ကိစ္စဝိစ္စတွေပြီးဆုံးသွားချိန်မှာ ရိပေါ်က ဆိုဖာပေါ်မှာခွေခွေလေးထိုင်နေတယ်။ရှောင်းကျန့်က ဖျော့တော့ပင်ပန်းနေတဲ့ သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်လို့တင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ထားတယ်။အင်္ကျီတွေလည်းအခုထိပြန်မဝတ်ရသေးတာမို့ အသားချင်းကတိုက်ရိုက်ထိတွေ့နေပြီး ရင်ခုန်စရာဖြစ်နေတယ်။
"အခု ကျွန်တော်တို့ကဘာတွေလဲဟင် "
"ဘာလို့ထင်လဲ"
ရိပေါ်ရဲ့အမေးကိုရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ရဲ့ ဆံပင်တွေထဲ နမ်းရှုံ့ပြီးပြန်ဖြေတယ်။ဆံပင်တွေကိုနမ်းနေရင်း အောက်တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ရိပေါ်ရဲ့ နဖူးလေးကို အကြာကြီးဖိကပ်လို့ထားတယ်။ဒီလူ့လုပ်ပုံတွေနဲ့ရိပေါ် ရင်တွေခုန်ပြီး ရင်ခွင်ထဲပဲပိုတိုးလို့ဝင်လိုက်တယ်။
"ရှောင်းကျန့်.."
"ကိုကို ဆို"
ရိပေါ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းအပေါ်ကိုလက်ညှိုးတစ်ချောင်းတင်လို့ ရှောင်းကျန့်ကပြောတယ်။သူ့မျက်နှာကိုပေါက်ထွက်မတတ်စိုက်ကြည့်နေတာများ အမြတ်တနိုးနဲ့အချစ်မှာပျော်ဝင်နေတဲ့အတိုင်းပဲ။
"ချစ်တယ် လို့ ကိုယ်ပြောခဲ့တယ်မလား"
ဝမ်ရိပေါ်လေးကခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။
"ဝမ်ရိပေါ်လေးကရော "
"ကျွန်တော်မသိဘူး"
ဒီလူနဲ့ချစ်တင်းနှောပြီးနေတဲ့အခြေအနေမှာတောင် ဘယ်လိုရှေ့ဆက်သွားရမလဲဆိုတာ ရိပေါ်တကယ်မသိဘူး။ချစ်လား မချစ်လား ဆိုတာထပ် ဒီလူ့အကြည့်တွေအောက် လွယ်လွယ်နဲ့မြောကျ သွားတာကိုက ထူးဆန်းလွန်းနေတာ။
"ကိုယ့်ကိုရွံသွားလား"
"ဟင့်အင်း"
ချက်ချင်းခေါင်းကိုခါလို့အဖြေပေးမိပါတယ်၊သူ့ကိုငုံ့ကြည့်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ မြတ်နိုးခြင်းတွေစုပုံနေတာကိုမြင်နေရသလိုပဲ။ဒီလူက တကယ်ပဲ သူ့ကို..။
ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ ထိုလူ့မျက်နှာကို ကိုင်လို့နဖူးချင်းတေ့ထားလိုက်တယ်၊ထိုလူ့နှုတ်ခမ်းပါးအောက်ကမှည့်နက်ကလေးကို ဖိနမ်းလိုက်တာနဲ့ သူ့ကိုဖက်ထားတဲ့ထိုလူ့ရဲ့လက်တွေက ပိုတင်းကြပ်သွားတာပဲ။ဝမ်ရိပေါ် ဆိုပြီး ထိုးထားတဲ့တက်တူးလေးကိုပါတစ်ချက်နမ်းလိုက်တယ်။ဒီတက်တူးကဘယ်သူ့ကိုရည်ညွှန်းလဲဆိုတာသူအခုသဘောပေါက်ပြီထင်တယ်။
