Lenina [Daddy Issues] +18

2

*

"Lenina?"

Bay Broke bana seslendiğinde düşüncelerimden sıyrılıp gözlerimi ona çıkardım. Aklımdaki kirli düşünceler beni nerelere götürmüştü öyle. Başımı hafifçe sağa sola sallayıp kendime gelmeyi denedim.

"E-efendim Bay Broke?"

Hala kurduğum hayalin etkisindeydim öyle ki nefeslerimi kontrol edemeyeceğim diye korkuyordum.

"Son söylediğimden beri daldın?"

Elbette uzun süre düşünmüş olmam dikkatini çekmişti. Ama onun hakkındaki kirli düşüncelerimi bir bilseydi. Belki de beni bu masada bırakıp giderdi.

"Ö-öylesine düşünüyordum."

"Benim sınırlarımı zorlamayı hiç istemezsin Lena."

Kurduğu cümle tekrar beynimde yankılanırken tek bir cümleyle nasıl senaryolar kurmuş olduğumu bilmek yüzümü kızarttı.

*

Yemeklerimizi bitirdiğimizde hala merak ettiğim bir şey vardı ki o da işe alınıp alınmadığımdı. Bu iş için küçük olduğumu düşünüyordu.

"Bana eşlik ettiğin için teşekkürler Lenina."

Bay Broke bana teşekkür ettiğinde mahcubiyetle gülümseyip kabanımı üzerime geçirdim.

"Asıl ben bu keyifli yemek için teşekkür ederim Bay Broke."

Bay Broke karşılık olarak sadece tebessüm ettiğinde toparlanıp masadan kalkmıştık.

"Biliyorum benimle çalışmak istiyorsun. Ama bunun için uygun değilsin Lenina. Üzgünüm."

Biz restorandan çıkarken Bay Broke rahatça kelimelerini sıraladığında yüzüm düşmüştü. Elbette Bay Broke'la daha fazla vakit geçirmek istiyordum ve tek şansım burada çalışmaktı.

"Bay Broke lütfen. Sizi başka nasıl daha fazla görürüm bilmiyorum-"

Kurduğum cümleyle ne yaptığımı fark edip gözlerimi bir kaç saniye sıkıca kapattım ve adımlarımı yavaşlattım.

Bay Broke yürümeyi bırakıp bana doğru döndü ve bir kaç adım üstüme doğru geldi. Refleks olarak  bir kaç adım gerilediğimde beni belimden yakalayıp hızla kendisine çekti.

"Benden etkilendiğini göz bebeklerinden bile görebiliyorum Lena. Ama yapma benim ateşim seni fazlasıyla yakar."

Derince gözlerime baktığında gözlerindeki yeşil harelere dikkatle baktım. Tanrı onu o kadar özenle yaratmıştı ki gözlerimi alamıyordum.

"Peki ya kendimi ateşe atmaya razıysam Bay Broke?"

Bay Broke gözlerime öyle bakıyordu ki sanki bir şeyler ararmış ya da anlamaya çalışırmış gibi.

"Evine git Lenina ve dinlen."

Sadece evime gitmemi istemesi saçmalıktı. Ona resmen bir itirafta bulunmuştum ama belli ki beni yeterince ciddiye almıyordu. Yine de ona itiraz edebilecek kadar güçlü hissetmiyordum kendimi. Kısaca başımı sallayıp ellerini belimden çekmesini izledim daha sonra ise beni beklemeden arabaya doğru yürümeye başlamıştı. 

Arkasından küçük adımlarla yürümeye başladığımda o çoktan arabasının yanına varmıştı. Şoförü ise onu görür görmez kapısını aralayıp beklemeye başlamıştı. Bay Broke ise arabaya binmeden önce bana doğru dönmüştü gelmemi bekliyor gibiydi.

"Gelmiyor musun Lena?"

Bay Broke'un gözlerine bakıp başımı olumsuz yönde salladım. 

"Evim buraya yakın Bay Broke. Her şey için teşekkür ederim."