Şuan Tuana Hariç hep birlikte operasyona geldik. Tuana pek iyi olmadığını söyleyip bizimle gelmedi.
Operasyon hızlı bitti. Bizde karargaha geldik. Sonra Arabaya bindik.
Tuana'dan
Bugün Herkes operasyona gitmişti. Ben biraz hasta gibiyim o yüzden gitmedim. Yatıyordum. Aşağıdan bir ses geldi. Hemen yattığım yerden fırlayıp çekmeceden silahımı çıkardım. Silahım elimdeyken dikkatlice üst katı dolaştım aşağıdan kokular geliyordu. Aşağı doğru merdivenden indim. EV YANIYORDU ! o an ne yapacağımı bilemedim. Her yeri alevler sarmıştı. Kendime gelip hemen kapıya doğru koştum. Ama Kapı kilitliydi.
- YARDIM EDİİNNNN !
- İMDAAATTTT
Bir yandan yardım istiyordum. Bir yandanda kapıyı açmaya çalıştım. Ama olmuyordu. Elimi ağzıma kapatıp yere çöktüm. Ağlıyordum. Burda öleceğim. Alevlerin içinde öleceğim ! Artık dumanlardan dolayı zor çıkan sesimle
- İmdaatt !
Bu son sesimdi etrafımı alevler sarmıştı. Dayanamayıp gözlerimi kapattım.
(Çok aksiyonlu bir bölüm geliyor ha)
Çağan'dan
Arabaya binip eve geldik.
- Tuana !
Evi gördüğüm gibi arabadan indim.
- TUANANAA !
Eve doğru koştum. Yağız'lar beni tutmaya çalışıyordu.
- Yağız! BIRAK !
- ÇAĞAN SAKİN OL ! *Y
- TUANA İÇERİDE! NASIL SAKİN OLAYIM
- Çağan bir sakin ol belki çıkmıştır. *Ü
- YAĞIZ BIRAAAKKK !
- TUAAANAAAA ! ORDA MISIIIINNN !
Ağlayarak bağırıyordum.
- TUAANAAA !
- TUANAAA İÇERİDE MİSİN?! *L
Yağızların kollarından kurtulup Arkamdaki bağırıslari umursamadan eve doğru koştum. Kapi kilitliydi. Peşimden koştular. Camı kırdım. Hemen içeri daldım.
- TUANAAAA
Her yer alevdi. Ya Tuana içerideyse?!
- Tuana !
Tuana yerde baygın bir şekilde yatıyordu.
- TUANAA !
...
Yağız'dan
Çağan içeri girince elimden hiç bir şey gelmedi. İçeri doğru sürekli bagiriyorduk.
- TUAANAAA
- ÇAĞAAAAN
Kızlar ağlıyordu.
- Sakın olun kızlar bakın şimdi çıkarıcak Çağan onu
- Ya yapamazsa
- Düşünmeyin öyle
Artık çıkmalarından benim bile umudum yoktu. Ev neredeyse küle dönecekti. Bir anda ev çöktü.
- TUAANAAAAAAAAAAAAA
Leya yere yığıldı oturup ağladı.
Ülkü'de aynı durumdaydı.
- Çağan... *Y
Bütün mahalle kızların bağırıp ağlama sesleri ile yankılanıyordu. Bende daha fazla kendimi tutamayıp göz yaşlarımı serbest bıraktım. Kızların yanına gidip ikisine sarıldım.
- Tamam kızlar. sakin olun... *derin bir nefes alır* Onlar birbiri için öldüler. Ama onlar öldü diye hayat durmadı. devam etmemiz gerekiyor. Nasıl anne ve babalarımız ölünce devam ettik yine dayanmaliyiz... Onlar için devam etmeliyiz. Intikamlarini almalıyız!
Leya bana daha çok sokulup daha çok ağladı. Bende kollarımda onu sardım.
"Gelin karargaha gidelim"
Son...
339 kelime
7 YORUMDA BÖLÜM GELICEK
