Charlaine Liz POV
Pagkalabas ko ng Girl's comfort room. Nakita ko si Dane. Be brave!
"Why are you here?" - sabi ko sa kanya. Nakatitig lang sya sa mata ko.
"Let's talk." - sabi ko nya saken at bigla nalang nag lakad. Sinundan ko naman sya. Pumunta kami sa isang bahagi ng event na walang tao at madilim. Pero kita ko pa naman sya.
"Why don't you tell me about the CLC company?" - sabi nya ng inis. Tss. Napa smirk naman ako dun.
"Bakit? Ilang days lang ba tayo? Pano ko sasabihin kung mabilis mong tinapos ang sa atin?" - sabi ko nakatingin lang sya sa mga mata ko. Parang eto na yung right time para sabihin ko yung mga gusto kong sabihin.
"Ano? Di ka mag sasalita dyan? Alam mo di naman ako magagalit kung may iba ka na. O di na ako mahalaga. Basta ikakasaya mo okay lang! Ang kinagagalit ko lang ay yung pinaramdam mo saken na MAHAL MO KO PERO DI NAMAN TOTOO!" - sabi ko. Diniin ko talaga ang salitang mga naka capslock sa kanya. Gusto ko syang mura murahin sa sakit!
"Alam mo bang hindi ako easy to get na tao?! Yung iba pinag hihintay ko ng years pero sila rin ang mga sumusuko! Pero ikaw di ka na nga dumaan sa panliligaw saken gago ka sinaktan mo pa ako!" - sigaw ko sa kanya. Heart be brave. Kaya natin to!
"Feeling ko tuloy na isa na ako sa easy to get na tao dahil sa ginawa mo! Alam mo isa kang malaking PAASA! I fallin inlove with you. Pero trip mo lang pala ako. Wag kang mag alala di kita hahabulin." - sabi ko at nag lakad na paalis. Bwiset!
Tumalikod na ako papatak na luha ko e T^T tumingin lang ako sa taas para di bumagsak ng tuluyan.
"Sorry." - narinig kong sabi nya napahinto ako pero nag lakad din ako ulit.
Akala nya ba matatanggal ng SORRY nya ang sakit? Tanga ba sya?! Bwiset talaga! -_____-
"Akala ko kinain ka na ng bowl e." - bulong saken ni Bianca. Inirapan ko lang sya.
"Ahmmm... Charlaine... Kung nag seselos ka at nasasaktan o nalulungkot tuwing mag kasama kami ni Dane or sweet kami. Sorry huh?" - sabi ni Marian. KAPAL -_- pakyu ka!
Nakita ko namang papalapit na samin si Dane. Ngumiti naman ako ng matamis sa kanya bago mag salita.
"I don't feel jealous, sad or angry when I saw my EX flirting with someone. Come on! I'm generous! I share my USED TOYS to POOR CHILDREN." - nakatitig kong sabi kay Marian tas tumingin kay Dane.
"Ahmmm.. Pagod na ako. Aalis na kami.. Bye." - sabi ni Bianca. Buti naman naintindihan nya ang aking tingin.
Narinig ko namang nag paalam na sila. Nag paalam nga din sila saken e pero di ko pinansin. Ayoko ng makit yung dalawa -___- Nakatalikod lang ako. Nung niyaya na nila akong umalis, umalis na agad kami.
"Mrs. Mendoza I'm leaving. You can handle this right?" - sabi ko sa kanya ng nakita ko sya sa labas.
"Yes ma'am CLC." - sabi nya. Sumakay naman na kami sa kotse at pinaandar na ng driver.
"Galing mo dun ah?" - sabi ni Tin. Tss.
"Ako pa ba Tin?" - sabi ko sa kanya.
Galing mo heart. Nakayanan mong kunware di ka nasasaktan.
"Tss akala ko ba ikaw pa eh bakit umiiyak ka?" - sabi ni Tin. Pinunasan ko naman ang pisngi ko. Meron ngang mga luha.
"Gago ka ba? 2 weeks palang. Tapos makikita ko ang ex ko with her fiancèe. Sino bang di masasaktan dun?!"
"Tapos nung sinabi pa nya yung 'di lahat ng I love you ay totoo' nasaktan ako ng sobra na parang sinabi nya narin sakin na hindi kita minahal! Tangina feeling." - inis kong sabi habang nakasubsob ang mukha ko sa panyo ko.
Ang galing nyang gumanap na mahal nya ako!
Gerald Dane POV
Dahil sa mga ginagawa ko makakapag move on rin sya.
Damang dama ko rin yung sakit. Na kahit nakita ko na di sya umiiyak.. Nakita ko naman sa mata nya ang galit at sakit na dinarama nya.
Pauwi na ako ngayon. Ihahatid ko pa nga tong si Marian e. Lintik -___-
"She's such a bitch! She called me that I'm a poor children! And you, you're her toy." - inis na sabi ni Marian. Tss.
"Yah. She's have a bitch attitude. She show that kind of attitude if she or her friend are aggrieved." - sabi ko sa kanya. Napatahimik naman sya.
Nung nakarating kami sa bahay nila ay sumilip ako sa loob may nakita akong isang babae medyo may katandaan na siguro mga nasa 30's na. Parang nakita ko narin sya pero nakalimutan ko lang kung saan e.
Nung tinanong ko naman kung sino sabi lang ni Marian bagong yaya daw nila. Mukha ngang hindi e pero hinayaan ko na lang.
Pagdating ko naman sa condo ko Humiga ako agad. Someday maiintindihan mo rin kung bakit kita iniwan.
Nung nag usap kami.. Nagulat ako sa mga sinabi nya. Actually di talaga tungkol sa CLC company ang itatanong ko.
Tungkol samin. Pero napunta narin naman din dun kaya hinayaan ko nalang syang mag salita ng mag salita.
Sorry lang ang kinaya kong sabihin. Pero di lang talaga sorry ang gusto kong sabihin. Dapat...
"Sorry kasi ipapapatay ka ng daddy ko kung di ko ititigil yung relasyon natin kaya nakipag break ako sayo. Ayoko ko lang naman mawala ka e okay na saken na makita kang buhay,"
"Sorry kung nasakan kita sa pangit na rason ko. Alam kong pinaka pangit na rason yun. Kasi kung mahal mo walang rason para pakawalan mo pa sya,"
"Sorry kung naisip mong di kita minahal dahil sa sinabi ko kanina. Pero maniwala ka man o hindi mahal na mahal na mahal kita ng sobra."
Yan sana ang gusto kong sabihin sa kanya e kaso napang hinaan ako ng loob na baka di sya maniwala o baka ikapahamak pa nya pag nalaman nya ang totoo.
Kahit masakit para saming dalawa kakayanin ko mabuhay lang sya.
Itutuloy ~
Ps: Sorry kung super late update :3
XOXO, BC ❤
BINABASA MO ANG
#MALDITA Problems
FanfictionI Dont Care If You Hate Me. But You Sure That You Really Know Me.
