[Unicode]
" ဟိုဝိုင်းကို ဒါတွေသွားချလိုက်အုံးကောင်လေး.."
ဖျော်ရည်နဲ့မုန့်များတင်ထားသော ဗန်းလေးကိုယူကာ မှာထားရာဝိုင်းသို ခပ်မြန်မြန်လေးသွားပို့ရင်း စားပြီးသားဝိုင်းမှပန်းကန်များကိုသိမ်းနေလိုက်သည်...။
ဒါဟာသူ့ရဲ့အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေထဲကတစ်ခုပဲဖြစ်ပြီး...နေ့လည်ပိုင်းတွင်ဆင်းရသည်...။
မနက်ထဲကအလုပ်တွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုလုပ် ပြောလိုက်လွှားလိုက်လုပ်နေရသော ခန္တာကိုယ်ဟာ ပင်ပန်းနေပြီဖြစ်သော်ငြား...နားလို့တော့မရပါ...။
" နားနားနေနေလုပ်ပါဟ မင်းကလဲ...ငါတို့လဲရှိပါသေးတယ် "
အလုပ်ထဲကအဖော်တွေတောင် ထိုသို့ပြောရတဲ့အထိ ရိပေါ်ဟာအလုပ်ကြိုးစားလွန်းသည်...။
တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဆက်တိုက်လုပ်နေကာ အချောင်ခိုဖို့ဆိုဝေးစွ...။
" နေ့လည်စာစားချိန်ရောက်ပြီနော် ရိပေါ်... "
" လာပြီ ဖန်ရှင်း "
ထမင်းစားနားချိန်ရောက်တာနဲ့ သူ့တာဝန်ချိန်ဟာ ပြီးဆုံးပြီဖြစ်သည်...။
သို့သော် ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ တခြားအလုပ်သို့ကူးရအုံးမည်...။
" မင်းကြည့်ရတာပန်းလိုက်တာကွာ... "
" မတက်နိုင်ဘူးလေ အလုပ်လုပ်ပါတယ်ဆို... "
" ဒါပြီးရင်ရော ဘယ်ကိုသွားရအုံးမှာလဲ... "
" cofferဆိုင်လေ...ပြီးရင်တော့ စတိုးဆိုင်ပေါ့... "
" တစ်နေရာနဲ့တစ်နေရာကူးရတာလွယ်တော့လွယ်မနေဘူးနော်... "
" အမှန်ပဲ ရတဲ့အလုပ်လိုက်လုပ်ရင်းကနေ တစ်နေရာစီဖြစ်သွားတော့တာ... "
ထမင်းစားနေရင်း သူပြောသမျှကိုဖန်ရှင်းဟာ နားထောင်ပေးသည်...။
နေရာကွာဝေးလွန်းတဲ့အလုပ်တွေကြောင့် သူ့အစားပင်ညည်းညူပြနေသေး...။
" မင်းနေ့ပိုင်းအေးအေးဆေးဆေးဖြစ်သွားအောင် ငါလုပ်နေတဲ့barမှာဝင်လုပ်ပါ့လား...ငါတောင် အခုအလုပ်ပြီးရင်အဲ့ကိုသွားမှာ.. "
" barကဘယ်လိုဖြစ်ပြီးနေခင်းဘက်ကြီးလဲ... "
" အာ...နေ့လည်၁နာရီထဲကစဖွင့်တာကွ အလင်းပေါက်ပဲ ငါကတော့ည ၁၁ထိလုပ်တယ် တကယ်လို့မင်းလုပ်ချင်ရင် ငါပြောပေးလို့ရတယ်..."
YOU ARE READING
Bittersweet Love
Fanfictionကိုယ့်ဘဝရဲ့အမှောင်ဆုံးအချိန်ရော အလင်းဆုံးအချိန်ရောမှာပါ မင်းကိုသိမ်းပိုက်ထားချင်တယ်🖤 Sean//
