In love with my brothers bestfriend

Hoofstuk 35

*de volgende morgen*
Zoë: als ik wakker word kleed ik me aan en ijsbeer ik wat door mijn kamer
Oke rustig Zoë, misschien is het niet eens waar, maar als het wel waar is wat dan? Ohh ik hou het niet meer!!
Ik loop mijn kamer uit naar kaj's kamer
Kaj ik hou het niet meer ik moet het weten! Kaj schrikt wakker en zucht
"Waarom ben je al zo vroeg wakker?"
Weet ik niet zeg ik huilend
Kaj maakt een gebaar dat ik op zijn met niet komen zitten
"Laten we afwachten, we weten niet wat die man tezeggen heeft dus we moeten wachten tot vammidag"
Maar ik kan niet wachten zucht ik en ik veeg mijn tranen weg
"Dat kan je wel! Dat weet ik"
Ik knik n sta op, wil je ook een ontbijtje?
Kaj knikt en lacht lief naar me
Ik loop de trap af en maak ontbijt voor mij en kaj

_

Ward:
Sam wakker worden!
Sam! Hij schrikt wakker en kreunt
"Wat is er?"
Ja het is al 12 uur man
"Oh shit zo laat al?"
Ja moet je nog ergens heen
"Ja naar Zo, ohnee laatmaar"
Hey bro ga gewoon naar dr toe man
"We hebben al 3 dagen niet gepraat"
Ja neem jij nu de eerste stap en ga naar haar toe
"Ik weet niet, ik ga wel in de middag zullen we nog even gaan sporten"
Is goeie

_

Zoë:
Kaj het is half 1 bel nu!
"Jaa rustig, geef me dat nummer"
Ik geef hem trillend het briefje bij elk cijfer wat hij intypt word ik nerveuser
Als de telefoon 3 x overgaat
Word opgenomen door die man van gister

Onb: hello! Kaj right?

K: yes it's me kaj

Onb: okay, i can give you your dad

K: my dad?

Onb: yes

Ik hoor wat gerommel op de achtergrond
"Sir here is your son"
Ik krijg een heel raar gevoel van binnen

Onb: kaj?

K: pp..p a pa?
Ik laat de telefoon op de grond vallen van schok
"Kaj wat is er!?" Zegt Zoë geschokt

Zoë:
Kaj!? Er stromen tranen over kaj's wangen
Ik pak de telefoon op

Z: hallo? Zeg ik met een trillende stem

Onb: Zoë lieverd van me zegt een stem huilend

Inmiddels stromen ook tranen over mijn wangen
Z: papa ben je dat echt? Zeg ik huilend

Onb: ja meisje ik ben het

Z: omg papa kom asjeblieft naar huis schreeuw ik uit van het huilen

Ik hoor wat gerommel
Z: papa?

Onb: morgen om 12 uur ben ik geland op schipbjausiw jejebdndnwjdj
Ik hoor geroeselmoes en dan valt de verbinden weg
Ik laat de telefoon vallen en kaj trekt me in een knuffel samen huilen we
Kaj papa leeft gewoon nog
"Ja" zegt kaj huilend

*2uur later*

Zoë:

ik en kaj zitten nog steets op de bank, geschrokken en benieuwd na wat er allemaal is gebeurt, ik wil dat het morgen is ik wil papa knuffelen ik ik wil zijn lach weer horen zijn mooie blauwe ogen weer zien, zijn heerlijke knuffels weer voelen en morgen zie ik hem na zolang, na een half jaar denken dat je vader dood is maar dat je er achter komt dat je vader nog gewoon leeft. dat gevoel is het raarste gevoel wat je je maar kan voorstellen

ik schrik uit mijn gedachte als ik de hand van kaj op mijn schouder voel "ik ga wat eten maken"zegt hij moe en zuchtend, ik knink stilletjes en bedenk me dan dat ik samuel al 3 dagen niet meer heb gesproken dus ik besluit hem te sms'en

Ik: samuel asjeblieft kom langs ik moet je spreken kus Zoë

Boyfriend💕: is het erg dringend.

Ik: ja samuel, please

Boyfriend💕: het feit dat je me samuel noemt zegt genoeg, ik ben onderweg!

Ik zucht van opluchting en leg mijn mobiel weg
Dan komt kaj binnen met 2 broodjes
Kaj ik krijg echt geen hap naar binnen zeg ik na een tijdje
"Maakt niks uit, geef maar hier"
Als de bel gaat spring ik op en loop naar de hal en open de deur voordat ik samuel wat kan zeggen sluit ik hem in mijn armen en begin te huilen
"Stil maar ik ben bij je" zegt hij geruststellend
Hij streelt door mijn haren en geeft me een kus op mijn voorhoofd
"Sorry dat ik niks meer had laten horen"
Maakt niks uit zeg ik huilend
"Wil je praten?"
Ik knik ja en we lopen naar binnen
Sam begroet nog kaj en dan lopen we de trap boven naar mijn kamer en ploffen we op mijn bed neer
"Wil je vertellen wat er is" Zegt samuel voorzichtig
Ik knik stil ja
Ppapa lleeft zeg ik snel en ik barst weer in huilend uit, ik zie samuel's ogen groter worden van verbazing
"Wwat? "
Jja en hij komt morgen naar huis vanuit spanje
"Zzoe dat is super toch?"
Jja maar ik weet niet zeg ik huilend
"Ik ga morgen mee, ik zal er voor je zijn"
Dankje sam, ik ga tegen hem aanliggen en sluit mijn ogen en droom weg

_

*4 uur later*

Aimy: wat maar dit wat?
"Ik kan het ook niet geloven" zegt kaj stil
"Maar dit is super toch?" Zegt cassius
"Ja maar het voelt ze raar en niet oke"
"Het zal wel allemaal waar zijn" zegt maud geruststellend
Hoe gaat het met Zoë? Vraag ik
"Ze was helemaal overstuur" zegt samuel
"Ze kan het niet geloven" zegt kaj
Ik zou dit niet aankunnen als ik jullie was
"Ja alles zal nu wel weer zo anders zijn" zegt kaj
"Maar wel goed anders toch?" Zegt jai

"Ja heel goed anders" zegt kaj

...............