မိုးလင်းသော်
khaotung နိုးလာသည်
khaotungနိုးနိုးလာချင်သူ့ခန္ဓာကလှုပ်လို့တောင်မရသူအားယူပြီး ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့
သူဘေးမှာသူနဲ့အတူစောင်ခြုန်ထားတဲ့အဝတ်ဗလာနဲ့လူတစ်ယောက်ကိုတွေ့တယ်
ထိုလူကkhaotungကစူးစူးဝါးဝါးစိုက်ကြည့်နေပါသေးသည်
khaotungလန့်သွားပြီး
khaotung:အား...မေမေ
(khaotungအော်ရင်းfirstကိုကန်ချမိလိုက်သည်)
first:ကိုယ့်ယောင်္ကျားကိုအဲ့လိုကန်ရလား
(firstက ထ လာရင်းမေးလိုက်သည်)
khaotung:ခဗျား......ခဗျား လူယုတ်မရီး
khaotungငိုချင်စိတ်တွေပေါက်လာသည်သူစိတ်နာပါသည် တခါမှမတွေ့ဖူးတဲ့သူကသူ့ရဲ့first time နဲ့ first kissကိုယူသွားသည်တဲ့လေ
first:ငါကယုတ်မာတယ်... ဟက်...ဟုတ်တယ်မင်းကိုပဲယုတ်မာတာ
khaotung:ခဗျား....
ရန်တွေ့ဖို့လုပ်နေတဲ့khaotungနှုတ်ခမ်းလေးပေါ်ကိုfirstနမ်းလိုက်သည်
အနမ်းတွေကနူးညံ့နေတာမလို့khaotungခနကြောင်သွားပင်မဲ့ သတိပြန်ဝင်လာတော့khaotungထိုလူကိုတွန်းလိုက်သည်
khaotung pov:ကျွန်တော်အဲ့လောက်မတုံးပါဘူးနာမည်တောင်မသိတဲ့သူလုပ်တာတွေက်ညိမ်ခံနေရအောင် ကျွန်တော်အဲ့လောက်ထိ သိပ်ခါမဲ့တဲ့သူတယောက်မဟုတ်ပါဘူး
khaotungတွန်လိုက်ပင်မဲ့firstကရယ်သည်
သူကိုကြည့်ရတာphychoတစ်ယောက်နဲ့ပင်တူသည်
first:ဟက်...မင်းကအခုထဲက ငါ့ရင်ကိုစုံကန်ခြင်နေပီပေါ့
firstကပြောရင်းkhaotungကအတင်းထပ်ပြီးနမ်းလာသည်
first:မရုန်းနဲ့ မဟုတ်ရင် နောက်ဖစ်လာမဲ့ကိစ္စတွေကိုငါထိန်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး
khaotung:ကျွန်တော်ကို လွှတ်... ပြွတ်
firstကkhaotungရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုအသံမည်အောင်နမ်းသည်
khaotungကနမ်းခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့ထားနာမလို့ first khaotungရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ချလိုက်သည်
khaotung:အ့
khaotungပါးစပ်ဟလာတော့အခွင့်အရေးကိုလက်လွှတ်မခံပါ
khaotungရဲ့ပါးစပ်ထဲကိုfirstရဲ့လျှာတွေကနယ်ကျော်နေသည်
