Serma Çocukluktan beri asker olmak istemişti ama ailesi ona destek olmak yerine onu okutmamışlardır sermada parasını biriktirip kendi çabalarıyla okumuştur ortaokulda Arasla tanışmış ve onunla bu yaşına kadar hiç ayrılmamıştır.Aras sermaya hep deste...
İyi okumalar♡ 1 hafta sonra Sabah saat 5.30'ta alarmın sesiyle kalktım. Duş alıp üzerimi giyindikten sonra kahvaltıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltımı yaptıktan sonra saate baktım.Allahtan babam ve annem uyuyorlardı.Ses çıkarmadan evden çıktım botlarımı giydikten sonra arabama doğru koşmaya başladım yağmur yağıyordu.Arabama gelince arabama binip karagraha doğru sürmeye başladım.20 dk sonra karagrahın kapısındaki otaparka arabamı parkettim.Hemen karagraha girip odama gittim saate baktığıma 6.30'tu saat 7.00 imtihan vardı ve benim yarım saatim kalmıştı.odamdan içeri girince hemen dolabıma yöneldim.Dolaptan kamuflajımı giyip odadan dışarı çıkıp kapıyı killitledikten sonra arka bahçeye koşmaya başladım timde oradaydı ama Aras komutan hâlâ gelmemişti bende yerime gelip bizimkilerle günaydınlaşma faslından sonra Aras buraya doğru yürüyordu.Bizim karagrahtaki askerler hep derdi neden bunlar arasla çok yakınlar felan diye konuşuyorlar biz çocukluk arkadaşı olduğumuz için böyle yakındık.Aradan geçen zamanla Aras bizim yanımızda bitmişti.onu görünce hemen hazır ola geçtik. "GÜNAYDIN" "SAĞOL" "NASILSINIZ" "SAĞOL" "SAĞA DÖN"demesiyle hdpimiz sağa döndük. "100 tur koş"ayy ayaklarım kopacak kesin.Nerdeyse 20 dakikadır koşuyorduk ama daha 50 tur ancak koşmuştuk. 2 saatin sonunda bizi serbest bırakmıştı.Bize dönüp gülerek bakıyordu ben ona sinirle bakarken o bana tatlı tatlı bakıyordu ben neden bu çocuğa kızamıyordumki. "1 saat sonra bahçede çardakta olun" "Emredersiniz komutanım"diyip odalarımıza ayrıldık hemen kısa bir duş aldıktan sonra yeni bir kamuflaj çıkarıp onu üzerime geçirdim.saçımı kurutmadan odadan çıktım ve bahçeye çıktım.Bizimkileri görmemle tebessüm edip yanlarına gittim. "Ooo bizim sarı çiyanda gelmiş"utkunun öyle demesiyle ona kızgınca bakıp"utku senin saçlarını bir yolarım görürsün"dedim sahte kızgınlıkla beni yanına çekip hemen sarıldı"oyy çen bana kızdınmı"onun öyle konuşmasıyla hep birlikte kahkah atarak güldük.karşıdan Arasın gelmesiyle ayağa kalkıcakken eliyle oturun dedi bizde kalkmadan yerimize yeniden yerleştik.Aras gelip yanıma oturunca bana sinirle döndü. "Neden senin saçların ıslak kurutmadınmı" "Kurutmaya üşendim hem birşey olmaz ki demi" "Olmaz da sonra akşam beni arayıp ben çok hasta oldum deme bana" "Tamam be sana muhtaç değilim aramam seni" "Görücez" "Görücez" 1 hafta sonra Bu bir haftada öyle şeyler olduki neler oldu neler.Artık abimlerin lojmanında kalıyordum babam annemi öldürmüştü sonrada kendini ne kadar onlardan nefret etsemde üzülmüştüm bu yaşıma kadar bana evlerini açmışlardı oda annemin zoruyla yoksa beni yetimhaneye bırakıcaktı beni hayatından silecekti ama annem nasıl ikna ettiyse onların evinde bu yaşıma kadar kalmıştım.Ama babama çok kızgındım ondan öylesiye nefret ediyordum ki annemi yine küçük bilee olsa seviyordum ama o babam olucak varya neyse ağızımı bozmıyacam. Ben yatakta yatarken odamın kapısı açıldı içeri abim girdi elinde kahvaltı tepsisi vardı yataktan doğurulup düz pozisyonda durdum.Bir jafta izinliydim ve bu iznimin son günüydü abim konuşunca ona odaklandım. "Güzelim al şu tepsiyi bakalım bu tabaktaki herşey bitecek tamam mı?""Tamam abi zeynep nerde uyuyormu hâlâ""evet abicim uyuyor hâlâ""peki saat kaç abi?""10.30""tamam ben yarın karagraha gidicem abi oradanda lojmanlara geçer kalırım ben""olurmu öyle şey senin evin burası niye lojmanda kalıcanki""Abi burası karagraha baya uzak ama sizi hörmeye gelirim""gelicen tabi neden gelmiyicen ki""ben şimdi valizimi toplayım çıkıyım yola akşam ancak bursada olurum""tmm prensesim"dedi abim bende getirdiği tost ve omleti yiyip valizim topladım ve odamın kapısını açıp çıktım ve salona gittim zeynep da uyanmıştı elimdeki valizi görünce yanıma geldi"abla gidiyormusun"dedi üzgünce "gitmem gerek aşkım ben ancak bursada olurum"bunu dedikten sonra zeynep hemen bana sıkıca sarıldı bende onla aynı boya gelip sarıldım.zeynep'den ayrılıp abime sarıldım hiç gitmek istemesemde gitmek zorundaydım.Abimden zorda olsa ayrılıp kapıya gittim kapıyı açıp evden çıktım arabama binip yola çıktım bekle beni bursa geliyorum. ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ Oy vermeyi unutmayın❤
