Pokèmon-Suddenly (Dutch)

Deel een

Elemantalls POV

'Dinsdag', zuchtte ik. Net zoals altijd had ik geen zin in school. Ik zag in de gang een felrode fiets staan. Mijn nieuwe fiets was aangekomen! Ik stapte erop en ging de straat op. Raar. Z'on klein gebouwtje..., vond ik. 'Oh, daar ben je!', klonk mevrouw Nas. 'Is...dit de school?', vroeg ik verbaast. 'Nee, het is het kerkhof', zei Nas sarcastisch.

'Ik heb gehoord dat de professor geen pokèmon meer voor je had...jammer genoeg...-'Een wat?', onderbrak ik. Een Pokèmon? Wat is dat voor iets? Misschien een jeep. Misschien wel een fiets, een stuk fruit of een hondenras. Helaas antwoordde ze niet

. 'Je bent al te laat!', gromde ze. "Anti-brand" stond er in koeien van letters op een ouderwets krijtbordje. Na een saai lesuur "EHBO" gingen we door naar Meneer Angels lokaal. Hij vertelde over "Unknows". Er waren super veel pokèmons. Dat was zowat de saaiste van allemaal. Letters waren het. Levende grijze, magische...letters.

Na school deelde Jerry pokèmons uit die hij niet meer wou. Ik stormde in de rij, natuurlijk wou ik het liefst geen Unknown. Hij duwde een pokèbal naar me toe. 'Duister, release!', riep hij. 'Van jou', gromde hij,'volgende'. Ik opende hem en zag een blauw wezentje met zwart haar voor zijn ogen.

De professor had me een Pokèdex gegeven, dus ik gebruikte die op het wezentje. Deino: De verschrikkelijke pokèmon. Hij eet zowat alles dat hij kan. Ik scrollde. "Vrouwtje", stond er. Bijnaam Duister. Na de hele avond Duister trouw aan mij werd, ging ik slapen. Ik droomde over het vangen van een pokèmon. 'Woensdag', lachte ik. Ik stormde enthousiast naar beneden, greep mijn felrode fiets, en ging de school in.

Het eerste lesuur was bij Angel. 'Goed, heeft iemand een pokemon?', vroeg hij. Iemand stak zijn had op. 'Ja, meneer een Espur...', mompelde een leerling. 'Ik een Pikachu! Die heb ik van Jerry gekregen!', zei iemand enthousiast. 'Ik een Deino!', antwoordde ik. Na vele namen te horen besloot Angel ons zijn collectie te tonen. 'Iedereen mag op het einde èèn pokèmon die ik voor je uitkies, ik heb er toch zoveel'. Ik keek naar de kooien. Daan schoot in de lach bij het zien van Bidoof. Verward keek het beestje hem aan.

Het snoof verachterlijk en wuifde zijn beledigende lach weg. Ik onderdrukte een grijns. Daarna zag ik bij een kaartje "Slugma" een hoop lava met ambergele ogen. Er naast zat een kaartje "Espur". Een katje met gevouwde oren en een griezelige blik. Zijn vacht zat vol krullen en kliten. Maar toch kon ik een "Awww" niet onderdrukken.

Daarna werden we in een veld gedropt. Ik voerde Mincino's en Pichu's. Aaide Sandiles en Charmanders... na een tijd die uren hqd kunnen duren...

  'Elemantall, ik vind dat Slow...-Espur boste tegen me aan, opzettelijk. 'Espur de pokèmon voor jou zou zijn, leer hem veel!', grijnsde meneer Angel. Ook opzettelijk de pokèmon de haar precies niet zou wil is als trainer.

'Daan jij neem Slowpoke...', vervolgde hij. 'je mag al naar huis, hoor het us twaalf uur'. Ik fietste naar huis. 'Espur ik ga jou Kristal noemen', zei ik. 'Hè, jij! Vecht, als je durft!', schreeuwde Daan. 'Tuurlijk, idioot!', spuugde ik. 'Kristal, ga!', riep ik. 'Lichtsnelheid, ga!', lachte hij.

Een Slowpoke verscheen uit zijn pokebal. Kristal krabde Lichtsnelheid en beet in zijn staart. Met een schilpadden-snelheid deed hij een waterstraaltje tegen Kristal. Kreunend srond hij op. 'Aaaah', flapte ik eruit. 'Doe niet zo prikkelbaar!', zei Daan met een grijns op zijn gezicht. 'Ik ben een Schorpioen, tuurlijk ben ik prikkelbaar!', wierp ik tegen. 'Wat je ook bent Lichtsnelheid wint over duidelijk van dat stomme kattenbeest van je!'

Beledigd sprong Kristal op, sprong naar Daans hoed daarna ging hij terug, mikte, met hoed en al een Pyschostraal op Lichtsnelheid. De strohoed verschropelde en stukjes vlogen recht in Lichtsnelheids gezicht. Samen met Pyschostraal. De roze pokemon lande op zijn rug. Hij viel neer. Daan stopte hem terug in zijn pokebal. Met zijn paarse ogen vol triomf keek Kristal mij aan. Ik aaide hem zacht over zijn haren. Agent Jenny kwam langs. 'Jij gaat het gras in of niet soms?', vroeg ze brutaal. 'Ja, Jenny, ik moet erdoor om zuster Joy mijn pokemons te laten na kijken en ik wil wel wat vangen!', vertelde ik. 'Pas, op, er zitten gevaarlijke pokèmons in...' Haar stem stierf weg. '....en als je een van deze gezochte pokemon vindt...bel me dan...'. Ik knikte.