Bestfriends to Lovers

BTL2

"KRING!"tunog nang school bell.

Yes!Uwian na. Kanina ko pa talaga ina-antay tumunog ang bell kasi gusto ko nang umuwi ni hindi na nga ako nakikinig sa teacher na putak nang putak sa harapan. Naiinis kasi ako sa araw na'to. But I'm a very optimistic person so pipilitin ko pa rin maging masaya, it's friday so I'm glad dahil wala na namang pasok bukas. That sounds good dahil hindi ko na naman makikita ang pagmumukha niya kasi UNA naiinis ako sa kanya. PANGALAWA hindi siya sumipot sa movie marathon namin kahapon, I mean thursday is a thursdate for us ever since we we're young ganun talaga pag thursday. I expected him to come last night but kahit anino niya hindi ko nakita. PANGATLO ang gwapo niya. PANG-APAT hindi siya akin.PANG_ANIM Ah basta! naiinis ako sa kanya at nag seselos ako.

"Sam?"

"Ano?!!"Sa sobrang inis ko hindi ko na namalayang napasigaw ako. I was clearing my things up when Jessa approached me."Oh my,I'm so sorry for raising my voice."

"Chill girl!Why so irritated?"sabi ni Jessa. She's my classmate and she's a friend.

"I'm sorry Jes, it's just that... I have a severe head ache right now." pagsisinungaling ko.

"It's okey Sam2x,I understand. But let me remind you on this coming next friday at our bar don't forget I'll be expecting you to come."

"Oh yes!I'll be there Jes. Don't worry."

"Good to hear. So paano una na ako? Bye." then she kissed my checks. Lumakad na rin ako papuntang parking lot dahil doon ko pi-nark ang kotse ko.

I was walking down the hallway nang makasalubong ko si Zoila. Ang babaeng laging tanong ng tanong about kay Yshmael.

"Hey sam!" bate niya but I just gave her a sweet smile. "Malapit na pala ang birthday ng girlfriend ni Yshmael nuh?"she asked, at heto na naman siya puro na naman Yshmael. Bakit ba kasi ang gwapo ng lalaking yun.

"Yes."tipid kung sagot.

" So did Khate invited you?"

Khate, Khate Violet Rodriques. That's her name. Yshmael's girlfriend.*sigh* The most popular girl at school. Bagay nga talaga sila kasi pareho silang popular.

"No." tipid ko pa ring sagot.

"But why? You're Yshmael's bestfriend right? She should invite you."

"It's okay if I'm not invited Zoila, and even if they will invite me I won't come. I should go, bye."

"But why? You should come, ang swerte mo nga kasi bestfriend ka niya. Ang dami kayang babaeng gusto sa posisyon mo."

"You know what, If only I could swap position I would. Being the bestfriend of Yshmael Stratford is not the most jackpot position.I don't have time for this, bye."at nagpatuloy ako ulit sa paglalakad.

Being the girlfriend is the most jackpot spot.*sigh* I'm only the best friend, just the best friend.

FLASHBACK---------->

Papunta na akong classroom at naglalakad ako sa hallway nang biglang may ingay akong naririnig doon sa field. Lahat sila "Ayiee!" ng "Ayiee!" Ano bang kaguluhan ang nangyayari?

"OMG!Ang sweet:)"

"Kakaingit naman!LALANGGAMIN KAYO NIYAN! Wooooohhh!"

"Ayieee! Papuntang altar na yan."

Hiyaw dito hiyaw doon. Anong nangyayari? Ang aga-aga may ganitong commotion na. Ang daming studenyante ang nakapalibot kaya hindi ko gaanong makita ang nagaganap gitna. Pero pilit ko pa rin pinagsisikan ang sarili ko, gusto kung malaman kung anong meron at bakit nagkakaganito.

At ayun na nga,sana di nalang ako sumilip pa. Sana hindi ko nalang pinagsiksikan ang sarili ko. Sana nagpa-late nalang pala ako,nang sa ganun hindi ko nakita to, pero huli na ang lahat *sigh*

Ang romantic niya, may pa cake2x at boquoet pa siyang nalalaman, that explains it. Kaya pala hindi siya nakapunta kagabei kasi siguro pinaghandaan niya to,ang first monthsary nila ni Khate. Sa sobrang paghahanda niya, pati ako nakalimutan na niya.

Hindi ko namalayan na namumuo na pala ang nga luha sa mata ko. Ang sakit, ang sakit2x tignan. Alam mo yung parang tumititig ka sa araw? Ganun ka sakit. Masakit sa mata at napakasakit sa puso,parang dunudurog ako sa loob. How lucky of her, Yshmael loves her so much. How lucky of her she has Yshmael, how lucky of her and how unlucky for me. I can't have him.

END OF FLASHBACK------->

Nakarating na ako sa parking lot. Papasok na sa sana ako sa kotse ko nang may biglang tumawag sakin.

"Samish!" sigaw neto mula sa likuran ko. Pinilit kung hindi lumingon dahil alam ko na naman kung sino. Boses palang niya kilala ko na, siguro bawat hinga niya alam ko na rin.

"Oy, Samish!" tinawag niya ako ulit. Huminga ako nang malalim at hinanda ko ang sarili ko, ayaw kung mahulog na naman sa mga titig niya, kasi galit ako sa kanya.

Nilingon ko siya."What?" I said with no emotions showed on my face.

"Oh anong nangyari sayo? Bakit ganyan na naman ang mukha mo?" at pinisil-pisil niya ang cheecks ko. Agad ko naman winalis ang kamay niya.

"Stop it."

"Sammy? Wala ka ba sa mood?" tanong niya. Ang sarap lang sigawan siya ng OO WALA TALAGA. ANG INSENSITIVE MO RIN NUH? HINDI MO BA GETS? SIRA YUNG ARAW KO DAHIL SAYO AT SA GIRLFRIEND MO. But I just kept my mouth shut.

"Ano bang kailangan mo? Bakit ka nandito?" I asked him.

"Eh kasi...pwede bang makisakay?" at nag pupoy eyes siya. "Please Samish Please."

"Asan ba kasi ang kotse mo?"

"Naiwan ko sa bahay..ako nalang mag di-drive para sayo." pagpri-prisenta niya.

"No way Yshmael Stratford." at nag cross arms ako.

"Please Samish."pagmamaka-awa niya at bigla akong inakbayan. "Promise, ipagba-bake kita ng fave cake mo."

Heto na naman siya, kunting-konti nalang baka bibigay na naman ako. Be rational Sam, wag na wag kang magpadadala.

"Magcommute ka nalang, may dada-anan pa ako." pagsisinungaling ko. As of now ayoko talaga munang makasama siya.

"Anong dadaanan mo at saan?"

"It's none of your bussiness, so alis ka na. Mag commute ka nalang." at tinaboy ko siya.

"No way Samantha Anaish Rodrigues. Uuwi ka na. Mag-gagabi na kaya hindi pwede."

Nabigla ako sa sunod niyang ginawa dahil kinarga niya ako bigla. Karga na parang bagong kinasal.

My world suddenly paused.

When I'm with him it's always like this. Nag so-slow motion ang lahat, wala akong ibang naririnig kundi siya lang. Wala akong ibang nakikita kundi siya lang.

"Uuwi na tayo, and no more excuses Samish. Ang mga babae dapat bago mag gabi nasa bahay na."

Napatango nalang ako sa sinabi dahil nawala na ako sa katinuan sa ginawa niya.

____________________________________