The Sinner's Only Hope

Prouloge

There is time that you will get hurt, time that you need to end everything.

"You can't do this to me, Rhen!" i shouted while crying.

I don't know why he became like this he's been acting colder and colder lately and I understand it but now? he wants to break up with me while his mistress snaked her arm on Rhen's body? I can't take this anymore!

"Rhen if this is a joke please stop it's not funny" Sana nga joke lang to.

"Who says im joking? I'm not let's break up." he said in a cold tone. Something has change, this is not him!his voice it's not him.

"What? please Rhen tell me this is s joke because it's no longer fun!" I laugh while saying it but suddenly my tears pull out 'cuz the next thing he said easily broke my heart.

"I said im not joking! i used you is that clear to you? i used you! your wealth, body, and your family!" he said in serious face.

No i know he can't do this he loves me!

"N-no! Y-you said you love me!you said you love me! n-no you c-can't do this to m-me!" i started crying hard while him? it seems he like it.

"Pwede ba miss? umalis kana kanina pa sana kami nasa kama kung umalis ka na" sabi ng malamding sino man to! habang hinahalikan ang leeg ni Rhen.

At sa paghalik niyang yun nandilim ang mata ko lumapit ako sakanya at hinablot ang buhok niya.

"Ahhh! Rhen love! helpp! get this woman out!!" nag sisigaw ang babae habang sinusubukan namang tanggalin ni Rhen ang kamay ko sa buhok nito.

"Coraline! stop!" sigaw ni Rhen habang pinagpapatuloy ko pa rin ang pagsabunot sa babae. "i said stop!"

Nabitawan ko ang buhok nang babae dahil sa pagtulak saakin ni Rhen dahilan para matumba ako sa sahig.

"Leave." malamig na sambit nito habang seryosong nakatingin saakin.

"N-no why would i? this is our house!im your Fian-" pinutol niya ang sasabihin ko.

"No you're not my fiancée because in the first place, i didn't love you!"

Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa sahig at hinarap siya habang patuloy na tumutulo ang luha ko.

"Napakasama mo! akala ko may mas isasama pa sa mga kriminal! mas masahol ka pa sa aso! naturingan kang pulis pero ganyan ka kasama!sana hindi ka makahanap ng kasiyahan patuloy ka sanag lamunin ng konsensya at lungkot! Hindi ka sasaya dahil wala ka namang karapatan maging masaya!napakasama mo kinamumuhian kita!" sambit ko bago tumakbo palabas ng kwarto habang pinupunasan ang mga luha kong kanina pa tumutulo.

Pagkalabas ko sa bahay pumunta agad ako sa kotse kong nakaparada sa kalsada at mabilis na sumakay dito.Pero maling pumasok pa ako dahil sa pagpasok ko ang siyang paglakas ng iyak ko.

Bakit? bakit ako nanaman? palagi nalang bang ako? may karapatan pa ba akong magmahal?

Nang mahimasmasan ako pinaharurut ko ang sasakyan ko.Hindi ko alam kung saan ako pupunta ayokong umuwi kila Daddy wala na akong mukhang ihaharap sakanila lalo na kila kuya.

Halos wala na akong makita dahil sa patuloy na pagluha. Hindi ko na makita ng maayos ang daan basta ang alam ko sa oras na ito. Gusto ko nang mawala! gusto ko nang mamatay kung pwede lang humiling na patayin na ako matagal ko ng ginawa.

Dahil sa hindi namamalayang luha na humaharang sa aking mga mata hindi ko nakitang padiretso na ako sa isang bangin sinubukan ko pang ipreno pero huli na ang lahat patuloy ng nahulog ang kotse ko sa bangin.

Ito na ba? mamatay na ko? dininig na ba ang panalangin ko?

Kusang nagbalik ang mga alala ng aking masasayang nakaraan.

"Hey yow lil' sis!"

Si kuya Akele.

"You can do it baby!"

Mommy,

'I love you honey'

Daddy im sorry,

'We love you Hopeee!'

My family!

'Mahal kita hope kahit marami akong kalaban mahal kita'

"R-rhen," iyon ang pinakahuli kong nasambit bago tuluyang nahulog ang kotse sa tubig.

Sana huling sakit na to,sana tapus na ang pagdurusa ko, sana sumaya na ako.

Pinikit ko ang mata ko habang dahan-dahang ngumiti at hinayaang lamunin ng dilim...

this will be the last smile, the last pain.