een plan

884 49 2
                                    

Daar ben ik weer ik schrijf dit hoofdstuk in de bus tram en halte's. Alleen is er altijd een persoon die met je moet gaan praten. Dus gaat het een beetje lang duren. Mohim hier the moment wat hebben salmae en haar vader gezien! Owja ramadan moubarak iedereen♥
Binnenkort mijn korte verhaal youssef&safouane dat verhaal ga ik sws voor de vakantie afmaken hoef alleen nog een leuke kaft.

Ik had dit echt nooit verwacht. Nu weet ik waarom ze liet me thuis zodat zij zelf niet betrapt werdt. Hoe kon ze dit doen. Mijn arme vader ik ga dit nooit vergeten. Nooit gaan de beelden uit me hoofd. Ik zag mijn moeder met een man. Ze had een strakke korte rok met een croptop en hele lange naaldhakken. Ze had haar haren los en zoveel make-up op. Ze had fel rode lippenstift op. Ik keek mijn moeder met open mond aan. Mijn blik bleef toen hangen bij haar buik. Mijn moeder is zwanger! Ik kon het niet meer aan dit was teveel voor me. Ik hielp me vader overeind en samen liepen we naar de auto. Terug naar huis zin in winkelen hadden we toch niet meer. Eenmaal thuis parkeerde mijn vader de auto ik deed nog steeds in shock de deur open. Tot ik een hand op mijn arm voelde. Niks tegen haar zeggen zei mijn vader doordringend. Ik praat toch nooit met haar ik zag mijn vader moeilijk kijken en toen liepen we naar binnen. Mijn vader deed de deur dicht,en vervolgde zijn weg naar de woonkamer. Ik wist niet wat ik moest doen dus liep ik maar naar de woonkamer en ging naast mijn vader zitten. Mijn vader sloeg zijn arm om me heen en zo keken we tv. Ik had nooit gedacht dat het zo ging worden mijn vader die zijn arm om me heen sloeg. Ik moest glimlachen maar die glimlach verdween direct toen ik weer moest denken aan wat ik zonet gezien had in de stad. Ik keek rustig opzij en zag mijn vader emotieloos voor zich uit staren. Ik zag zelfs een traan naar beneden glijden. Even later hoorde we de deur open gaan. Verschrikt keken we allebij naar de gang toen ze tevoorschijn kwam. Die heks de veraadster mijn vader kneep in m'n arm als teken dat ik niks moest zeggen of doen,ik gaf hem een snel knikje dat ik het had begrepen. Ik zag hoe ze naar mijn vader toeliep en hem uitbundig groette. Salaam aleikum rachid (vader). Slm kreeg ze kortaf terug van mijn vader. Ik kon het niet laten een lachje te laten ontsnappen uit mijn mond. Ze draaide zich om en zei wat lach je nou dom lelijk kind. Ik voelde de spetters spuug allemaal op mijn gezicht belanden. Ze kwam helemaal in me gezicht schreeuwen en spugen. Ze zei alle scheldwoorden die je je maar kon bedenken. Het enig wat ik deed is in haar fel groene ogen staren. Ze ging recht staan en maakte zich gereed mij een klap te geven. Ik deed mijn ogen dicht 10 seconde later voelde ik nog steeds niks. Ik opende mijn ogen en zag dat mijn vader mijn moeders hand vasthield en er in kneep. Ik zag hoe ze ineen kromp van de pijn. Waar heb ik dit toch aan verdient? Mijn vader keek me aan met de ga naar boven blik. Ik knikte begrijpend en liep de trap op naar mijn kamer. Ik keek in mijn spiegel die aan de muur hing. Ik staarde in mijn bruine ogen die ik van mijn vader had. En mijn lange bruine haren vol met dode punten die alle kanten op gingen. Wat heb ik mezelf verwaarloost zeg. Ik zuchte diep en ging op mijn bed zitten. Ik pakte mijn nieuwe iphone en kreeg automatisch een lach op mijn gezicht. Ik besloot whatsapp, instagram, snapchat en nog wat app's te downloaden. Ik kon niks meer doen omdat ik geen contacten had, dus liep ik naar de deur en zette hem op een kiertje. Ik zakte door mijn knieeën en zette mijn oor tegen de deur. Ik kon het gesprek niet helemaal volgen maar kon wel een paar woorden meekrijgen. Salmae....pijn... waarom...zei....en....salmae.... Dat waren de enige woorden die ik mee kreeg uit het gesprek even later hoorde ik een stem verheffen ik wilde weten wat er aan de hand was. En later hoorde ik een schreeuw en een deur die dichtklapte. Ik rende naar beneden en zag een grote plas bloed op de grond. Ik schrok en viel neer ik probeerde de wond dicht te houden. Ik pakte snel mijn telefoon en belde 112. Hallo kunnen we u ergens mee helpen. Ja ambulance alstublieft naar *****straat 1026PC amsterdam snel alstublieft zei ik snel en in 1 adem. Tuurlijk mevrouw kalm aan drink een glas water. Glas water wat glas water doe nu snel man schreeuwde ik door de telefoon. Ik hing op voelde aan de pols voor een hartslag.

A jemaa ik heb gwn 3 x een stukje geschreven maar elke keer is het verwijderd pff eindelijk. 4,43K reads wollah ik wordt hier emotioneel van

Waarom?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu