İlk baharın ılık ve serin günlerine girilmesine rağmen büyük salonda kıştan kalma zemheri bir soğuk vardı. Köşede yanan büyük şöminenin ateşi odayı ısıtsa da taşlaşan kalpleri ısıtamıyordu.
Göktuğ, dostlarıyla bir köşedeyken Faysal ise kurmaylarıyla bir köşede duruyordu. İki tarafta karşı tarafın bir hamle yapmasını bekliyordu. Sessizliği bozan kişi Göktuğ'un kuzeni ve sağ kolu Kubat oldu.
''Gaspçı Bayındır'ın vekili Faysal, ne sebeple burada bulunuyorsun?''
İlk defa Bayındır Bey için gaspçı teriminin kullanılması başta Faysal olmak üzere diğer kurmayların nezdinde de büyük bir şaşkınlıkla karşılandı.
Faysal, Kralı için söylenen bu söze bir karşılık verdi.
''Bayındır Bey, tüm Doğu Krallığının meşru Kralı ve koruyucusudur. Söylediğiniz bu sözler vatana ihanettir. Derhal özür dileyiniz ve Kraldan merhamet dileniniz. Kubat Bey!''
Faysal'ın sözleri üzerine Kubat ayağa kalkarak, Faysal ve kurmaylarının olduğu köşeye yürüdü. Tam orta kısımda durduktan sonra yere tükürdü.
''İşte özrüm budur. Umarım Kral kabul eder.'' Dedikten sonra yerine oturmak üzere geri döndü.
Ortamın gerilmesinin ardından çözüm yolu bulmak üzere Göktuğ söze girdi.
''Faysal Bey, Lütfen bize neden geldiğinizi söyleyiniz.''
Onlar için asıl gaspçının Göktuğ olması ve nazik bir muameleyle karşılaşması Faysal için güzel bir intibah uyandırmış oldu.
Ayağa kalkarak, kemerinden çıkardığı parşömeni açtı.
Uzun uzadıya parşömeni okumak istemediği için okuduklarını tercüme etmek istedi.
''Bizzat Bayındır Beyin buyruğu şudur :
Kuzeydeki birlikleriniz dağıtıldı lakin Subaşı'na bağlı köylerin isyan faaliyetlerini durdurması, Güneyde toplanan ordunun dağıtılarak Ayaz Beyin teslim edilmesi. Buradaki Garnizonda toplanan birliğin dağıtılarak Ory Bey'in batıya sürgüne gitmesi, Kraliyet tahtında hak iddia eden Göktuğ'un teslim olarak, Kral şehrine getirilmesidir.''
Ardından devam etti.
''Bayındır Beyin emirleri yerine getirildiği takdirde, isyana karışan yüksek rütbeli subaylar, askerler ve halk bağışlanacaktır. Tüm doğu halkına yiyecek ve altın dağıtılacaktır.''
Faysal'ın sözü bittikten sonra Ory ayağa kalktı.
''Şunu iyice belle Faysal, ne teslim olacağız ne de sürgüne gideceğiz. Göz boyamak için dağıtacağınız yiyecek ve altınlara da artık karnımız toktur. Şimdi buradan defolup, gidesin.''
Elindeki parşömeni bir köşeye atarak, sırıttı.
''Kralınız bir şey demeyecek mi?''
'' Ory Bey haklıdır. Doğu halkı Bayındırın zulmünden bıktı, usandı. Bağımsızlık sancağı indirilmeyecektir.''
''Peki tutsak olan dayın, onun canını umursamıyor musun? Teslim olursan dayın Subaşına teslim edilecek.''
Kubat öfkelenerek söze atıldı.
''Sen bizi ne zannediyorsun? Sizin gözünüzde canı için davasını ve milletini satacak acizler miyiz? Babamın kutsal canı davamız uğruna feda olsun.''
Kuzeninin bu asil davranışı Göktuğ'u çok etkilemişti. Ailesinin bireylerinin vatan sevgisi kalbinin derinliklerinde yatan asi kurdu uyandırmıştı. Lakin bir adamın babasını davası uğruna feda etmesi odadaki herkesi çok derinden etkilemişti. Sözler bir anlam ifade etmiyordu. Göktuğ'un etrafında toplanan insanlar Kubat'ın asil davranışı için ayağa kalkmıştı. Bazıları göz yaşlarını tutamamış ağlıyordu. Bu düşen göz yaşları otuz yıllık acıların dolmuşluğuydu. Nice ölümler, açlıklar, işkenceler görmüştü bu yaşlı gözler...
