Till the END we still the SAME

CHAPTER 1

Author POV.

5yrs later.

"Kuya late kana!!!" sigaw ni Coleen. Bigla naman napa mulat si Vhong at napa tayu.

"No !!! Bakit mo kasi hindi ni on ang alarm!?" inis nyang sabi at nag mamadaling pumasok sa CR.

Nag bihis nasya at Pumunta sa waiting area.

Sakto naman dahil may jeep pading dumaan kaya sumakay na si Vhong.

Pag baba nya yumuko sya para silipin ang nasa loob, pero wala naman nakakatakot na boss ang bumungad kaya naman dumaan sya sa exit erea at nag mamadaling pumunta sa upoan nya.

"abah abah!!! Ang galing" napa lingi naman sya at ngumiti. "araw araw nalang ba ha? Sinabi na kasi sayo bumitaw kana sa isang trabaho mo mas e priority mo itong disinting trabaho MO aba mas bibihira ang trabahong ito"

Sabi ng manager . "sorry po" nakayuko nyang sabi. "pwede ba Ogie! Hayaan mo nayang si Navarro ako na ang bahala dyan hindi ka manlang naaawa" sabi naman ni boss Joey.

"maupo kana Navarro ako na ang bahala sige na back to work" sabi nya kaya umupo na ang lahat.

-Sa kabilang kataohan naman,isang sexy'ng babae ang tumatakbo. Binuksan nya ang gate at dumiretsu sa kusina.

"oh you just arrived?" untie ask me. "Yup" sabi ko. "I heard you are going home to the Philippines. is it true?"

'hayy yess matapos ang 5yrs uuwi nadin ako sa Wakas' makikita ko nadin sya...

I'm so excited!!!!

-Palabas na ako ng airport ng may humintong magarang sasakyan. Binaba ko ang sunglasses ko at ngumiti.

"kumusta my princess" bungad ni mang kaloy ang driver ko. "I miss you" sabi ko at sumakay na.

Grabe wala pading pinag bago tung lugar. Hindi padin naka ahon sa kahirapan.

"darling!!!" sigaw ni Mommy. "mommy!" sabi ko at niyakap sya.

"ready kana para sa work?" sabi nya.

Tumango nalang ako. Syempre naman ready na akong maging new CEO. Pinag handaan kona ito.

ANNE POV.

-Habang nag uusap usap ang board members, nasa office lang ako ni daddy at panay ang tingin sa mga paper's duon. Hanggang sa dumating na sya na para bang binag sakan ng mundo ang itsura.

"dad, what happened?" tanong ko at tumayo. "Hindi ka nila pinayagan para umupo bilang new president ng Gold Smith Bank"

Pati ako nanhina sa pinahayag ni daddy. Matagal na samin ang banko na ito. Kaya hindi ko manlang na isip na pwede palang pag butohan ang pag upo ko bilang president.

"Sa halip, ilalagay kita sa isa sa mga pag mamay ari nating bangko. Bilang manager" sabi nya.

"what? Hindi ako nag aral ng husto para Lang maging manager sa isang nigusyo natin. Dad ayaw ko" angal ko.

"Kailangan mo lang naman patunayan sakanila na kaya mong maging manager, tapos dun na sila mag papasya kong pwede mona patakbohin ang pitong bangko na hawak natin"

Sabi nya.

"naten dad, hindi sakanila. Kaya bakit hindi nalang kayo ang mag patupad" sabi ko.

"malaki ang utang naloob ko sa board members, kaya please anak sumunod nalang tayo. Pag nikita nilang okay ka sa trabaho promise agad kitang e popromote bilang CEO ng GSbank"

Sabi nya. Wala na naman akong magagawa kundi sumunod.

Always naman nakakasawa na ang ganitong buhay. Isa lang yung kayang patawanin ako. Tika asan na kaya sya??

Dun parin ba ang bahay nya???

"manong kaloy, tanda mo pa yung bahay na dinadalaw natin?" sabi ko. "saan? Ahh dun sa makati?" sabi nya.

"opo, pwede ba tayong bumisita dun?" sabi ko at agad na pinaandar ni manong ang kotse 

-
-
-

"bakit raw manong?" tanong ko. "matagal naraw lumipat ang dating nakatira eh, hindi din nila alam kong saan"  malungkot na pahayag ni manong.

"okay Lang manong, makikita ko pa naman sya ehh" sabi ko. "gusto mo bang pumunta sa pinapasyalan nyo noon? Handa akong samahan ka"

Sabi nya at ngumiti.

"grabe manong ang laki na ng pinag bago nito, dati puro puno lang ngayon may mga building na at ang gaganda pa ng design" mangha kong sabi.

"Oo nga ehh, actually nong wala ka lagi ko syang nahuhuli na nag pupunta dito, ang masasabi ko lang napaka tyaga nyang mag hintay sayo" sabi naman ni manong na ikinalingi ko.

"kumusta na kaya sya?" bulong ko sa isip ko. "ako?? Ayus naman" bigla naman ako napa lingi sa lalaking dumaan.

Nag lalakad sya at mukhang may katawag sya. Likud lang ang nakikita ko pero parang pamelyar ang buses nya.

"Oo pauwi na ako" sabi nya habang nag lalakad. Kaya sinundan ko sya ng mahina lang.

"ano bang gusto mong pasalubong? Dahon? Ehh wala na ngayon bukas na tindahan, alam mo namang 12nn na ehh"

"V'Vhong?" bulong ko. Bigla naman sya napa tagilid at humarap sa waiting area. "uuwi na ako hintayin moko dyan. Bye love you" bigla naman akong napa tulala.

Hindi ako pwedeng mag kamali si Vhong nga ito.

"bakit?" lingi nya sakin. "Ahhh ehh wala" sabi ko at nag tatatakbo papasok ng kotse.

"anong nangyari?" tanong ni manong. "nakita ko na sya" sabi ko. "ehh bat ka tumakbo?" sabi ni manong. "may asawa na sya. Hindi totoo na hinintay nya ako" bigla nalang tumulo ang luha ko.

"tahan na..." pigil nasabi ni manong.

"Oh darling ayus kalang ba? Nabalitaan kona ang pasya ng board" bulaslas ni mommy.

"ayus lang ma. Kailangan ko lang mapatunayan na kaya ko mag handle ng isang bangko" matamlay kong sabi.

"ehh kumain kana ba?" sabi nya. "hindi na ma. Busog ako" matamlay kong sabi at umalis na.

Napaka sinungaling mo Vhong akala ko ba hihintayin mo akong maka uwi. Na ngako ka sakin. Kaya bakit hindi mo tinupad. Umasa pa naman ako.

Nakakainis ka!!!!!