psycho | yeonbin

Benimle Yaşa

Soobin, Yeonjun'a söylediği şarkının son kısımlarına gelirken küçük sahneden indi ve yanına adımladı. Şimdi Yeonjun'da şarkıya eşlik ediyor, birlikte eğleniyorlardı. Soobin onun bu halini gördüğünde gülümsemesi daha da büyüdü. Onu eğlenirken görmeyi seviyordu. Onun en değerlisiydi asla zarar vermezdi ona.

Flashback end

İşten çıktığı sıradan bir günde boş sokakta yine derslerinden ve işinden şikayet ederek yürüyordu ki kendisininkinden başka adım sesleri daha duymasıyla duraksadı. Gecenin bu saatinde burda kimse olmazdı, bu yüzden korkmuştu biraz. Sesler kendisine yaklaşmaya başladığında aynı zamanda o da adımlarını hızlandırarak tekrar yürümeye başladı. Gecenin köründe arkasında birinin varlığını hissetmek onu yeterince korkutuyordu. Sadece bir şey olmadan önce eve varmak istiyordu.

"Choi Yeonjun!"

Yeonjun duyduğu sesle yürümeyi bırakıp beklemeye başlamıştı. Soobin ne diye gelmişti ki? Üstelik onu çok korkutmuştu!

"Ne var Soobin? Yollarımızı çoktan ayırdığımızı düşünüyordum. Neden hala peşimdesin?"

Yeonjun gözlerini ona dikmiş mantıklı bir açıklama bekliyordu.

"Yanılıyorsun sevgilim, sen ayrılalım dedin, ben sana tamam demedim. Sadece ufak bir ara verdik o kadar."

Ani bir hareketle Yeonjun'u kendisine çekmiş ve konuşmaya devam etmişti,

"Şimdi lütfen beni kırma ve gel hadi. Sana asla bilerek zarar vermem, biliyorsun. Seni seviyorum Yeonjun, hemde her şeyden çok."

Yeonjun derin bir nefes alarak duyduklarını sindirmeye çalışmıştı. Seviyor muydu? Hah! Soobin yalancının tekiydi. O Yeonjun'un tanıştığı Soobin değildi.

"Manyaksın sen, bu sevgi değil seni aptal! Lütfen uzak dur benden, yalvarırım birine daha zarar verme."

Dolu gözleriyle konuşmuştu Yeonjun. Birinin daha zarar görmesini kaldıramayacak gibi hissediyordu. Hem ruhen hem bedenen yorulmuştu.

"Üzgünüm sevgilim, sen benim olmayı kabul edene kadar etrafındaki herkes zarar görecek. "

"Daha kaç arkadaşıma zarar verip, korkutmayı planlıyorsun? Yeter artık tamam mı? Etrafımdaki herkesi bir bir kaybediyorum. Sadece senin aptal kıskançlıkların yüzünden hemde!"

Kaçmak istiyordu. Her şeyden uzaklaşmak ve sadece ağlamak istiyordu. Ama hayat bunu bile yapmasına izin vermiyordu.

"Benimle yaşa. Eğer benimle yaşamayı kabul edersen kimseye dokunmayacağım. Söz veriyorum. "

Yeonjun bir süre düşünmüş ve artık onunla inatlaşmanın kendisine zarar vereceğini anladığında kabul etmek zorunda kalmıştı. Hem yakın zamanda evden de çıkması gerekiyordu bu yüzden sonuçlarını hiç düşünmeden, alabildiği en sağlam nefesle konuşmaya çalıştı

"Tamam. Ama bir şartım var. Kesinlikle aynı odada kalmayacağız. Tekrar birilerine zarar verdiğini görürsem gerçekten giderim."

Soobin inanamamış gibi birkaç kez gözlerini kırpıştırdı. Aslında kalacak yeri olmadığını için kabul ettiğini o da biliyordu. Zaten bu yüzden böyle bir teklifle gelmişti ona.

"Söz veriyorum sevgilim, her şeyi düzelteceğim. "

Bazen tutmayan sözler veririz. Soobin'in yaptığı da buydu. Aksine her şeyi daha da beter edecekti. İkisi içinde hayatı zehir edecekti. Onun sevgisi zararlıydı. Bir kere bulaşan asla kurtulamazdı.

------

Baya kısa bir bölüm oldu özür dilerim öeşwşşlwlwks

Bu hafta içinde tekrar bölüm atarım. (Mümkünse daha uzun öeöwşüwşsl)