Her şey bitiyor sanmıştım ama sanırım yeni yeni başlıyordu. Hayat dönüp dolaştırıp kader bağlarına sıkı bir düğümle bağlıyordu insanı nede olsa.
Kabusum olan o okula yine gelmiştim. Burdan kaçış var sanıyordum fakat yokmuş. Ben sadece hayal kurmuşum.
Ortaokulum burada geçmişti, şimdi ise hemen yan bloğunda olan lise bölümünde okuyacaktım. Buradan kaçış yoktu, alışsam iyi olurdu.
Ortaokulda zor şeyler yaşadım, üstelik sadece okulda da değil evde de geçerliydi bu durum.
Şimdi size hayatımı kısaca özetleyecek olursam eğer;
ortaokula kadar gerçek sandığım bir ailem vardı tabi o zamanlar üvey olduğumu bilmiyordum hayatım kabus gibiydi baskı altında büyümüştüm. Şiddet gördüğümü söyleyemem evet bu konuda sanırım iyi bir durumdaydım ama psikolojik olarak hiç iyi değildim.
Kendime hiçbir zaman zarar veren bir insan olmadım, çünkü bilirdim ki kimse bedenime zarar vermeye sebep olacak kadar değeri haketmez.
Ardından ortaokulun üçüncü senesine geçmiştim yine hem okulda hem evde büyük bir baskı altındaydım, ta ki okulun ikinci haftasına kadar.
Üvey olduğumu öğrenmiştim. Evet zorlayıcı bir dönemdi ama beni asıl zorlayan etken bunca şeyi bir hiç için yaşamış olmamdı.
Gerçek ailemle tanıştığımda ise güvensizlik doluydu vücudumun herzerresi. Güvenemedim, 2 ay boyunca psikolojik terapi aldım. Ama toparlanmıştım artık eskisinden daha güçlü hissetmeye başlamıştım. O zamandan bu zamana kadar tekvando dersleri almıştım, kendimi oldukça geliştirmiştim.
Öyle ki yarışmalara bile katılmıştım 11 tane birincilik, 8 tane ikincilik ve 4 tane de üçüncülük madalyam vardı. Kısacası iyiydim artık.
Aileme gelecek olursak eğer, iyiki onları tanımışım diyorum. Bir abim ve bir ablam var. Ne olursa olsun bana doğru yolu gösteren ve arkamda duran abim Chris, ve hayatın tüm acımasızlıklarını bana öğretip gerekirse canımı yakarak beni hayata karşı en güçlü konuma getiren ablam Harin.
Hayır bunu yaparken düşünceleri kötü yönde değildi, tabi ben bunu sonradan farketmiştim.
Şimdi ise ona minnettarım..
Şimdi gelelim günümüze.
Kapının önünde daha fazla beklemek istemediğim için demir kapıdan içeri doğru adımladım. Değişmişti artık buralar.
Ha bu arada, ben size kendimi tanıtmadım değil mi?
Ben Lee Felix, saçlarım ortaokuldayken sarıydı ama ben buradan ayrıldığımda değiştirmek istedim ve mavi yaptım.
Derslerim iyi kimi zaman okulda ilk üçe bile girerim. Tabi bunu abim chris'e borçluyum.
Sınıfımı bulana kadar yorulmuştum astım hastasıydım ve şansıma sınıfım üçüncü kattaydı, ne şans ama !
Sınıfta göz gezdirirken bir kaç kişi olduğunu farkettim bu yüzden rastgele bir sıra seçip oturdum, bakalım bu yıl beni ne gibi maceralar bekliyordu...
──────2. Dersin ortasında─────────
Sınıfın kapısı birden sarsılarak açıldığında bakışlarım şaşkınlıkla o tarafa döndü, iki kişi -muhtemelen bizim sınıftan- kapının önünde durmuş nefes nefese hocaya açıklama yapmaya hazırlanıyordu 'ki hoca söze girdi..
"Ne bu hal hyunjin, ayrıca dersin ortasında neden dalarak giriyorsun oğlum?"
Ardından sarı saçlı çocuk kendini açıklamaya çalıştı'
"Hocam şey.. ee şey.. heh biz yeonjun ile okula gelirken şey oldu..."
Çocuk nefes nefese olduğu için kesik kesik konuşuyordu tabi.
"Ne oldu evladım anlatsana şunu"
Ardından sarışın çocuk değil'de yanında duran tilki gibi olan kızıl çocuk konuştu.
"Ya hocam hyunjin saolsun yolda gelirken sadece mavi şeyler satan bir cafe gördü, e biliyosunuz sizde hyunjin'in mavi aşkını zaten, beni zorla içeri soktu orda bişeylere baktı tabi bu yarım saat sürdü ondan sonrada buraya geldik işte"
Hoca ilk başta tereddüt etse de bu tür şeylere alışmış olmalı ki fazla sürmeden yerlerine oturmalarını söyledi.
Adını öğrendiğim çocuk yani hyunjin boş sıra ararken gözü birden bana takıldı sonrasında gözü parlayarak yanıma geldi.
"Selam yanın boş mu?"
Acaba dolu desem gidermiydi
"Evet boş" diyerek çantamla beraber yana kayarak oturması için alan açtım.
Aslında neden benim yanımı seçtiğini ilk başta anlamamıştım ama bu uzun sürmedi.
Saçlarım...
───────────────
Selam
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahsi geçen mavi lix'imiz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda tilkimiz
İlk bölüm olduğu için kısa oldu ama uzatmaya çalışıcam.
