BETWEEN US (UNDER EDITING)

Chapter 1

AKARI

"AKI! AKI! AKI! AKI!" naiiritang tinakpan ko nang unan ang ulo ko dahil nakakarindi ang boses ni Hira.

"AKI! GET UP! GET UP! THIS IS OUR FIRST DAY OF SCHOOL!" I rolled my eyes. This bitch.

"CAN YOU STOP CALLING MY NAME TWICE! I DO HEAR YOU, AHIRA!" sigaw ko. "STOP KNOCKING TWICE IN MY DOOR TOO! DO YOU WANT ME TO KICK YOU ASS OFF? GOSH!" sa bahay na to wala nang matinong member ng pamilya. Lahat mga abnormal.

"HAHAHAHAHAHA. ANG AGA NAMAN MAINIT NG ULO MO BESTFRIEND!" gosh.

Sino hindi iinit ulo? It's not time for me to wake up. May jet lagged pa ata ako. Kakauwi lang namin kahapon tapos agad may pasok na ngayon.

BTW! I am Akari a.ka. 'Aki'. I was born in Japan and Ahira and I grew up in Japan as well. But because we have to go home to the Philippines because it is said that I will get married here! My fiance is here! Pakealam ko naman sa lalakeng yon diba? Bakit ako pa ikakasal? Pwede naman si kuya! Nakakairita.

Here yah go. Kaede is now knocking my door.

"Do you want to be late to school?" Hindi ako sumagot. Ayoko pumasok. Tinatamad ako. "AKARI!" sa sigaw na yon napatayo na ako. Yare ako!

"Don't wait me to Destroy this goddamn door." Lumapit ako sa pinto at binuksan ito. Then i raised my brow to Hira.

"What?" Bored kong tanung sa dalawa. Pinitik naman ni kuya ang noo ko. "What was that for!" Sigaw ko. Nakakairita talaga.

"Mag-ayos kana. Papasok pa tayo. " Arrrrgh.

"Fine!"

Umalis ako sa harapan nila at pumasok ng banyo. Pero buong akala ko umalis na si Hira pero hindi. Narinig ko siya dahil Hindi naman kalayuhan ang banyo ko sa kama.

Hira was our cousin. Kababata at Bestfriend. Ayaw ko lang siyang tawagin na Bestfriend. I'm not showy and I don't like the way she act infront of me.

"Aki, alam mo ba sabi ni Kaede? Gwapo daw magiging asawa mo." Hindi ko alam bakit ganito ugali ko. Wala naman ginagawa si Hira sakin pero naiirita ako pag nagsasalita siya. Minsan hindi ko maintindihan ugali ko.

Hira is my cousin. They said ang kapatid ni Dad ang Papa ni Hira. Lahat naman kami magpipinsan hindi nakita magulang namin. Pinatay daw. Hindi ko alam. Sa ilan taon. Sa Tanaka kami. Ang mga Tanaka ang nagpalaki samin.

The head of the Tanaka house, siya ang nag-palaki samin lahat. At hindi ko pa rin naman name-meet ang iba.

Paglabas ko nandon siya nakahiga sa kama ko. "Hira bakit ba gustong gusto mo sa kwarto ko. May kwarto ka naman." Sabi ko sa kanya.

Naka tapis ako pero ni hindi man siya nahihiya. Nakikita niya hubod ng katawan ko. Nag-suot lang ako nang plain pants and a crop top. Then flat shoes. I apply plain make up too. I don't like heavy make up, nakaka pangit yon.

Si Hira na naka ayos na pala kanina pa. Ganito siya kahit noon nasa Japan kami. She's patiently waiting for me.

"Ahira?"

"Gusto ko dito kasi kwarto mo to. I'm comfortable here. Not unlike to my room. I feel like, I'm alone. So, that's why im always messing you around. I'm always checking you. But i do feel like you don't like to tag me along with you. But it's okay. Kaede said, you don't like to get along with others. You don't like talking with others too. You prefer to be alone. And because i want to be friends with you. I do like you as my bestfriend." Umiling ako.

"Being my friend is disaster, Hira. Remember that." I'm a troublesome girl. I really like to punch and to kick someone who would mess with me.

But because Ahira is not my enemy. Or rather i say that, Ahira is my cousin. I can't kick her out because there's a part of me, I don't want to see her crying. Kuso!

"It's okay. I do like you alot!" Tapos tumawa pa ito.

"Silly. Let's go. Ayoko masigawan ni kaede." Sabi ko.

Pagbaba namin nakita namin mga butler at maid na nasa sala. Pati mga driver. Bodyguard pa. What the hell.

"Hindi niyo mona ako papakainin?" Tanung ko sa kanila.

"Sa University na tayo kakain tatlo." I just rolled my eyes.

Nagtuloy tuloy lang ako sa garahe ng kotse. Nakakairita. Pag pasok namin tatlo sa kotse nag music lang ako. I out my earphone in my ear. Ako na ang pinagsagan na nonchalant sa mag-pipinsan. We're heading to Tanaka University. I am transferring na naman. As usual, ano pa ba bago.

Ilan minuto nang nakarating kami sa Unibersidad na sinasabi ng kapatid ko. Inaantok ako, ano ba yan.

Pagkakita ko sa entrance ng school, malaki ang gate. Halata mayaman ang may ari.

"Tara na malalate tayo." Sumunod lang ako sa kanila.

Malaki ang University. May lugar ba dito na wala masyado tao? Kailangan ko makahanap. I take the course Culinary. Wala lang trip ko lang din. Hindi kona kailangan magaral, matalino nako. Itong pagpasok ko, pinapakita lang may pinag aralan ako tss.

I'm about to walk when i bump into something.  Napapikit ako kasi mahuhulog ako sa sahig. Pero dalawang braso ang pumulupot sa bewang ko para Hindi ako tuluyan mahulog.

Ang bilis nang tibok nang puso ko. Akala ko mag kaka gasgas na ako. Bwesit na yan!

"Next time miss, tumingin ka sa dinadaanan mo, Are you okay." I 'tsked'

"T-thank you." I said.

"You're welcome." Gulat ako napatingin sa kanya. He's handsome. Maaliwalas ang mukha nito.

Una beses na naka interesado ako sa kapwa tao ko at sa lalake pa talaga. Wala naman ako pakealam dati ha.

Bakit bumibilis ang tibok nang puso ko? Abnormal naba ako?

"Sino yan babaeng sinalo ni Haru?"

"Japanese. Mukha siyang Japanese."

"They look perfect."

"Ang swerte naman niyan hapon na yan. Tayo nga hindi tayo mapansi ni Haru!"

Tinignan ko ang mga nag bubulungan na dinig na dinig ko naman. Sinamaan ko ang mga ito nang tingin. Do they think they are! Banas.

"Ayos kalang, Aki? Wala bang masakit sayo?" Sinamaan ko din ng tingin si Hira.

"Wag kang OA, Hira!" Naiirita sabi ko.

Badtrip. Kaka badtrip talaga ngayon araw. Mukha ba akong pilantod? Mukha ba akong pilay? Ano yon sa gasgas magiging OA na ako? Ohmygosh. Makaka sapak talaga ako. Kanina pako inaasar.

Bago ako makaalis sa lugar na yon nang magsalita iyon Haru.

"Welcome to Philippines. I'll see you later at home. Fiance."

WTF?!