19
"it's been a long time since I've heard about the Mancini's" sabi ng matandang Don Julian Moratti.Si Don Julian, ang nonno niya ay ang chairman ng kanilang pamilya. At the age of seventy-two, the old man still possesses it, authority, power, money and most all the confidence. A reason for everyone around the family to be afraid of. But for her, he was just her nonno.
The chattering and laughters immediately died after hearing a words from hum. Everyone on the table freezes and discreetly looked at each other eyes, maliban sa kanya. She was just there, minding her own business habang patuloy lang na kumakain, though it's a little unnerving to wait for the old man's next words, yet it doesn't fazed her anymore, dahil nasanay na syang ganon magsalita ang matanda. Dahil hindi tulad nya, inaral ang emosyon simula nang tumira sya kasama ang nonno sa isang poder sa Estados Unidos. Ang ibang kasama nya na nasa hapag ngayon ay kaba at takot ang nararamdaman. Walang gustong gumawa ng kahit na anong ingay o galaw na makakapag-paagaw ng pansin ng chairman ng pamilya. Ngunit ito ay maliban sa kanyang ama na si Estefan Moratti.
Ang ama ay pangalawa at kaisa-isang lalaki sa tatlong magkakapatid na Moratti. Kasunod ng ama ay ang zia nyang si Edda Moratti na ngayon ay madilim ang mukhang nakatingin sa kanyang ama, habang ang bunso sa magkakapatid na ang zia nyang si Evera Moratti blangko naman ang mukha.
"just like us" may kahulugang tugon ng kanyang ama."if you could just gave us your blessings two years ago well, we could've silent them till eternity, Pappa." hindi itinago ng ama ang pagkayamot.
"then you could've end up six feet under the ground, my dear figlio (son)" sagot naman ng nonno nya, na hindi man lang tinapunan ng tingin ang kanyang ama. Patuloy lang itong kumakain.
"you never trusted me and my men!" galit na hinampas ng ama nya ang nasa harap nitong mesa."those bastards were nothing compared to what we have, Pappa!"
"you seemed to underestimate that clan, figlio" her old grumpy nonno smiled sinisterly. Kapag ganito ang matanda ay hindi nya napipigilang makaramdam ng kaba. May kung ano sa ngiti nito na sobrang nagpapa-tindig ng kanyang balahibo.
"They weren't there for over so many decades now for nothing" dagdag pa nito."tss!" her zia Edda sneered."Pappa, i didn't know that you're a fan--
"sorella!" agad itong pinuna ng zia Evera nya.
"what?!" binaling nito ang tingin da zia Evera nya." it's not like they're part of that organization! or they're the Cortezes, for us to be this disgustingly afraid if them!"
Marami syang nalalaman kapag ganitong tahimik lamang sya. Tulad nalang ngayon, may tinatawag silang organisasyo. At ang mga Cortez? sino ba ang mga ito na dapat katakutan? mas mataas ba ito kaysa Organisasyong sinasabi ng zia nya? She just realized something right now, marami syang hindi alam tungkol sa bansang pinaggalingan, though one could never blame her dahil nga lumaki syang sa Estados Unidos, yet it's her obligation to know her family history, and to the country where she came from.
Tulad nalang ngayon, hindi nya lubos na kilala ang may-ari ng kabilang lupang katabi lamang ng sa kanila. Ngunit madalas naman nya itong naririnig mula sa ama at nonno nya kapag nag-uusap ang dalawa. Mga paguusap na minsan ay nauwi sa pagtatalo ng ama at ng nonno nya. Kaya naman napilitan syang alamin ang mga tungkol sa mga ito. Hindi tulad sa kanila, Mancini's were a big clan. And she found out, that they've own so many assets and not to mention businesses from across the globe. Kaya lubos nyang naiintindihan ang mga sinabi ng nonno nya, and that to never underestimate the clan. At na kompara sa kanila ay mas malaki ang pagmamay-ari ng mga Mancini. Kaya mas lalo syang nagtaka kung bakit at sa anong kadahilanan dahilan nagkaroon ng alitan ang dalawang kampo.
BINABASA MO ANG
The MANCINI Flower- CS #2
RomanceArabella Cortez - Only desire is to make her adopted family happy. Kaya nyang gawin lahat para sa kinalakihang ama, ina, at mga kapatid. Though she suffered a traumatic childhood experience, it didn't stop her from being sweet, gentle and kind, and...