုယ်ကို...ကိုကိုလို့ခေါ်...
Sunoo - မခေါ်နိုင်.....အွန့်...
Sunoo နှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ချက်ဖိနမ်းလိုက်ကာ
Sunghoon - ခဗျားလို့ တစ်ခါခေါ်တိုင်း အသက်ရှုကြပ်တဲ့အထိနမ်းမှာ....မယုံရင်ခေါ်ကြည့်လိုက်လေ....
Sunoo - မဟုတ်...မဟုတ်ဘူးလေ...အဲ့ဒါဆို Hyung......အွန့်....
နောက်တစ်ချက်ဖိနမ်းလိုက်ကာ....
Sunghoon - Hyungလို့လဲမခေါ်နဲ့မကြိုက်တော့ဘူးး...ကိုကိုလို့ခေါ်....
ငြိမ်နေတဲ့ကောင်လေက စကားသံမထွက်တော့ဘဲ တိတ်ဆိတ်သွားတာကြောင့်
Sunghoon - babyကအဲ့လိုပေါ့...ရတယ်လေ...
Sunoo - အားနာ...နာတယ်လို့....
