Bu bir ozur veya veda kitabi, sanirim? Her neyse. Bunu burda birakmak istiyorum, gitsem de gitmesem de. Diger kitaplari sildim, hic bir zaman o kadar muthis yada guzel yazabilgimi dusunmemistim. Bu yaziyi da borclu oldugum bir kac kisiye adamak istiyorum.
Hayatim hic bi zaman iyi degildi. Cocuklugumdan bu yana cogunlukla zorbalikla mucadele verdim. 1. siniftayken bile sadece derslerime odaklanmak zorundaydim. Hep en iyisi olmaliydim. Her zaman. O yasimda bile dersler bana yuklenmisken ustune okulda gordugum zorbalik, yedigim dayak, kustugum kanlar, patlayan dudagim, intihar etmeye calismam ve daha bir cok sey ust uste geldi. Ilk intihar girisimim 7 yasindaykendi.
Annemler kucuklugumden beri hep kendimi savunmami soyler, agzimi actigimda vurarak sustururdu. Haliyle bir sey yapamazdim. Hos simdi de terbiyesiz oluyorum. 7 yasindayken ust komsumuzun kizi tarafindan tehdit edilmis, anneme yalan soylemek zorunda kalmistim. Annem eline bicagi aldigi gibi dilimi kesmekle tehdit etmis, bicagi cekerken fark etmeden kesmisti.
O yaslarimda babamla ayrilardi. Buyukbabam surekli babami kotulerdi, annemi calistirdi diye. Asil olaysa annemin calismak istemesi ve bu yuzden babamin bize bakmasiydi. Annemin bu yuzden intihar etmeye calistigini iki sene once lgsye hazirlanirken ogrendim, yengemlere anlatirken.
7 yasimdan bu yana bir cok girisimde bulundum, cogu haplar yoluyla oldu. Tutunacak birilerini aradim, kimse yoktu. Bosluk vardi sadece. Anneme ve babama baktim, yoktular. En son annemle ders disinda yaptigimiz etkinlik 4 yasindaykendi. Korkudan agladigim icindi. Sonrasi tekrar bosluk. Babam kucuklugumden beri hep gece gunduz calisir asla yanimda olmazdi. Buyudugumu bile gormedi.
9 yasima girdigimde tekrar baristilar. Istanbula tasindik, buyukbabamlar da geldi. Anneannem hastaydi ama elinden geldigince bize sahip cikmaya calisirdi. Bu yuzden sanirim ailede en cok onlari severim. Evet onlarla da tartismisizdir hep. Onlara da bagirdim, onlar da bana bagirdi. Buyukbabam sopayla doverdi hep bizi, kardesimle kavga ediyoruz diye. Ama en cok o korurdu. Annemden korkmasina ragmen annemin yapma dedigi seyleri yapardi, sirf biz istiyoruz diye. Para, pul hic bir sey dusunmezdi. O saniye cikip buyukbaba organina ihtiyacim var yada kan vermen lazim desem, kansizligina ragmen verirdi. Annemle olan bir cok tartismadan onlar kurtarirdi beni.
Ama asla ilgisiz buyumedim. Buyukbabam hep el ustunde tutardi. Onlara gittigimde camlarinda oturur disardakileri izlerdim. Oyuncaklar alir, parklara gotururdu. Ama ben onlarin son aninda bile annem ve ders sevdasi yuzunden yaninda olamadim.
4. siniftan beri ozel ders aliyorum. Hatta belki 3, hatirlamiyorum net. Babamin gormedigin dedigi bir cok seyi gordum. Kendime zarar da verdim. Muzige bagimli da oldum. Arkadaslarima da baglandim. Ama bu zamana kadar hic gercek dost ve gercek aski tanimadim.
Homosexuelligin kotu olarak gosterildigi bir ailede buyudum, bu yuzden lezbiyen olmayi birak bisex olabilecegim bile aklimin ucundan gecmedi. Anime karakterlerine bile karim desem annem lezbiyen mi oldun basima igrenc derdi. Cogu zaman hobilerimden, arkadaslarimdan mahrum edildim. Egitim adi altinda hep baski yaptilar. Surekli dersler aldim, ruhsal cokuslerim umursanmadi, kendime zarar verdigimde neden diye sormadilar psikolojik delisin dediler.
Bu gece de agliyorum diye telefonum elimden alindi. Anneme yorgunum dedigimde tas mi tasidin dedi bana. Kendimi bagira cagira ifade etmek zorunda kaldigim icin bogazim agriyor. Daha fazla anlatmak istemiyorum.
Sadece bana gercek arkadasligi ve gercek aski gosterdigi icin bir kac kisiye tesekkur etmek istiyorum.
Laviniawqx notfoundinyou anneniseviorm
Bana gercek dostlugu gosterdiginiz icin tesekkur ederim, sizi cok seviyorum.
Ve sana gelince sevgilim, seni hep cok sevdigimi bilmeni istiyorum. Her zaman benim yildizim olacaksin. Hep kalbimde saklayacagim seni, gozum senden baskasini hic gormeyecek. Dudaklarina kasitli olarak baktigim tek kisi sen olacaksin guzelim. Birlikte yasayacagiz, kopusumuz de olucak. Acik kahverengi olucak, bebis olucak. Bizden baska kimse olmayacak dunyada, biz ve bizim askimiz. Bana sevmeyi, sevilmeyi ogreten kisisin. Saf sevgiyi gosteren kisi sensin. Birtanemsin, biricigimsin, bebegimsin, yildizimsin, yildiz guzelimsin. Ve daha ne kadar iltifat varsa, benim icin hepsi sensin. Hani kocamaaaaaaaaan seviyorum ya, kocamandan cok yok guzelim. Asigim, her bir zerrene. Sacinin telinden gozlerine, dudaklarina, ellerinin yapisina her seyine. Her seyinle asigim sana minik bebegim.
